Każdego roku streamingi zalewają dziesiątki, jeśli nie setki generycznych nagrań hip-hopowych, rapowych "chałkokoni" wyplutych przez Chat GPT. Jak z tej otchłani popeliny wydobyć treści, które mogą okazać się dla sceny tzw. mityczną wartością dodaną? Tego zadania podejmują się aktywistki i aktywiści stojący za inicjatywą HIDDEN GEMS by ++ & JD Sports. 3 maja na Nocnym Targu Towarzyskim odbędzie się finał trasy koncertowej promującej obiecujące młode osoby rapowe, który uświetni występ Belmondawg.

W miniony weekend wielu z nas bawiło się na poznańskim Next Feście - jednym z najciekawszych festiwali muzycznych w Polsce. Dlaczego warto o nim pamiętać i rezerwować w kalendarzu datę kolejnej edycji? Pytamy uczestników.

Pewnych zespołów nie trzeba przedstawiać - wystarczy już kilka pierwszych taktów i wszystko staje się jasne. Warszawskie Vavamuffin wraca do gry i przywozi ze sobą to, za czym wielu tęskniło - pulsujące basy, energetyczną nawijkę i koncertową euforię, której nie da się podrobić. Po latach wydawniczej ciszy, wreszcie z nowym albumem "Fly High-Fi!" (2025) na pokładzie, zespół rusza w trasę przypominając, że reggae to nie tylko dźwięk - to postawa, wspólnota, rytuał. Jeśli jeszcze nie doświadczyłeś koncertu Vavamuffin - teraz jest najlepszy moment.

- Wielu musiało wyjechać, dlatego że tu się kończyły możliwości - i to mnie zawsze bolało, że nie jesteśmy na tyle silnym ośrodkiem, żeby sprostać talentom artystów typu Krzesimir Dębski. Teraz się to bardzo zmieniło - mówi Ryszard Gloger, wieloletni dziennikarz muzyczny Radia Poznań, wielbiciel i znawca muzyki bluesowej.

Przedstawiamy wybór czternastu projektów, zespołów i wykonawców z Poznania, na których warto zwrócić uwagę podczas tegorocznej edycji Next Fest Music Showcase & Conference. Wśród nich znajdziecie artystów, których twórczość może być zaskakującym odkryciem! Posłuchajcie, co mają do przekazania w czasie festiwalu, i śledźcie ich dalszą karierę.

Gdyby polskie festiwale muzyczne miały mapę astronomiczną, to Next Fest Music Showcase & Conference 2025 bez wątpienia byłby na niej jedną z najjaśniejszych gwiazd.

Różne są zapatrywania na życie po pięćdziesiątce. Jedni wciąż pędzą naprzód, jakby nie liczyli lat, inni powoli spoglądają w stronę jesieni życia. Po półwieczu można też wprowadzać zmiany i rozkwitać - tak jak festiwal Poznańska Wiosna Muzyczna.

W Polsce coraz bardziej widać, jak zamknięty jest rynek - na festiwalach pojawiają się ciągle ci sami artyści. I bynajmniej nie narzekam jako odbiorca, bo również ich słucham. Jednak bez inicjatyw skupionych na debiutantach mało znane zespoły nie mają jak pokazać się ludziom. A nie wszyscy chcą i muszą to robić na TikToku - mówią Hania Kowalska, Wojtek Birdsen i Dominik Karkoszka - tworzący poznański projekt Typowa Kowalska.

Różnych opowieści potrzebują słuchacze. Wspaniale byłoby jednak gdyby oprócz tych lukrowanych, wszechobecnych w mediach, mieli również szansę na spotkanie z propozycjami mniej oczywistymi, mniej banalnymi. Takimi jak choćby nowe płyty kwintetu Alana Balcerowskiego, zespołu Armia, Tomasza Wachnowskiego czy Piotra Scholza.

Już około 5 tysięcy dziewcząt pokochało śpiew dzięki Skowronkom. I nie mówimy o ptakach. Chór dziewczęcy Skowronki świętuje jubileusz 75-lecia istnienia i... "leci" dalej. O historii, zespołowym śpiewaniu i planach na przyszłość opowiada dyrektorka artystyczna i dyrygentka chóru - Alicja Szeluga.

Wspaniała wiadomość dla wszystkich, którzy wciąż tęsknią do Ery Jazzu. Co prawda wspomniany cykl prawdopodobnie rzeczywiście przeszedł do historii, ale jego twórca - Dionizy Piątkowski - zaprasza do corocznego celebrowania muzyki Krzysztofa Komedy. Tym razem w programie "Komeda - Chopin - Bach" zagra dla nas słynne Andrzej Jagodziński Trio. 

Gdy w 1996 roku ogłoszono, że nowym wokalistą Genesis zostaje Ray Wilson, wiele brwi uniosło się ze zdziwieniem. Świat patrzył na niego jak na intruza, który śmiał wejść w buty Phila Collinsa - człowieka, który był nie tylko głosem zespołu, ale jego twarzą i sercem. Dziś, niemal trzy dekady później, trudno już patrzeć na Raya jedynie przez pryzmat tej historii. Zbudował swój własny świat dźwięku - już z dala od mainstreamu, ale blisko emocji, a jeszcze bliżej człowieka. I to właśnie Poznań stał się jego nowym domem.

Jest coś filmowego w tym, kiedy Matt Dusk pojawia się na scenie - jakby wycięty z kadru czarno-białego klasyka z lat pięćdziesiątych, ubrany w elegancki garnitur, z drinkiem w dłoni i uśmiechem, i który chyba wie więcej niż mówi. Ale w jego muzyce nie ma miejsca na powierzchowność. I może właśnie dlatego - z całym bagażem stylu, klasy i nieuchwytnej nostalgii - Kanadyjczyk od lat zdobywa serca polskich fanów. Teraz wraca do nas z trasą "Back In Town", na której jednym z przystanków jest Poznań.

Raz Dwa Trzy to przykład zespołu, który nie wpisuje się w żadne tempo. Nie dlatego, że nie potrafi - raczej dlatego, że nie chce. Od początku lat 90. z pełną świadomością idzie własną drogą - czasem pod wiatr, czasem pod prąd, ale zawsze z uwagą i szacunkiem dla słowa, dźwięku oraz odbiorcy. Ich najnowszy koncertowy projekt "Ważne piosenki" to wydarzenie artystyczne opowiadające o tym, co naprawdę się liczy. I o tym, jak wiele można powiedzieć nawet nie podnosząc głosu.

Nie są zespołem z pierwszych stron dzisiejszych gazet i bywalcami internetowych portali, a jednak poznańska rockowa publiczność pamięta ich zapewne znakomicie. Klub 2progi zaprasza na... pożegnalny koncert grupy Non Iron. Wieczór będzie zwieńczeniem 40-lecia jej działalności.

Ich płyta "Taxi" była niemal powszechnie uznana za jeden z najlepszych polskich albumów 2023 roku. To ujmująca oryginalnym pomysłem i znakomitą realizacją opowieść o świecie widzianym z perspektywy taksówki. Trio Łona / Konieczny / Krupa wystąpi w Centrum Kultury w podpoznańskim Suchym Lesie.

- Wszyscy mamy tendencję, żeby z takich postaci jak Chopin czynić pomniki. A przecież to byli ludzie. Normalni ludzie, którzy żyli, odczuwali, mieli emocje - mówi Jakub Dera, pianista, pedagog, popularyzator muzyki poważnej i dyrektor artystyczny Festiwalu Wielkanocnego w Bibliotece Raczyńskich.

Po raz kolejny gościnnie w Filharmonii Poznańskiej dyrygował Paul McCreesh i po raz kolejny było to muzyczne święto. Nie tylko za sprawą jego koncepcji interpretacyjnych, ale przede wszystkim wpływu jaki McCreesh wywiera na orkiestrę.

Nigdy nie mów nigdy - jeśli kiedyś ktoś chciałby napisać książkę o Luxtorpedzie, to taki tytuł idealnie pasowałby do jednego z jej rozdziałów. Poznański zespół, kierowany przez Litzę i Hansa, który przez ponad dekadę bronił się przed akustycznymi wersjami swoich numerów jak diabeł przed święconą wodą, dziś wyrusza w krótką, ale symboliczną trasę, by grać właśnie tak - unplugged.

Po latach spędzonych na deskach teatrów operowych - zwolniła. Odrzuciła maski, zrezygnowała z kreowania ról i zaczęła poszukiwać siebie, pozwalając rozwinąć skrzydła swojemu twórczemu potencjałowi i dopuszczając do głosu te części, które dotychczas tego głosu nie zabierały.