Karolina Breguła wraz z licznym zespołem osób zaangażowanych w działania artystyczne, badawcze i społeczne stworzyła wystawę narracyjną, omawiającą problem eksmisji, utraty domu i wyburzeń obszarów miejskich poddanych gentryfikacji - procesowi, w którym nie uwzględnia się etyczności czy skutków takiej transformacji dla mieszkańców.
Wielu z nas kojarzy historie z Dalekiego Wschodu o masowych wyburzeniach czy wyrzucaniu z domu ubogich mieszkańców Pekinu podczas budowy wioski olimpijskiej. Kojarzymy dystopijne i zarazem egzotyczne widoki tłocznych osiedli Hongkongu lub Tajwanu. Dzięki wystawie Karoliny Breguły odtąd będziemy nie tylko kojarzyć, lecz będziemy mogli poznać i odczuć opisane sytuacje, a tym samym współczuć ludziom dotkniętym koszmarem utraty kontroli nad swoim miejscem w świecie.
"Ostateczną stawką staje się w Legionie nie romantyzm, nie mistycyzm, nie mesjanizm, lecz zgromadzona «tu i teraz» - teatralna zbiorowość" - czytamy we fragmencie Legionu, czyli składu zasad autorstwa Doroty Sajewskiej, w którym autorka omawia dramat Stanisława Wyspiańskiego. Dialog między pracą badawczą a poszukiwaniami artystycznymi są podstawą dla instalacji wideo Legion, którą już niebawem będzie można zobaczyć w Pawilonie.
Larys Lubowicki to artysta wizualny, absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku i Wydziału Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jest także w trakcie pracy nad doktoratem w dyscyplinie bioetyki w Zakładzie Filozofii i Psychologii Człowieka UMB. W Galerii Fotografii pf w Centrum Kultury Zamek zaprezentuje cykl fotografii Corpus Hominis. Wystawa potrwa od 28 kwietnia do 19 czerwca.
Święty Wojciech to jeden z piękniejszych zakątków Poznania. Niestety niewiele osób podczas spacerów po Starym Mieście decyduje się przejść ruchliwą ulicą Solną, by dostać się na Wzgórze św. Wojciecha. Od kilku miesięcy do takiej wizyty zachęca nowe miejsce - Święty Spokój.
- Zataczamy koło i wracamy do gestu Marii Dokowicz, do tego, że istotne jest działanie wywierające wpływ na innych, a nie materialność sztuki - mówi prof. Maciej Kurak*, artysta wizualny, kurator wystawy towarzyszącej 40. Konkursowi im. Marii Dokowicz.
Instalacja sensoryczna, manifest wymiętoszenia, świadectwo przebodźcowania. W pętlę przyszłości, która nigdy się nie skończy, wpadliśmy wszyscy, zebrani w sobotnie, słoneczne popołudnie przed siedzibą PSNC Future Labs.
Dziwnie się ogląda tę wystawę pokazywaną w tym właśnie czasie. Bo na fotografiach Tomasza Tomaszewskiego prezentowanych w MO Galerii, fotografiach, dodajmy, wykonywanych w latach 2018-2022, nie ma pandemii, nie ma konfliktów, nie ma wielkiej polityki i nie ma wojny. Jest za to piękny, wyidealizowany świat. Tylko czy taki świat właściwie istnieje?
Stany Graniczne zwiastowały ciężki kaliber sztuki wyrywającej z letargu przyzwyczajeń. Tekst kuratorski zapowiadał głębię i szeroki wymiar trudnych tematów ludzkiej wytrzymałości i psychiki oraz zagrażającej egzystencji dynamiki zmian na świecie. Niełatwe zadanie intelektualne na szczęście okazało się satysfakcjonującym doznaniem estetycznym.
Pierwsza w Polsce, a zarazem największa w Europie prezentacja dzieł Antonia Gaudíego czeka na miłośników sztuki katalońskiego architekta w przestrzeniach Centrum Kultury Zamek.
W sobotę 19 marca odłóżcie telefony, odepnijcie ładowarki, wyłączcie śmieszne filmiki z kotem grającym na perkusji, bo Przyszłość nigdy się nie skończy zapewni wystarczającą ilość internetowych bodźców. W Poznańskim Centrum Superkomputerowo-Sieciowym Future Labs przy ul. Zwierzynieckiej grupa studentek i studentów mediów interaktywnych i widowisk zaprasza nie na wystawę, nie na wernisaż, a na eksperymentalną, operowo-przestrzenną, ultra-stymulującą instalację sensoryczną.
- Niejednokrotnie w ramach działań ciemnicowych tworzymy osobiste, indywidualne projekty. Natomiast Stereo Poznań powstał z potrzeby stworzenia czegoś wspólnego - mówią członkowie Ośrodka Myśli i Czynu Fotograficznego "Ciemnica"*, autorzy wystawy Stereo Poznań prezentowanej w Fotoplastykonie Poznańskim.
Irlandia to kraina otoczona woalem tajemnicy, której kultura łączy elementy chrześcijaństwa (przywiezione na te tereny podczas misji św. Patryka) ze sporą domieszką rdzennej celtyckości. Pochodzący z Irlandii amerykański grafik Joel Elgin zabiera widza w podróż inspirowaną baśniami i wierzeniami Zielonej Wyspy.
Wystawa Aliony Kryshtofik to podsumowanie sześciomiesięcznej rezydencji artystycznej w Guldagergaard, centrum sztuki, do którego zjeżdżają ceramicy całego świata.
- Publikacja Nic ciekawego i wystawa Jaka piękna katastrofa są zbiorem moich eksperymentów, chciałem nimi zamknąć okres pandemii - mówi poznański fotograf Adrian Wykrota. Jego prace będzie można zobaczyć w galerii Pix.House już od 12.03.
Monumentalna postać polskiej fotografii dokumentalnej, laureat i juror licznych konkursów fotograficznych, w tym i World Press Photo. Tomasz Tomaszewski wraz z wystawą Świat jest tam, gdzie się zatrzymałeś będzie gościem poznańskiej galerii MO.
28 lutego w Muzeum Narodowym w Poznaniu odbył się wernisaż uroczyście rozpoczynający otwartą dzień wcześniej wystawę Tradycja i nowoczesność. Sztuka w międzywojennym Poznaniu Stowarzyszenia Artystów Wielkopolskich "Plastyka" (1925 - 1939). Wydarzenie to przerwało trwającą od 80 lat ciszę - bo właśnie 80 lat temu zebrane dzieła Plastyków pokazywane były po raz ostatni. Prezentowane prace pochodzą nie tylko ze zbiorów MNP, zostały także wypożyczone dzięki uprzejmości Muzeów z całego kraju oraz od prywatnych kolekcjonerów.
Stan ciągłego zagrożenia, jaki został ostatnio niespodziewanie spotęgowany, jak i problematyka wystawy Stany Graniczne od 5 marca dostępnej w Starym Browarze, mogą skłonić widza do refleksji nad pojęciem granicy, która w rękach artystek i artystów jest czymś w rodzaju systemu naczyń wypełnionych treścią. Konstrukcją tego, co pomiędzy tymi granicami się znajduje i dynamicznie przemieszcza.
Premierowy pokaz tego muzyczno-teatralnego show odbył się w Teatrze Polskim w sylwestra. W marcu Raut, czyli koncert pełen blichtru i blasku wraca do repertuaru.
Na wystawie prezentowane będą prace powstałe głównie w 2021 roku. Część z nich to osobista interpretacja tematów znanych z historii malarstwa.
