Ukazał się tom wierszy Pawła Harlendera, poety i grafika, a po lekturze Nielegalnych kopii i wizjonera, ironicznego profety. Doskonały jest to zbiór do czytania w mieście, gdzieś pomiędzy tramwajowym skrzyżowaniem, zakorkowanym rondem i tłumem ludzi w pośpiechu. Sam tak poznawałem te teksty - ich rytm, poczucie frazy są nadzwyczajne. Dynamizm, wersyfikacja, tonika wyprowadzają czytelnika z jakichś bezpiecznych sprawdzonych przestrzeni wynosząc tę poezję do hałasu, sztucznych przestrzeni. Nie chciałbym pozbawić się lektury uczestniczącej i pochłaniać tych tekstów w ciszy i melancholijnym namyśle.

Cykl artykułów o Ukrainie i Ukraińcach wypadałoby zacząć od syntetycznej kroniki ich dziejów. Oczywiście nie przedstawię w IKS-ie szczegółowej historii Ukrainy, bo na to zabraknie miejsca. Ale mam nadzieję, że ten tekst (i kolejny) zachęci zainteresowanych do dalszych poszukiwań, pogłębienia wiedzy.  

Paolo Genovese tym razem zabiera nas na dziką przejażdżkę emocjonalnym rollercoasterem. Zsiadając z niego z pewnością docenimy stabilny grunt pod stopami i bliską osobę, z którą codziennie jemy pozornie zwyczajne śniadanie.

Nieprzeciętna, wrażliwa i... zupełnie nieznana. Jednak już niedługo może, a raczej powinno się to zmienić, kiedy Magda Fidecka - wokalistka, tekściarka, ale i wprawna kompozytorka - zaprezentuje swoją debiutancką płytę. Koncertowa premiera jej popowych, soulowych, ale i bardzo eksperymentalnych Symptomów odbędzie się już za kilka dni na scenie KontenerART.

Przez lata - a przynajmniej przez dekadę - Bisz służył za jeden z głównych argumentów przytaczanych w dyskusjach na temat wartości merytorycznej polskiego rapu. Oczywiście przez słuchaczy będących na tak. Nie tak dawno Wilka chodnikowego (2012) Bisza branżowy Popkiller okrzyknął najważniejszym rapowym albumem dziesięciolecia. To tylko umocniło pozycję Jarosława Jaruszewskiego jako reprezentacyjnego przedstawiciela tzw. rapu inteligenckiego. Tak się składa, że już w najbliższą środę twórca wystąpi, wraz z muzykami Radeksem i Kosą, na dziedzińcu CK Zamek.

Zapoznając się z dostępnymi w internecie nagraniami João de Sousy, dość dobrze osłuchałam się z jego głosem i aranżacjami rozpisanymi najczęściej na skład czteroosobowy (gitara akustyczna, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe). Byłam ciekawa, jak zabrzmią one w wydaniu solowym i czy wydanie to bardziej zachwyci, czy jednak rozczaruje?

Jeżyce należą do najstarszych, a zarazem najsłynniejszych dzielnic Poznania - obok Starego Miasta, Nowego Miasta, Grunwaldu czy Wildy. Swoją rozpoznawalność zyskały m.in. dzięki twórczości Małgorzaty Musierowicz i jej sadze Jeżycjada. Ta dzielnica to taka mała polis Poznania, a każde polis potrzebuje swojego ogrodu.

"Emocje sięgają zera!" - grzmiała Maria Magierska w recenzji dla "Książek. Magazynu do czytania", opisując ładunek emocjonalny debiutu Małgorzaty Żarów. O wiele więcej entuzjazmu wykazała Emilia Dłużewska w "Wysokich Obcasach". "A jednak się udała" - pisała o książce. A zatem czytać czy nie czytać Zaklinanie węży w gorące wieczory? Czytać. Ale mając na uwadze, że to jedna z tych pozycji, które żyją krwistymi kawałkami, a nie misterną konstrukcją fabuły. To, co w książce o przygodach pre-apokaliptycznej sexworkerki najlepsze, autorka przemyca bowiem w interludiach, niezręcznych momentach, gdy obiektyw skierowany zostaje na podglądających.

Edison Festival, koncerty dla smakoszów każdego gatunku muzycznego oraz spacery tematyczne - w Poznaniu latem dzieje się sporo! Koniecznie zaglądajcie do "Kultury na weekend" i planujcie najbliższe dni, zwłaszcza że, według prognóz, upały odpuszczają poznaniakom i wracają dopiero od poniedziałku!

Nocny Targ Towarzyski przyzwyczaił nas do świetnych, tematycznych imprez do białego rana, jak i koncertów dla fanów wielu gatunków. Tym razem zamieni się on w miejsce rapowych uciech, o jakie zadbają duet Dwa Sławy, którym towarzyszyć będzie nie mniej oryginalny raper Rau. Jeśli na polskiej scenie hip-hopu szukacie przede wszystkim oryginalności, to imprezy z nimi na pewno nie powinniście przegapić.

Charyzmatyczny, melancholijny, uwodzicielski. Łącząc dwa, pozornie odległe światy, zaprasza nas do trzeciego - tego stworzonego przez siebie, w którym nic nie jest niemożliwe i na wszystko jest czas.

W lutym Salę Ziemi porwała Sasha Velour, czerwcowe powietrze wibrowało atmosferą Marszu Równości i towarzyszących mu imprez, a teraz ulice zdobią plakaty reklamujące nowy hit Netflixa Królowa. Poznań w tym roku ma wiele możliwości udziału w queerowej kulturze, a kolejna z nich nadarzy się już wkrótce. W Sali Ziemi wystąpi Bianca Del Rio, jedna z najmocniej błyszczących drag queens na świecie.

Komisja konkursowa wyłoniła dziś zwycięską kandydaturę na stanowisko dyrektora Biblioteki Raczyńskich, którą zarekomenduje prezydentowi. Najwyżej oceniono Katarzynę Kamińską, dyrektorkę Wydawnictwa Miejskiego Posnania.

Ubiegłorocznego albumu Portrayal Of Guilt grzechem było nie posłuchać. A może wprost przeciwnie, mając na uwadze, że wariaci z Austin postanowili zatytułować go "Christfucker". Mniejsza o to - ważne, że ich screamo poniosło się tak szerokim echem, że o płycie w samych superlatywach pisali od Pitchforka po Kerrang! Niedługo będziemy mieć okazję posłuchać jej na żywo w Klubie pod Minogą. Na domiar złego, przed nimi wystąpi niemniej szaleńczy Dom Zły, który zagra materiał ze swojej wydanej w ubiegłym roku EP-ki "Śnisz bory tak gęste", pokazującej, że w black metalu jest jeszcze sporo do odkrycia.

Znamy nazwiska kandydatek i kandydatów, którzy zakwalifikowali się do II etapu konkursu na dyrektora Biblioteki Raczyńskich. Osoba, która otrzyma rekomendację komisji konkursowej, może zostać powołana przez Prezydenta Miasta Poznania na to stanowisko na okres od 3 do 7 lat. Obecnie szefową biblioteki jest Anna Gruszecka. Zakończenia drugiej kadencji dotychczasowej dyrektor nastąpi 31 sierpnia.

- Rytuał ten wykonywałam z babcią i mamą - obie związały mi po równej połowie włosów w trzy kucyki. Potem ścięłam je brzytwą - mówi Julia Woronowicz*, artystka wizualna, autorka wystawy Żywoty dziewann polnych, leśnych i nadwodnych.

Festiwale, które nie odbywają się w ścisłym centrum miasta, mają w sobie niebywały urok. Festiwalową atmosferę czuć wtedy jeszcze w drodze, kiedy wiemy, że cała publiczność gromadzi się w jednym miejscu tylko z tej okazji. Edison Festival odbędzie się po raz czwarty już w piątek i sobotę nad malowniczym krajobrazem Jeziora Kierskiego.

A mówiąc bardziej łopatologicznie, jest w zasięgu każdego z nas, o czym przekonuje bohaterkę wynajęty przez nią sex worker Leo Grande.

Ojca Jana Górę, charyzmatycznego poznańskiego dominikanina, upamiętnia niewielki skwer przy ul. Libelta. Zakonnik miał ze swojej celi widok na ten właśnie zakątek miasta.

Z przypadku i celowo. Korzystając z tego, że jest po drodze, i całkowicie z tej drogi zbaczając. Rankiem lub popołudniem, w tygodniu lub w weekend - warto dać sobie kwadrans albo dwa (trzy?) i odwiedzić wystawę, która ma szansę stać się dla nas plastrem miodu na zdyszane codziennością serca.