Місто Познань

Pocisk artyleryjski odbiera mu kończyny i twarz, a wraz z nią - zmysły wzroku, słuchu, węchu i smaku. Joe Bonham staje się więźniem w okaleczonym ciele, podtrzymywanym przy życiu przez wojskowych lekarzy. Gubiąc się w odmętach wspomnień i próbując ustanowić granicę między snem a jawą, chłopiec poszukuje sposobu na zakomunikowanie światu, że w jego neuronach tli się świadomość. A także - że może jeszcze do czegoś przydać się społeczeństwu. Przed paroma miesiącami polskiego wydania doczekała się być może najbardziej wstrząsająca powieść antywojenna wszech czasów, Johnny poszedł na wojnę Daltona Trumbo.

Granda jest dla fanów kryminałów tym, czym Festiwal Fabuły dla miłośników prozy omawianej na polonistyce - czasem świętym. Wypełniają go teofanie, akty objawienia się pisarzy w ludzkiej postaci, które umacniają wiarę w literaturę. Tegoroczna, ósma już edycja Poznańskiego Festiwalu Kryminału Granda zaplanowana jest na 23-25 września. Bonda, Chmielarz, Czornyj czy Grzebałkowska to tylko niektóre z ogłoszonych nazwisk.

Nie przepadam za skandynawską literaturą, zwłaszcza że w ostatnich latach w Polsce zawęża się ona nierzadko do mrocznych kryminałów, a od tego gatunku stronię niemal programowo. Nie znaczy to jednak, że raz na jakiś czas nie przeczytam dobrej skandynawskiej książki.

W korporacyjnym socjolekcie konwersja to ogół pożądanych interakcji osiąganych za pośrednictwem stron internetowych. Cele konwersji to np. zakup promowanego produktu lub skorzystanie z danej usługi. Jeśli jednak agencje interaktywne wymuszają określone działania nie za pośrednictwem reklam, lecz wykreowanych person medialnych, i do tego zgodnie z etyką zawodową FSB - witamy na kartach Konwersji Piotra Rogoży. Jego najnowsza powieść to dość kasandryczny w wymowie thriller o marketingu czarnym jak lustro Charliego Brookera i elastycznych formach zatrudnienia.

Gdyby polska literatura współczesna nie miała takiego pisarza jak Wit Szostak, trzeba by było go wymyślić. Pod warunkiem, że nasza wyobraźnia byłaby w stanie. Ścieżki, którymi twórczo podąża, są bowiem całkowicie niezbadane.

Nie Doom, nie Marilyn Manson. Nie rodzice. Nie prześladowano ich ze względu na wygląd czy orientację. Nie byli wyrzutkami i nie reprezentowali uciśnionych. Eric Harris i Dylan Klebold byli chorzy psychicznie. Zależało im wyłącznie na rozgłosie i zabiciu tylu osób, ile tylko będą w stanie. Tak twierdzi autor Columbine. Masakry w amerykańskim liceum, Dave Cullen. Jego książka to próba odromantycznienia najsłynniejszych szkolnych zamachowców i omówienia długofalowych skutków ich działań.

Mija właśnie rok, odkąd pierwsi uchodźcy pojawili się na granicy polsko-białoruskiej w poszukiwaniu lepszego życia niż to w Syrii, Iraku czy Afganistanie. To, co się wówczas działo, przykryła później fala dobra czynionego przez Polaków po tym, jak Rosja napadła na Ukrainę. Ale wiemy, jak to jest z falami - najpierw są wielkie i wysokie, robią potężne wrażenie, a za chwilę nie ma po nich śladu.

Jeżeli Twoje dzieci kilka lat temu zaczytywały się w przygodach Lessego i Mai Martina Widmarka, z pewnością polubią również bohaterów serii Czarny Kot Wydawnictwa Frajda. W pierwszym tomie - Tymek, Czarny Kot i zagadki Pałacu Marianny­ Sylwii Winnik przez kilkaset stron poszukujemy odpowiedzi i porządkujemy fakty, by na koniec dowiedzieć się...

- Myślę, że to miasto skrywa sporo tajemnic, za każdym razem gdy tu jestem, odnoszę to wrażenie. Muszę przyznać, że chciałbym ponownie zagłębić się w polskie legendy i opowieści, przy tej okazji chcę napisać coś także o Poznaniu - mówi Graham Masterton*, brytyjski twórca bestsellerowych horrorów.

Przechodząc przez próg, zagwiżdżę stanowi odważną próbę zmierzenia się z traumami przeszłości. Debiut powieściowy Wiktorii Bieżuńskiej to brutalna, bynajmniej nie wyzuta z piękna, opowieść o doświadczanej w dzieciństwie przemocy - fizycznej i psychicznej - która wypala piętno na psychice. I choć zostawia też bruzdy na języku, autorka udowadnia, że należy o niej mówić. Choćby dla zyskania przez ofiary poczucia sprawczości.

- Co do Poznania zaś, czy może Wielkopolski, bo urodziłem się w Kaliszu, to fascynuje mnie ich poetycka specyfika, czyli język i krajobraz. Ich powściągliwość, schludność i rzeczowość. To nieprawda, że wszystko, co najlepsze, przyszło do polskiej poezji XX wieku z różnorodnych językowo Kresów - mówi Dariusz Sośnicki*, poeta i redaktor, autor książki Po domu.

Jeżeli byliście ostatnio w teatrze na sztuce jakiejś dramaturżki, a nie pani dramaturg albo zdarzyło Wam się usłyszeć w szkole, że dziecko ma iść do podagożki, a nie pani pedagog, to naprawdę uwierzę, że bolą Was uszy, a po drodze i aparat mowy dostał ostro w kość. Szkopuł w tym, że kobiety mają rację.

- Najczęściej przyjmuje się, że antysemityzm istniał w piłce nożnej przed wojną, a po wojnie, gdy żydowskie kluby piłkarskie zniknęły, odium żydowskości przerzucono na kluby tzw. demokratyczne, które przyjmowały żydowskich piłkarzy. Pisząc książkę, doszedłem jednak do wniosku, że było inaczej - mówi Rafał Rosół*, badacz antysemityzmu w piłce nożnej.

Ukazał się tom wierszy Pawła Harlendera, poety i grafika, a po lekturze Nielegalnych kopii i wizjonera, ironicznego profety. Doskonały jest to zbiór do czytania w mieście, gdzieś pomiędzy tramwajowym skrzyżowaniem, zakorkowanym rondem i tłumem ludzi w pośpiechu. Sam tak poznawałem te teksty - ich rytm, poczucie frazy są nadzwyczajne. Dynamizm, wersyfikacja, tonika wyprowadzają czytelnika z jakichś bezpiecznych sprawdzonych przestrzeni wynosząc tę poezję do hałasu, sztucznych przestrzeni. Nie chciałbym pozbawić się lektury uczestniczącej i pochłaniać tych tekstów w ciszy i melancholijnym namyśle.

- Praca seksualna cały czas pozostaje w szarej strefie i to widać w sposobie mówienia, pisania i korzystania z rynku usług seksualnych. Przez to, że pracownicy często są kryminalizowani, usuwani na margines i pozbawieni prawa pracy, to naturalnie nasiąkają też mówieniem o sobie w kategoriach wykluczonych - mówi Karolina Rogaska*, autorka książki reporterskiej Bez wstydu. Sekspraca w Polsce wydanej nakładem Wydawnictwa Poznańskiego.

"Emocje sięgają zera!" - grzmiała Maria Magierska w recenzji dla "Książek. Magazynu do czytania", opisując ładunek emocjonalny debiutu Małgorzaty Żarów. O wiele więcej entuzjazmu wykazała Emilia Dłużewska w "Wysokich Obcasach". "A jednak się udała" - pisała o książce. A zatem czytać czy nie czytać Zaklinanie węży w gorące wieczory? Czytać. Ale mając na uwadze, że to jedna z tych pozycji, które żyją krwistymi kawałkami, a nie misterną konstrukcją fabuły. To, co w książce o przygodach pre-apokaliptycznej sexworkerki najlepsze, autorka przemyca bowiem w interludiach, niezręcznych momentach, gdy obiektyw skierowany zostaje na podglądających.

Nie wiem, czy Ten dziwny wiek Kiley Reid jest powieścią bardziej o stosunkach rasowych w USA, czy bardziej o tym, jak długo potrafią się za człowiekiem ciągnąć błędy młodości. Ale to na pewno wart lektury debiut.

Najnowsza książka Maliny Prześlugi - Gdzie jest mama? idealnie wpisuje się w misję wydawnictwa tashka - propaguje mądre rodzicielstwo.

- Ciekawi mnie próba, właśnie ta próba odzyskania perspektywy dziecka, czy też osoby dojrzewającej, która przeżywa pewne rzeczy po raz pierwszy - mówi Andrzej Błażewicz*, autor przetłumaczonej na język migowy książki poetyckiej Ostatnie zimy.

Łukasz Orbitowski, autor Innej duszy i Kultu, a zarazem najsilniejsza persona polskiej literatury, wziął na swoje wyćwiczone barki ciężar opowieści o trudnych relacjach matki i syna. Relacjach naznaczonych nieobecnością ojca, ostracyzmem, rozgrywkami wywiadów światowych mocarstw oraz wodowaniem UFO na Bałtyku. Chodź ze mną to powieść międzygatunkowa, która jako thriller ze szczyptą sci-fi okazuje się nieco zbyt przewidywalna. Jako książka o różnych obliczach miłości angażuje zaś jak mało która.