Za trudny? Przestarzały? Nic podobnego. Agata Biziuk w Teatrze Animacji czyta na nowo Pana Tadeusza, i pomaga mu wyjść - z wielkim hukiem i honorem, z tradycyjnych lekcji języka polskiego.
Za trudny? Przestarzały? Nic podobnego. Agata Biziuk w Teatrze Animacji czyta na nowo Pana Tadeusza, i pomaga mu wyjść - z wielkim hukiem i honorem, z tradycyjnych lekcji języka polskiego.
- W moim tekście jest tak: Poszedł Pan Tadeusz pławić się w plenerze, w opisie i w sielance, pięćdziesiąt stronic tak lezie - zdradza Agata Biziuk ⃰, reżyserka spektaklu Pan Tadeusz. Ostatni zjazd. Premiera w Teatrze Animacji - 21 maja.
Za murami, za lasami to kolejna premiera Sceny Roboczej. Spektakl zaprasza do świata, w którym dom nie zawsze jest czymś oczywistym, dobrym i bezpiecznym. Rezydencja zespołu Siły Specjalne, z artystką performansową i choreografką Weroniką Cegielską, kładzie nacisk na eksplorację niezwykle szerokiej koncepcji domu. Ważną rolę w sztuce odgrywają Siłaczki i Siłacze - zespół muzyczny łączący m.in. osoby, które doświadczyły kryzysu bezdomności. Czym dla nich jest dom?
- Wybrałam wyjazd na rezydencję do Pustyni Atakama między innymi dlatego, że stopniowe pustynnienie Wielkopolski w wyniku zmian klimatycznych wkrótce poskutkuje tym, że nasze środowisko będzie przypominać pustynię - mówi Monika Błaszczak*, tancerka i choreografka, absolwentka Konserwatorium Tańca Trinity Laban w Londynie.
Sytuacja sceniczna Extravaganzy o religii jest prosta - nastąpił koniec świata. A po nim, kiedy ludzie oraz wszystkie istoty żywe przestały istnieć, czas się ze wszystkiego rozliczyć. W tym osobliwym sądzie ostatecznym rozłożone na części pierwsze zostaje wszystko to, co uwiera, irytuje i dręczy.
Prezentowany w Scenie Roboczej spektakl Odbicia zawiera w sobie elementy charakterystyczne dla teatru alternatywnego, dramatycznego i lalkowego. To połączenie reżyserskiej opieki Lecha Raczaka, gry aktorskiej Pawła Stachowczyka i pracy doktorskiej poznańskiej artystki, Martyny Stachowczyk. Ten patchworkowy projekt czerpie nie tylko z bogatej historii teatru, ale także z literatury i psychoanalizy.
Od premiery pierwszej części Extravaganzy o miłości w Teatrze Polskim minęło sześć lat. W 2017 roku Joanna Drozda przygotowała drugą odsłonę - o władzy. Na kolejny spektakl - tym razem o religii, do którego teksty napisała z Jędrzejem Bursztą i Wojciechem Kaniewskim zaprasza 6 maja, oczywiście do Piwnicy pod Sceną.
Piątkowy wieczór? Czas na przyjemność! W Teatrze Animacji - gościnnie, prawdziwa mieszanka charakterów: ptasie mleczko, torcik, praliny... Spektakl w reżyserii Agaty Biziuk miał smak (dosłownie!) gorzkiej czekolady. Mniam.
Od starożytności po dzień dzisiejszy cała ludzka myśl pozostaje w napięciu między kulturą a naturą. Nic dziwnego, że taniec wykorzystuje to napięcie, a II Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca świadomie do tego nawiązuje.
W mowie końcowej podczas obrad Rady Etyki, mecenas Biegler pyta: - Do kogo należy nasze życie? Tematem, wokół którego zbudowana została akcja sceniczna Prawa wyboru w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego, jest próba rozstrzygnięcia problematycznej kwestii lekarskiej pomocy w dokonaniu samobójstwa.
- Po pierwszym dniu warsztatów poszliśmy wszyscy na integracyjne piwo, wśród nas byli różni ludzie: "wózkowicze" i "normalsi", osoby z Zespołem Downa, tancerze z ogromnym doświadczeniem i amatorzy. Baliśmy się, że nie znajdziemy miejsca. Jeden wózkowicz powiedział wtedy: "Nie przejmujcie się! Dla nas nie zabraknie krzeseł". Wtedy moja głowa wybuchła. Bo to jest właśnie o tym, że dla nas wszystkich jest miejsce w świecie. Zajmujemy swoje miejsce przez sam fakt istnienia - mówią Agnieszka Dubilewicz* i Aniela Kokosza**, twórczynie spektaklu Dla nas nie zabraknie krzeseł w Scenie Roboczej.
"Co Państwo zrobią ze swoim głosem?" - pytają twórcy i twórczynie spektaklu Prawo wyboru, którego premiera w Teatrze Nowym odbędzie się w ten weekend. Biorąc na warsztat twórczość niemieckiego pisarza Ferdinanda von Schiracha, próbują zrozumieć, co oznaczają dziś takie hasła jak "człowieczeństwo", "wolność" czy "prawo do życia" oraz jak ich postrzeganie wpływa na decyzyjność współczesnego społeczeństwa.
- W październiku ubiegłego roku zagraliśmy na deskach teatru Apollo premierę Rebeka tańczy tango - ostatniego spektaklu Teatru Tanga - i od tego czasu czułem, że to jest miejsce, w którym chciałbym być. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że w styczniu dostanę propozycję tak szerokiej współpracy - mówi Michał Kaczmarek*, nowy dyrektor artystyczny Kinoteatru Apollo.
- Kostiumy są w kontrze do aktora i tego, co ma on wyrazić. To właśnie buduje dramat postaci, podaje intencje w totalnie inny sposób niż jest to napisane czy ubrane - mówią kostiumograf Tomasz Armada* i projektantka mody i biżuterii Weronika Cudna* o współpracy nad spektaklem Wróg Ludu Teatru Nowego.
- Przez tę decyzję, która była przedmiotem długich dyskusji i rozmów, przemawia duch protestanckiej skromności i potrzeby, żeby raczej ograniczać rozmaite wydatki, niż je mnożyć - mówi zespół Teatru Ósmego Dnia* o swoim połączeniu z Estradą Poznańską.
"Widzimy was i wiemy co robicie" - słyszymy ze sceny podczas spektaklu Autokorekta w reżyserii Jakuba Skrzywanka. Przeszywa dreszcz bycia wskazaną, ale też coś w rodzaju dumy z obserwowanej w młodych dorosłych wyraźnie asertywnej postawy. Przedstawienie produkcji TR Warszawa zostało pokazane przy ulicy Ewangelickiej w ramach cyklu performatywnego.
W ten weekend poznański Pawilon będzie gościć spektakl szczególny. Autokorekta w reżyserii Jakuba Skrzywanka jest przedstawieniem, które traktuje o problemach współczesnej młodzieży. Co jednak najistotniejsze, scena w całości oddana zostaje grupie młodych dorosłych, którzy na ważne dla siebie tematy wypowiedzą się według własnych zasad.
"Potrzebujemy teatru jako schronu, jako domu dla nas i dla tych, którzy z nami zamieszkają. Schronu dla wyobraźni, która niesie alternatywę i stwarza nowe języki. Schronu dla wartości [...] Schronu dla humoru, którego nie możemy stracić, bo znaczyłoby to, że uwierzyliśmy w śmierć" - słowa orędzia Moniki Strzępki z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru idealnie korespondują z Krabatem Marka Zákosteleckiego. Premierowy pokaz spektaklu odbył się w przeddzień święta w Teatrze Animacji.
Szybkie wprowadzenie dla tych, którzy nie czytali dramatu. Jesteśmy w nadbrzeżnej miejscowości w południowej Norwegii, która utrzymuje się głównie ze swojego zakładu uzdrowiskowego. Doktor Stockmann, główny lekarz, odkrywa, że woda w obiekcie jest skażona. Przesyła więc swoje badania do zarządu uzdrowiska, lokalnego rządu i gazety "Goniec ludowy". Wszyscy się na niego złoszczą, gazeta nie chce nic takiego publikować, Doktor staje się tytułowym "Wrogiem Ludu" i traci szacunek społeczeństwa. Napisał Henryk Ibsen, przed Dziką Kaczką oraz po Upiorach.
- Oczywiście nie zabraknie przesłania, tego nie zmieniliśmy, że miłość jest silniejsza od każdej magii, że miłość przezwycięża wszystko. Dziś jest to szczególnie ważne - mówi Marek Zákostelecký*, reżyser spektaklu Krabat. Uczeń czarnoksiężnika. Premiera - 26 marca w Teatrze Animacji.
