Spektakl Krawczyńskiego i Godowskiej pt. "Bataille i świt nowych dni" zadaje widzom pytanie - co zostaje z człowieka, jeśli odrzucimy warstwę uspołecznienia? Ale przypomina także o czymś chyba ważniejszym - jak ożywcze jest dla człowieka "nagie" doświadczanie siebie i świata. Doświadczanie chwili, kiedy się dzieje.
Festiwal Bliscy Nieznajomi - podczas którego odmienialiśmy słowo "wspólnota" przez wszystkie przypadki - zakończył się w niedzielę koncertem "Czarownica z Chwaliszewa" na placu przed Teatrem Polskim. Ale to nie jedyna bohaterka ostatnich festiwalowych dni.
Nowa Siła Kuratorska dobiegła końca. Seria kilkunastu wydarzeń rozciągniętych na przestrzeni maja udostępniała uczestnikom doświadczenia związane z teatrem, filmem, sztuką i... modą.
Nie ma chyba lepszego połączenia niż piękna, wybujała już o tej porze roku przyroda i muzyka jaką niesie festiwal Enter. Goście zapraszani przez Leszka Możdżera "do Poznania", za każdym razem są zaskoczeni miejscem odbywania się festiwalu i fantastyczną, zasłuchaną publicznością. - Tu nawet po trawie chodzi się na palcach, by nie przeszkadzać pięknie zasłuchanym w muzyce - mawia Możdżer.
Sztuka tworzona przez artystów i dla artystów. Wycinka Holzfällen w reżyserii Krystiana Lupy to gorzka próba rozliczenia się z pustosłowiem towarzyszącym postawom artystów.
Rozmowy o zbrodni na Wołyniu, urokach i przekleństwach macierzyństwa i współczesnych relacjach polsko-żydowskich. To wszystko w teatrze, na Bliskich Nieznajomych.
Krew, pot i łzy. Polityka i sztuka. Nienawiść, nietolerancja, niesprawiedliwość. To właśnie Flesh and Bone. Projekt Mike'a Reeda, który przypomina nam, że jazz zaczął się od społecznego protestu.
"Księżniczkę czardasza" w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza mogę polecić wszystkim, którzy potrafią oglądać spektakle przez palce. Tym, którzy mogą pójść na kompromis i zachwycając się niektórymi gagami, wyłączą uwagę podczas kilku scen pełnych sztampy i oczywistości.
25 lat temu ktoś zaryzykował, ktoś zaprosił na scenę, ktoś miał nadzieję, że w Polsce będzie miejsce na Raz Dwa Trzy. Przez ćwierć wieku zespół ten szedł własną drogą - trochę z dala od mediów, nieco na uboczu muzycznych trendów i z tekstami piosenek utkanymi z samej poezji.
Jeśli wszystkie koncerty w ramach właśnie odbywającego się Made in Chicago będą tak urzekające jak występ Jeremy'ego Kahna, to kto wie, może jego 11. edycja okaże się najlepszą ze wszystkich dotychczasowych?
To jeden z tych spektakli, po których wszystko to, co dotąd myślałeś o teatrze może w jednej chwili wywrócić się do góry nogami. I już nie wrócić na swoje miejsce. "Nisza" Teatru pod Fontanną - pierwsza premiera w ramach zamkowego programu "Teatr Powszechny".
W Teatrze Polskim trwa festiwal Bliscy Nieznajomi. Przed nami m.in. "Wycinka" w reżyserii Krystiana Lupy, na którą wciąż można dostać bilety. A co za nami?
Jak wygląda publiczność z perspektywy sceny? Prześmiesznie.
"Może to będzie historia o miłości. Albo o przyjaźni. A może o wzajemnym zrozumieniu" - piszą o spektaklu "Czarne ptaki" jego twórcy. Dla mnie jest to historia o miłości do teatru, przyjaźni oraz wzajemnym zrozumieniu lalki i aktora.
Jeszcze cieplutki, prosto z drukarni... Jeszcze cieplutki, niczym bułeczki, prosto z piekarni, za którą gołąb Janusz spędzał urlop. Trochę jednak podniszczony, jakby ptaki po nim skakały. Dobrze, że jest. "Dziób w dziób. Szkicownik scenografa" Maliny Prześlugi i Roberta Romanowicza.
Wesele. Pisał o nim Wyspiański, kręcił je Smarzowski. Wszyscy pamiętamy "Cztery wesela i pogrzeb" Mike'a Newella, tak jak kultowy teledysk Guns N' Roses do "November rain". Ceremonia zaślubin inspiruje artystów, bo w końcu to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu człowieka. Jednak przyjęcie sakramentu małżeństwa w Polsce, a ślub w innej części Europy to często dwie zupełnie różne sprawy. Przekonuje o tym "They said yes" - najnowsza wystawa w Pix.House.
W poszukiwaniu Wielkiej Historii Paweł Malicki, reżyser spektaklu "Kroniki czasu przyszłego", zabiera nas do Skulska - małej gminy w Wielkopolsce.
Nowe krążki braci Olesiów, Modular String Trio, Michała Kmieciaka i duetu Rebeka dowodzą, że muzyczna, fonograficzna wiosna w Poznaniu jest w tym roku szczególnie łaskawa i godna uwagi.
Kiedy zdarza się taka zajmująca książka, lubię czytać... zwłaszcza, gdy rzecz dzieje się w Poznaniu i nie muszę wysilać wyobraźni, by śledzić kroki bohaterów.
Po premierze spektaklu "Dydona i Eneasz" w Teatrze Wielkim okazuje się, że opera barokowa nie musi przywdziewać zakurzonego kostiumu i wysokiej peruki; nie musi również epatować nowością, aby zachwycić współczesnego widza. Daniel Stachuła znalazł złoty środek i wyreżyserował operę, która poruszy zarówno miłośników muzyki dawnej, jak i tych, którzy szukają w sztuce każdej epoki wartości uniwersalnych.
