O filmie "Player One" w reżyserii Stevena Spielberga pisze Przemysław Toboła. Premiera - 6 kwietnia.

- Wszyscy jesteśmy podobni. Zarówno celebryci przeżywają swoje małe problemy, jak i nie-celebryci przeżywają swoje wielkie zwycięstwa - mówi Tomasz Gąssowski*, reżyser filmu "Baraż", który w kwietniu wchodzi na ekrany polskich kin. Poznań odwiedził jako juror konkursu międzynarodowego na 10. Short Waves Festival.

Short Waves Festival, międzynarodowy festiwal filmów krótkometrażowych, od 20 do 25 marca już po raz dziesiąty w Poznaniu. Do obejrzenia ponad 300 filmów.

Niespotykane w normalnym świecie piękne krajobrazy i stworzenia, które zagrażają życiu, a jednocześnie potrafią wpłynąć na ludzki umysł, to temat najnowszego filmu Alexa Garlanda. Tytułowa "anihilacja" pochodzi od łacińskiego nihil, oznaczającego "nic" i opisuje proces znikania materii, jej unicestwienia. Tym razem okazuje się jednak, że nic może być również początkiem wszystkiego, a wszystko zależy jedynie od naszej interpretacji.

Nowy film austriackiego reżysera Michaela Hanekego - któremu "Miłość" przyniosła szereg międzynarodowych nagród, z Oscarem włącznie - może nieco zaskoczyć jego wielbicieli. O filmie "Happy End", który w piątek wchodzi do kin, pisze Bartosz Żurawiecki.

Od czasu seansu "Kac Vegas", który okupiłem niemałym bólem głowy, ostrożnie podchodzę do amerykańskich filmów traktujących o z pozoru przewidywalnych imprezach, zmieniających się w szaleńczą jazdę rollercoasterem. Po "Wieczorze gier" zapewne znów dam tego rodzaju produkcjom kredyt zaufania, bo choć najnowszą komedię Johna Francisa Daley'go i Jonathana Goldsteina od logiki dzielą lata świetlne, to stanowi ona rozrywkę całkiem przyzwoitej klasy.

Istnieje matematyczna teoria, według której trzepot skrzydeł motyla na jednym końcu świata, jest w stanie wywołać tsunami na drugim jego krańcu. Analogicznie, chaos nie jest w swojej istocie nieuporządkowaniem, a jedynie zbiorem zmiennych tak licznych, że nie sposób ich wszystkich przewidzieć. Tyle w teorii. W praktyce - co pokazuje film W ułamku sekundy - wszystko znacznie bardziej się komplikuje.

O filmie "Lady Bird" w reżyserii Grety Gerwig pisze Przemysław Toboła. Premiera - 2 marca.

Jeżeli Daniel Day-Lewis wytrwa w swoim postanowieniu i po "Nici widmie" definitywnie zakończy aktorską karierę, to uczyni to umieszczając na szczycie swego bogatego dorobku wyborną wisienkę. W najnowszym dziele Paula Thomasa Andersona szarżuje bowiem tak brawurowo, że mimo piekielnie mocnej konkurencji w osobach Gary'ego Oldmana ("Czas mroku") i Timothée Chalameta ("Tamte dni, tamte noce") nie zdziwiłbym się, gdyby za rolę ekscentrycznego krawca przygarnął czwartego Oscara.

Meryl Streep, Tom Hanks i Steven Spielberg to nazwiska, które już na wstępie sugerują, że widz będzie miał do czynienia z kinem w iście hollywoodzkim stylu. Fakt ten mogą dodatkowo potwierdzać dwie ważne oscarowe nominacje: dla najlepszego filmu i najlepszej aktorki. Pytanie, na ile jeszcze tego rodzaju patos i rozmach w kinie trafiają do współczesnego widza?

W 2003 roku, podczas dwóch tygodni wyświetlania, kosztująca 6 milionów dolarów produkcja zatytułowana "The Room" zarobiła zaledwie 1800 dolarów. Dziś mówi o niej cały filmowy świat, a do kin wszedł właśnie "Disaster Artist" - historia przyjaźni odtwórców głównych ról kultowego obrazu, który po latach zyskał miano "najgorszego filmu świata".

Ostatni film meksykańskiego reżysera Guillerma del Toro idzie przebojem po kolejne nagrody, począwszy od Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji, a skończywszy na dwóch Złotych Globach. Jeśli tak dalej pójdzie, kto wie, czy już niedługo Kształt wody nie przybierze kształtu filmowego Oscara.

W 2003 roku miał w Los Angeles premierę film The Room. Film tak zły, że teoretycznie powinien przepaść w mrokach niepamięci. Tymczasem - przeciwnie...

Powiedzieć, że "The Room" jest filmem kultowym, to jak nic nie powiedzieć. To pokręcona narośl wyrastająca z kinematograficznej ignorancji, ale też jednocześnie owoc bezgranicznej miłości twórcy do samego siebie, artystyczna katastrofa i czysty fenomen. Na dodatek wszystko wskazuje na to, że reżyser i odtwórca głównej roli Tommy Wiseau naprawdę nazywa się Tomasz Wieczorkiewicz i pochodzi z Poznania.

Cztery Złote Globy to spora zaliczka na 90. noc Oscarów, która czeka nas już 4 marca. Na ekrany polskich kin wchodzi w piątek film "Trzy billboardy za Ebbing, Missouri" w reżyserii Martina McDonagha.

W "Tamtych dniach, tamtych nocach" Luca Guadagnino, autor między innymi "Jestem miłością" i "Nienasyconych", po raz kolejny uwodzi widza obrazem, w którym intelektualna pasja przeplata się ze zmysłowością, uderzając w najczulsze struny serca kinofila.

Tuż przed wybuchem II wojny światowej stara powozownia na Jeżycach otrzymała drugie, prawdziwie filmowe życie. Adria, Burg-Lichtspiele, Jedność, wreszcie Rialto - kameralne kino na Jeżycach niedawno skończyło 80 lat.

Wszystko wskazuje na to, że najnowsze dzieło Luki Guadagnino, włoskiego reżysera znanego u nas z filmów Jestem miłością i Nienasyceni, będzie jednym z faworytów tegorocznych Oscarów. Film Tamte dni, tamte noce zbiera bowiem entuzjastyczne recenzje i kolejne nagrody krytyków.

Molly Bloom od dziecka była wychowywana do tego, by osiągnąć sukces. Wprawdzie surowy ojciec chciał, by osiągnęła go w sporcie, jednak życie napisało inny scenariusz. Dosłownie, bo ekranowa historia założycielki największego nielegalnego kasyna w Hollywood oparta jest na faktach. Gracze tracący w jej kasynie fortuny najczęściej grali o wszystko, Bloom podjęła tymczasem jeszcze ważniejszą grę - o siebie. Udowadniając tym samym, że na to nigdy nie jest za późno.

20 tysięcy - aż tylu widzów przyciągnął 11. Festiwal "Sputnik nad Polską", który pod koniec ubiegłego roku odbył się w Warszawie. Czy jego poznańska odsłona ma szansę na podobną frekwencję?