- Zły to doskonała literatura i znakomite źródło inspiracji. Ponieważ w 2020 roku przypada setna rocznica urodzin Leopolda Tyrmanda oraz 35. rocznica jego śmierci, a także 65. rocznica wydania powieści Zły w Polsce - pojawiła się dobra okazja, żeby uczcić w ten sposób pamięć o pisarzu - mówi Justyna Paluszyńska, która wraz z Agatą Elsner i Karoliną Pawełską napisały scenariusz i wyreżyserowały ZŁO, miniserial kryminalny Cirucs Ferus*. Premiera online w sobotę 19 grudnia.

Trzy poprzednie filmy Mohammada Rasoulofa, wśród nich najgłośniejszy Uczciwy człowiek z 2017 roku, nagradzane były w Cannes w znaczących kategoriach. Irańczyk, mimo że nie należy do najpłodniejszych twórców, nie pozwala o sobie zapomnieć międzynarodowej widowni, czego dowodem jest wyróżnienie Złotym Niedźwiedziem podczas tegorocznego Berlinale za jego najnowszy obraz Zło nie istnieje.

- Powinnością człowieka jest służba. I dokładnie z tego powodu ta idea jest wypaczona. Zmienia się w walkę o władzę, pozwalającą na uniknięcie służby i wykorzystywanie wyrzeczenia innych - mówi gorzko reżyser Zwierciadła w dokumencie Andriej Tarkowski. Świątynia kina, który trafił do konkursu filmów dokumentalnych Rosja w dokumencie 14. edycji festiwalu Sputnik nad Polską.

- Moim celem było stworzenie broni dla ochrony granic ojczyzny. To nie moja wina, że kałasznikow stał się bardzo znany na całym świecie i był używany w wielu trudnych miejscach. Powinno się raczej obarczać za to winą politykę tych krajów, a nie projektantów - stwierdził  Michaił Timofiejewicz w wywiadzie z 2001 roku. Twórcy epickiego filmu Kałasznikow podkreślają poczucie obowiązku, które czuł skromny rosyjski samouk wymyślając pierwszy karabinek automatyczny w czasie, gdy trwała jeszcze Wielka Wojna Ojczyźniana.

Do tej pory tytuły prezentowane na Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską można było obejrzeć w Poznaniu wyłącznie w formie replik, które, jak to repliki, zawsze pozostawiały po sobie poczucie niedosytu. 14. edycja, odbywająca się online na platformie mojeekino.pl, jest okazją do przeżycia festiwalu w całej jego pełni - na ile pozwala na to internet, nasze łącze i dostępny czas.

- Chcemy, żeby Festiwal uświadamiał, jak silnie te dwa światy, filmowy i gier wideo, ze sobą korelują - mówi Aleksandra Ławska z Fundacji Ad Arte. Minifestiwal filmów o grach i internecie interFACE odbędzie się online w weekend 11-13 grudnia.

Kino pandemiczne w wyborze Emilii Mazik dla grudniowej odsłony Klubu Krótkiego Kina to dziewięć szortów, na które można patrzeć nie tylko poprzez prymat wiosennego lockdownu i sytuacji bieżącej. Bo trudno nie uśmiechnąć się gorzko na myśl, jak bardzo ich twórcy odwołują się do filmowych obrazów katastrofy, przeczuwanej przez filmowców od tak dawna.

Tony Halik. Tu byłem to dokument obowiązkowy dla wszystkich, którzy wychowali się na programach podróżniczych tego niezwykłego dziennikarza i reportera. Wprawdzie jego główny bohater prócz samego podróżowania najbardziej "lubił siebie w kamerze", a wiele z opowiadanych historii zwyczajnie koloryzował, jednak jego kultowy już program telewizyjny Pieprz i wanilia z 18-milionową widownią przed telewizorami dowodzi, że nie to było najistotniejsze.

Skoro jestem wielkim miłośnikiem krótkometrażówek, to mój wybór na ostatni festiwalowy pokaz mógł być tylko jeden. Blok Nuda i inne krótkie filmy okazał się fantastycznym zwieńczeniem wyjątkowego festiwalu. Wbrew tytułowi nie nudziłem się ani przez sekundę.

Festiwal Ale Kino! to wbrew pozorom nie tylko propozycje filmowe dla najmłodszych. Znajdziemy tu także dramaty kierowane do starszej widowni, które poruszają ważne problemy społeczne. I właśnie takie kino było motywem przewodnim pokazu filmów krótkometrażowych zatytułowanym Muchy i inne krótkie filmy.

Ogromną wartością festiwalu Ale Kino! jest to, że prócz filmów fabularnych proponuje młodym widzom również obrazy dokumentalne. W ten sposób tworzy się przyszłą publiczność kinowych dokumentów i czytelników literatury faktu - pokazując, że rzeczywistość jest tak samo, a niekiedy nawet bardziej interesująca niż fikcja.

Tym razem w ramach festiwalowych propozycji postanowiłem cofnąć się w czasie do baśniowych Chin. Pełnych magii, wojowników, demonów i węży. Sądząc po opisie przygoda ta zapowiadała się naprawdę intrygująco...

- Jako że kryzys zdrowotny spowodował przerwanie wielu produkcji filmowych na całym świecie, musi to mieć przełożenie na liczbę filmów, które będą miały swoje premiery w roku 2021 - będzie ich po prostu mniej. Ale świat nie znosi próżni, a twórcy filmowi nie byli bierni i nudę kwarantanny zabijali rejestrowaniem swojej pandemicznej codzienności - przyznaje Emilia Mazik, kuratorka Klubu Krótkiego Kina w Centrum Kultury Zamek. Na grudniowy pokaz online przygotowała program Filmy na pandemię.

- W moim języku nie ma słowa wolność w szerszym znaczeniu. Nie było granic. Nigdy ich nie było. Być może najpierw trzeba zaznać niewoli, by pojąć czym jest wolność - mówi bohaterka filmu Kuessipian, będącego zaproszeniem do poznania tych, o których wciąż wiemy niewiele.

Pandemia zupełnie wywróciła świat do góry nogami i również OKFA - najstarszy w Polsce festiwal kina amatorskiego i niezależnego, który trudno sobie wyobrazić bez wizyty w konińskim kinie Oskard - w tym roku odbywa się w formie online. Tęskniąc za niepowtarzalną, kameralną atmosferą tej imprezy, trzeba polecić jej wyjątkowy, najsilniejszy punkt - konkurs, w którym zaszczytne miejsce zajmuje kino nieprofesjonalne.

- Mamy wiele przysłów, które mówią, że jakie chowanie i edukowanie kulturowe młodzieży, taka będzie Rzeczypospolita w przyszłości. Ale to są tylko hasła. Widzimy jednak, jak mało w Polsce powstaje filmów dla dzieci i młodzieży - zauważa reżyser Mariusz Palej*, którego najnowszy film Czarny młyn w niedzielę miał swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino!

Podczas drugiej wojny światowej naziści deportowali z Norwegii 771 Żydów. Ponad tysiącu udało się dostać do Szwecji. Film Wszyscy za jednego Johanne Helgeland poświęcony został tym, którzy uciekli, tym, którzy im pomagali i tym, którzy już nigdy nie wrócili.

Na wspomnienie nazwiska Taiki Waititiego - drugiego po Peterze Jacksonie najbardziej znanego nowozelandzkiego filmowca na świecie - przed oczami w pierwszej kolejności stają spektakularna, rozegrana w takt muzyki Led Zeppelin finałowa bitwa z Thora: Ragnarok oraz dobrotliwy dziesięciolatek uważający się za nazistę, czyli niezrównany Jojo Rabbit. Zanim jednak maoryski twórca wypłynął na szerokie wody, realizował bardziej kameralne projekty, jak na przykład Co robimy w ukryciu - może i było wtedy jakby mniej cyferek w budżecie, ale humoru na planie i w fabule filmu nigdy nie zbywało.

Antysemityzm od dawna wydaje się być uczciwym tematem debaty publicznej. Ale wciąż boimy się o nim rozmawiać z dziećmi. Słusznie?

W filmie Magdy Mosiewicz pt. Bliskie nieznajome słyszymy głos z offu, który informuje nas, że "co czterdzieści sekund jedna kobieta doświadcza przemocy, co siedem minut akt przemocy jest zgłaszany policji". Obserwując poszczególne punkty Poznania, poznajemy historie mieszkających tu Polek, Ukrainek i Białorusinek, które mierzą się z nadużyciami praw kobiet.