Choć skrajności najczęściej bywają zgubne, zdarzają się sytuacje, w których ta zguba może okazać się fascynująca. Na takie właśnie poszukiwania zaprasza nas Muzeum Sztuk Użytkowych, w którym od połowy października dostępna jest wystawa Wiele / Niewiele. Dwie drogi myślenia w projektowaniu graficznym, przedstawiająca kontrast pomiędzy horror vacui i amor vacui.

W Poznaniu trwa właśnie Wielkopolski Festiwal Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki - jeden z najważniejszych lokalnych festiwali poświęconych refleksji nad kondycją fotografii. Wystawy i wydarzenia towarzyszące odbywają się na terenie Poznania i okolic, w tym w Centrum Kultury Zamek, w Galerii pf, w której sam Zjeżdżałka pracował w latach 1998-2003.

- Zwiedzający mogą nie tylko poznać historię Enigmy, szyfrów, ale i zmierzyć się z tym, z czym mierzyli się kryptolodzy. (...) Tylko u nas można też zobaczyć kopie cyklometru, bomby Rejewskiego i płacht Zygalskiego - a więc polskich urządzeń, które służyły walce z Enigmą. No i oryginalną Enigmę - mówi Piotr Bojarski*, kierownik Centrum Szyfrów Enigma, które obchodzi w tym miesiącu rocznicę swojej działalności.

Od Zbąszynia do Konina i od Piły po Kalisz. Oczywiście z mocną reprezentacją w stolicy regionu. Już 14 października rusza kolejna edycja Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki. Festiwalu nietypowego, będącego raczej przeglądem artystycznym niż wielką radosną fiestą zwieńczoną imprezą i muzycznymi bachanaliami. I próżno w nim szukać zagranicznych headlinerów. W końcu organizatorzy zapraszają na wycieczki do lokalnych galerii sztuki.

Happy Family, poradnia domowa to wystawa będąca swoistym podsumowaniem rodzinno-badawczego projektu prowadzonego przez Karolinę Balcer, artystkę wizualną eksplorującą obszary takie jak malarstwo, wideo, tekstylia czy architektura. Balcer pracę nad projektem zaczęła w 2020 roku - punktem wyjścia była próba zrozumienia tego, w jaki sposób uzależnienie i zaburzenia jednego członka rodziny wpływają na pozostałych. Bohaterami projektu są: Aleksandra (mama, żona), Karolina (córka, siostra), Sławomir (mąż, tata) i Filip (syn, brat).

Eksponowane na wystawie fotografie Korpala wyzwalają grę znaczeń oscylującą wokół dwóch stanów organizmu: żywotności i postępującej martwoty.

Dobrostan to inspiracja dla współczesnego świata projektowego. To także formuła stwarzająca nowe możliwości wykorzystywania potencjału wzornictwa. Na wystawie design zyskuje dodatkową funkcję - zmusza nas do autorefleksji, czym zbliża się do sztuki.

Sztuka nie da nam gotowych odpowiedzi, nie nasyci ani nie ogrzeje. A mimo to czujemy jej oddziaływanie, sztuka ma swoją rolę w budowaniu rzeczywistości i naszego stosunku do świata.

Czy w galeriach jest jeszcze miejsce na malarstwo surrealistyczne, które stanowi wariację na temat świata, który w swojej materialności wydaje nam się znajomy, a jednocześnie jest tak odmienny od tego, co znamy? Jak się okazuje - tak.

Sztuka każe postrzegać kreację w dwójnasób. Z jednej strony mamy koncepcję, coś co zakłada konkretne działanie i przewiduje jego efekty. Od koncepcji przechodzimy do realizacji określonych założeń. Z drugiej jednak strony myślimy o tworzeniu jako akcie wymykającym się pewnym wyznaczonym ramom. Sztuką rządzi również przypadek i nieprzewidywalność. Czy istnieją kwestie oczywiste w kontekście form przestrzennych?

- Design ma funkcję zbliżoną do sztuki, zachęca do refleksji. Ta wystawa nie jest tylko o komforcie. W chwili jego braku potrafimy namierzyć czym on dla nas jest. Potrzebna jest nam jednak różnica - mówi Agata Kiedrowicz*, kuratorka wystawy głównej Poznań Design Festiwal Laboratorium Dobrostanu.

Twórcy Poznań Design Festiwalu postrzegają design jako sposób myślenia i twórczego rozwiązywania istotnych społecznie oraz ekologicznie problemów, czym zwracają uwagę osób zainteresowanych projektowaniem. Kolejna odsłona wydarzenia odbędzie się na przełomie września i października.

Zapach starego papieru, miękkość stawianych kroków, głębia zdobiącej ściany zieleni i ramy. Różniące się wielkością i kolorem, czasem czarne, najczęściej jednak jasne, drewniane, wyraźnie odcinające się od ciemnego tła. A w nich - tryumf talentu, spojrzenia, kreski. Tryumf koloru.

- Od początku na wystawach pojawiało się sporo lokalsów. Często przychodzili tu przypadkowo, co miało swoje uroki i było obustronnie ciekawe. Wiele osób stykało się ze sztuką po raz pierwszy i próbowało się z nią oswoić - mówi Przemek Sowiński*, założyciel mieszczącej się na Łazarzu Galerii Łęctwo.

Aktualna wystawa w Galerii na Dziedzińcu zatytułowana Plakat wisi, której kuratorem jest Wojciech Piotr Onak, obejmuje dorobek polskich plakacistów od okresu powojennego do współczesności. Czego można się po niej spodziewać? Historii plakatu czy raczej swobodnej, cieszącej oczy prezentacji?

Tytuł wystawy, którą będzie można obejrzeć od 10 września w CK Zamek, a który brzmi Tryumf koloru. Arcydzieła grafiki francuskiej z przełomu XIX i XX wieku
z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, zawiera w sobie element przewrotności. Ze zwycięstwem koloru moglibyśmy utożsamiać raczej ówczesne malarstwo, aniżeli grafikę, a jednak to ona stała się tematem tej najnowszej prezentacji, której kuratorką jest Krystyna Kulig-Janarek.

Kobieta równouprawniona i pracująca, kobieta robotnica i zaangażowana, a nade wszystko - kobieta-matka. Takie były role, w których socrealistyczne państwo próbowało obsadzić kobiety, zapewniając je o ich wadze, znaczeniu i misji. Ten tok rozumowania zainspirował nową wystawę w Galerii Plakatu z Okresu Socjalizmu.

- Zależy nam na różnorodności, stąd obecność kamienic, bloku z wielkiej płyty, domu jednorodzinnego zaprojektowanego przez mieszkającego w nim architekta, nietypowego domu atrialnego itd. Ale nie każde mieszkanie lokatorzy chcą pokazać. Niektórzy nas do domów nie zaproszą - mówią Andżelika Jabłońska* i Jakub Głaz**, współtwórcy filmowego cyklu Domokrążcy.

- Staramy się pokazywać zawsze coś więcej niż to, co wynika z obrazu. Tomasz Lewandowski podczas wystawy Upadek pokazał budynki obozu w Auschwitz. Kryła się za nimi historia powiązania architektury modernizmu i myślenia modernistycznego z jedną z największych zbrodni w historii  ludzkości - mówią Anka Gregorczyk* i Łukasz Szamałek**, współzałożyciele Galerii Centrala.

Ozdobne lampy przed Narodową Galerią Sztuki Zachęta w Warszawie, kraty poznańskiej Szkoły Baletowej, Urzędu Miasta i Arsenału, abstrakcyjna geometryczna kompozycja Zwycięstwo w Parku Cytadela - to tylko niektóre realizacje Juliana Bossa-Gosławskiego. Dzieła rzeźbiarza, m.in. z cyklu Epidemia, rzeźby takie jak Hiroszima czy Pancernik powiatowy oraz prace pochodzące ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu i kolekcji prywatnych, prezentowane będą w Galerii Piekary od 19 sierpnia.