"Jeżycjada" Małgorzaty Musierowicz - słynny, a w niektórych kręgach kultowy, cykl książek o poznańskiej rodzinie Borejków i ich przyjaciół - ma 50 lat! Z tej okazji, między 7 a 9 marca, podczas Poznańskich Targów Książki, odbędzie się inauguracja jubileuszu i zlot fanów.
Informacja, że Teatr Polski przygotowuje rapową wersję "Pana Tadeusza", była dla mnie mniejszym zaskoczeniem niż towarzysząca jej refleksja, że nikt w polskim teatrze dotychczas tego nie zrobił. Poemat o randze epopei narodowej, będący kanonicznym odniesieniem dla patriotycznej wyobraźni, który - choćby we fragmentach - znają niemal wszyscy, wydaje się oczywistym zaproszeniem do tworzenia oryginalnych adaptacji, interpretacji i trawestacji.
"Avenue Q" w reżyserii Łukasza Brzezińskiego z Teatru Muzycznego ma wszelkie dane, by stać się - podobnie jak broadwayowski oryginał - prawdziwym hitem. Musical zręcznie łączący naiwną nostalgię z postaciami z inspirowanymi "Ulicą Sezamkową", rubaszny humor o emancypacyjnych walorach z wszechobecną dziś "kulturą terapii" wydaje się właśnie tym, czego potrzebowała i na co czekała dorosła musicalowa publiczność. Jak każda dobra rozrywka spektakl ten opiera się na serii interesujących napięć - właściwie nic nie jest w nim jednoznaczne, może poza naprawdę wysoką wartością artystycznego wykonania.
W Polsce zespoły balansujące na granicy brzmień black metalowych i - w szerokim rozumieniu - hardcore'owych już od lat nie są nowością. Gorycz, Wędrowcy Tułacze Zbiegi, Loathfinder - ich przykładów można wymieniać bez liku, ale to właśnie Dom Zły wydaje się najbardziej wyróżniać podejściem do budowania emocji i narracji. Bo tam, gdzie inne kapele skupiają się na brutalności dźwięku, Dom Zły koncentruje się na przeżyciu. I dlatego jego najnowszy album "Ku pogrzebaniu serc" (2024) jest tak udany. W klubie 2progi warszawska grupa wystąpi w towarzystwie kolegów ze stołecznej Datûry oraz poznańskiego projektu Uulliata Digir.
Nie ma cienia przesady w stwierdzeniu, że gość kolejnego spotkania z cyklu "Zamek rozmawia", czyli Wojciech Jagielski, należy do absolutnej czołówki polskich reportażystów. Jego najnowsza książka stanowi wybór artykułów publikowanych w latach 2022-2024, które poświęcone zostały sprawom pozornie nieistotnym, nieczęsto zajmującym pierwsze strony gazet lub najlepiej pozycjonowane miejsca w portalach informacyjnych. Ale, jak się okazuje, są ważne dla zrozumienia mniej nam znanych rzeczywistości.
Przyjścia wyczekiwanej wiosny nie mamy jeszcze w kalendarium. Bo pogoda lubi płatać figle. Dużo łatwiej zaplanować wyjście do teatru, galerii, na film albo spotkanie. I w tym właśnie się specjalizujemy.
Prezydent Poznania, tytan pracy, wizjoner pragnący uczynić ze stolicy Wielkopolski nowoczesny organizm miejski na europejską miarę. Obchodzimy Rok Cyryla Ratajskiego (1875-1942).
Null to ostatni okop ukraiński przed liniami wroga. Choć zazwyczaj to raczej dziura w ziemi. To w takich właśnie jamach kryją się przed wszechwidzącymi dronami "mobiki" i "dobrowolcy". A wśród nich bohaterowie nowej powieści Twardocha - polski ochotnik Koń, Jagoda i paru innych straceńców.
Poznań odmienia przez wszystkie przypadki i opowiada o przypadkach, które Poznań odmieniły. Kocha gry słowne i w tych grach często wygrywa. Już w poniedziałek gościem Biblioteki Raczyńskich będzie Filip Czekała, dziennikarz i autor książek, który o Poznaniu chce wiedzieć wszystko, co wiedzieć można. I bardzo chętnie dzieli się swoimi odkryciami z czytelnikami.
Zbliżający się koncert Igora Herbuta w CK Zamek to wydarzenie, które może zainteresować nie tylko jego licznych fanów, ale i wszystkich tych miłośników muzyki, którzy najbardziej cenią sobie w niej intymność, szczerość i emocjonalną głębię, opakowaną w dojrzały, wytrawny pop. Po dwóch latach artysta, znany również jako lider zespołu LemON, powraca z koncertowym projektem, który, jak sam go opisuje, jest pełen ciszy, refleksji i przestrzeni na wspólne przeżycia. Przy fortepianie i świecach zaprasza nas do swojego świata, przedstawionego w najczystszej formie - z pełną otwartością, bez zbędnych ozdobników i jakiegokolwiek pośpiechu.
Czy wyobrażaliście sobie wydarzenie, będące połączeniem przedstawienia teatralnego, stand-upu i koncertu rockowego? 1 marca w poznańskiej Scenie Na Piętrze zobaczmy "Przygodę Rockową".
Na polskiej scenie alternatywnego popu jest wiele piosenkarek, które umiejętnie balansują na granicy subtelnej nostalgii i emocjonalnej szczerości. Zalia, która właśnie powraca ze swoim drugim albumem - "Serce" (2025), niewątpliwie jest jedną z nich. Jeśli jej debiutanckie "Kocham i tęsknię" (2022) było płytą o dorastaniu, o pierwszych miłościach i związanych z nimi wzlotach oraz upadkach, to premierową płytę zbudowała na znacznie dojrzalszych i poważniejszych refleksjach. To album o miłości w niemal wszystkich jej odcieniach - tej euforycznej, tej rozczarowanej, tej utraconej. Na żywo posłuchamy go w Blue Note.
Była sobie bardzo stara, średniowieczna wieś leżąca za opłotkami dużego miasta. Ceglane, zbudowane z muru pruskiego i szachulca domy, z przylegającymi do nich budynkami gospodarczymi otaczały ogrody, sady, łąki i pola uprawne z najżyźniejszymi glebami w mieście. W 1940 roku włączono ją w granice Poznania, ale jeszcze długie lata zachowała swój wiejski charakter. Na początku lat 80. XX wieku stara wieś zniknęła. Zastąpiły ją bloki z wielkiej płyty. Żegrze stawało się miastem.
Ochotnicy, garde du corps Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, pierwsi powstańcy wielkopolscy. Przypominamy Straż Ludową i jej poznańską przysięgę złożoną 23 lutego 1919 roku.
Wydawnictwo Miejskie Posnania ogłasza 1. edycję konkursu na powieść fantastyczną dziejącą się w Poznaniu z cyklu "Poznań Fantastyczny". Hasło 1. edycji Konkursu brzmi "Droga poznania".
Fascynująco zapowiada się początek marca w klubie Blue Note. Już pierwszego dnia wystąpi znakomite krajowe S.E.A. Trio wspomagane przez wielkiego amerykańskiego trębacza Dave'a Douglasa!
Wystawa "SLOW_MO", którą do 28 lutego oglądać można w Baraku Kultury - jej kuratorem jest Ilya Mejumayeu, to nie tylko niewątpliwie miły dla oka pokaz wielokolorowych, interesujących prac Eleny Bereziny, będących współczesną interpretacją iluminowanych inicjałów, ale przede wszystkim doskonała okazja do snucia refleksji na temat zapomnianych wątków tożsamotwórczych białoruskiej kultury i przemyśleń na temat uważności na detale.
Cieszę się, że żyję w czasach, kiedy tworzy Robert Eggers, bo jest żywym dowodem na to, że mimo iż epoka wielkich reżyserów dawno minęła, to wciąż zdarzają się pojedyncze przypadki filmowych twórców fenomenów. Premiera każdego jego filmu to duże wydarzenie i nie inaczej jest z "Nosferatu".
