Dzięki internetowi w tych trudnych czasach nie jesteśmy skazani na nudę. Pisarze na swoich kanałach opowiadają o swojej pracy, muzea udostępniają możliwość zwiedzania ich bez wychodzenia z domu. Renesans przeżywa trochę zapomniana aplikacja do wspólnego oglądania Netflixa. A ja polecam fotografię. Bo uważam, że na oglądanie dobrej fotografii zawsze jest czas.

Jaka jest przyszłość okładki płytowej w czasach, w których odchodzi się od fizycznego nośnika? Czy przetrwa cyfrową rewolucję? Na pewno czekają ją ciekawe metamorfozy, a twórców coraz to nowsze wyzwania, aby sztuki plastyczne nadal towarzyszyły muzyce w docieraniu do świadomości odbiorców. Konkurs 30/30 wziął sobie za cel bycie świadkiem nadchodzących wydarzeń i depozytariuszem sztuki okładkowej. To wyróżnienie, że odbywa się w Poznaniu.

Krynolinę kojarzymy z pierwszych fotografii i filmów kostiumowych. Była jednym z ważniejszych elementów stroju XIX-wiecznej damy.

- W swoich pracach zawieram refleksy podróży i piękna natury. Skąd nagle wzięła się we mnie taka przestrzeń, że zacząłem tworzyć? - zastanawia się Szymon Piotrowski*, którego wystawa Podróż/Czas zostanie otwarta w sobotę w Galerii Jak. - Nie starałem się niczego pana Szymona nauczyć ani nic nie sugerowałem. To były bardzo partnerskie spotkania - mówi prof. Wojciech Gorączniak** z UAP, który jako pierwszy konsultował prace artysty.

- Zaczęliśmy być zauważalni. Staliśmy się też dla miasta prawdziwym partnerem. I chcemy dalej wspólnie budować ten kapitał, jakim jest kultura i sztuka - mówi prof. Wojciech Hora*, rektor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Wystawa plakatów Borisa Bućana w Arsenale jest jedną z pierwszych indywidualnych wystaw tego chorwackiego artysty w Polsce. Zgodnie z zapowiedziami na ekspozycji znaleźć się miało kilkanaście realizacji jego autorstwa. Z przyczyn niezależnych od Galerii nie wszystkie udało się jednak pokazać. Nie zmienia to jednak faktu, że dla tych kilku zaprezentowanych warto na tę wystawę pójść.

Wystawa brytyjskiego twórcy Daniela Lismore'a Jestem dziełem sztuki dobiega końca. Ekspozycję można odwiedzić do 29 lutego. Wszyscy, którzy chcieliby porozmawiać z jej twórcą, zapytać o inspiracje, sztukę i modę mogą spotkać się z nim 19 lutego w Galerii na Dziedzińcu Starego Browaru podczas oprowadzania autorskiego.

Współpraca między polskimi a niemieckimi artystami, którzy spotykają się na sympozjach organizowanych dzięki pomocy i środkom finansowym Kunstbauwerk e.V. w Vierraden, a konkretnie w tamtejszej dawnej Fabryce Tytoniu, od lat stanowi ciekawy przykład wymiany myśli i idei. Efektem rozmów i wspólnej pracy są projekty eksponowane później w przestrzeniach fabryki. Jedną z tych wystaw przeniesiono do galerii Curators'LAB. Kuratorami wystawy są prof. Sławomir Brzoska i Patrick Huber.

- Przez całe swoje życie próbuję tworzyć rzeczy nowe i dobre. Czy są przy tym ważne? Wy mi powiecie - mówił w jednym z wywiadów Boris Bućan. Od 14 lutego dzięki wystawie w Galerii Miejskiej Arsenał każdy będzie mógł to ocenić i przekonać się, co wyróżnia tego uznanego na całym  świecie chorwackiego artystę i na ile jego myślenie o sztuce cechuje się nowatorskim podejściem.

Tatiana Czekalska i Leszek Golec wystawą Catering dla najdłużej przebywających w galerii gości zakończyli styczniowe plany Galerii Miejskiej Arsenał. Wystawa potrwa aż do połowy marca, mamy zatem sporo czasu, by zapoznać się z kuratorskim przedsięwzięciem Bogny Błażewicz. Pozostaje pytanie - czy warto? 

- ...outsidera, chociaż sztuka traktowana była kiedyś jako coś bardzo poważnego. Władza bała się artystów, a jednocześnie jej imponowali, tym bardziej, im mniej ich rozumiała - wspomina PRL prof. Jarosław Kozłowski*, który w listopadzie ubiegłego roku otworzył w Poznaniu Archiwum Idei.

Nieznany impresjonizm reprezentuje analityczne, edukacyjne i popularnonaukowe podejście do sztuki. To przy tym ekspozycja grafik, a nie tak bardzo pożądanego przez publiczność malarstwa impresjonistycznego. A jednak organizatorzy doskonale wiedzą, że przygotowali wystawienniczy hit skierowany do najszerszego odbiorcy sztuki, jakowy li tylko istnieje. Że to się po prostu musi sprzedać i będzie się sprzedawać na pniu.

"Krótko przed rokiem 1870 trzech młodych ludzi, Monet, Renoir, Pissarro, zwykło siadywać nad brzegiem Sekwany i malować krajobraz. Byli realistami, a głównym ich zainteresowaniem stało się wierne odtwarzanie refleksów światła na wodzie, refleksów, które zdawały się być nieustannym ruchem wypełniającym wodę nowym życiem" - pisał o impresjonistach włoski historyk i krytyk sztuki Lionello Venturi.

O tym, czy cierpienie może być piękne i w jaki sposób abstrakcja miesza się z codziennością. O społecznych problemach, etycznych wyzwaniach i hiperrealistycznych kompozycjach opowiada malarsko Ewa Harabasz na wystawie Czerwień i fiolet w Galerii Miejskiej Arsenał. Wernisaż w sobotę, 4 stycznia.

Jednym z wydarzeń towarzyszących XXVI Dniom Bretanii jest wystawa francuskiego fotografa, Guya Le Querreca.

- Sztuka nie może pomóc całemu światu. Ale nawet niewielkie działania artystyczne mogą sprawić, że przynajmniej dziesięć, dwadzieścia osób poczuje się lepiej. Może to trochę zbyt idealistyczne, ale naprawdę wierzę w sztukę partycypacyjną - mówi Natasha Chichasova*, która do Poznania przyjechała na rezydencję do Centrum Kultury Zamek w ramach programu Exter.

- Przed nami wyjątkowa okazja, by przenieść się do Zakopanego, nie ruszając się z małego, obrotowego krzesełka - mówi Marcel Skierski, kurator nowej wystawy w Fotoplastykonie Poznańskim.

Jeśli zauważysz, że ktoś w twoim otoczeniu krztusi się, jak zareagujesz? Pomożesz tej osobie czy znieruchomiejesz? Trudno odpowiedzieć na to pytanie, ale zapewne zakładasz, że twoje ciało zareaguje "odpowiednio", jakby miało rozpocząć niezależny od twojej woli, odruchowy proces. Wychodząc od pytania "Are you choking?", które według instruktaży ratunkowych jest podstawowym pytaniem, jakie należy zadać krztuszącemu się, Agnieszka Grodziska tworzy serię obiektów artystycznych, rozwijających problem dekodowania procesów adaptacyjnych. W ten sposób powstała wystawa, którą można oglądać w Rodriguez Gallery.

Prezentacja brytyjskiego artysty przypomina osobliwą wersję Muzeum Figur Woskowych. Zamiast - jak w Londynie czy Amsterdamie - podziwiać znane osobistości, Daniel Lismore serwuje nam prawdziwych rozmiarów figury samego siebie. Specjalnie nie użyłem słowa "realistyczne", gdyż nic na tej wystawie realistyczne nie jest. Daniel Lismore przekonuje, że jest dziełem sztuki. Czy i my także nim jesteśmy?

Gdy pił, to sięgał po wino. A gdy mówił, że dziś nie pije, to wybierał piwo marki Miller. Charyzmatyczny artysta i wielki elegant, bohater wielu barwnych anegdot. 1 grudnia w Dragon Social Club wspominamy niebanalną postać Janusza Borowskiego.