Rok 2020 zatytułowany został przez Polski Teatr Tańca Rokiem Szyderców. Pierwsza premiera, a więc Trucizna, to opowieść o tańcu jako o "chorobie między ludźmi, którzy zaczęli tańczyć dniami i nocami". Ta trucizna, z którą przychodzi nam żyć, dla każdego tancerza staje się kreacją innego ruchu ciała - ­­rzekomą "piękną masą zindywidualizowanego ruchu". Jak bardzo zatruci jesteśmy tańcem?

Pociesza, wspiera i pozwala na odnalezienie się w nowej sytuacji. Ale też uczy empatii, rozwija wyobraźnię i daje poczucie bezpieczeństwa. Przytulanka. Nie główna, ale jak ważna postać w życiu (każdego) Wesołego Ryjka. Za nami kolejna premiera w Teatrze Animacji, tym razem na podstawie kultowych książek Wojciecha Widłaka.

Xavier Dolan, który w 2009 roku, w wieku 20 lat zaszokował publiczność dojrzałością swojego debiutu pod tytułem Zabiłem swoją matkę, w nowym filmie zatytułowanym Matthias i Maxime powraca do tematów, które przewijają się przez całą jego twórczość: skomplikowanych relacji, seksualnych uniesień, toksycznych więzi łączących syna z matką.

Widowisko, dobra energia, świetne głosy i jeszcze lepsi muzycy - twórczość Osieckiej ponownie zatriumfowała w Teatrze Nowym i zdobyła nowe, Bibobitowe konteksty. Osieckowe show z Danielem Moszczyńskim w roli głównej zachwyca przede wszystkim muzycznie - kilka aranżacji z pewnością zapisze się w bogatej historii interpretacji tych popularnych piosenek.

Trzy nominacje. Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus została doceniona w trzech kategoriach Nagrody Muzycznej Fryderyk: dwukrotnie w kategorii Album Roku Muzyka Koncertująca (za płytę Astor Pizzolla: Suita Troileana oraz dwupłytowy album Mieczysław Wajnberg: Chamber Music), a także w kategorii Album Roku Muzyka Symfoniczna (za płytę Mieczysław Wajnberg: Symhonies nos. 2 & 7). To właśnie muzyka Wajnberga w interpretacji Amadeusa pod dyrekcją Anny Duczmal-Mróz powinna zwrócić uwagę nie tylko wielbicieli i badaczy polskiej muzyki, ale też szerzej - całej muzyki XX wieku. I nie tylko przy okazji Fryderyków.

- Opowieść międzypokoleniowa to nasza jedyna, choć słaba, nieskuteczna i groteskowa, broń przeciwko śmierci i przemijaniu - mówił w trakcie rozmowy z Marcinem Jaworskim autor Mikrotyków i Nieradości, Paweł Sołtys. Sobotnie spotkanie w CK Zamek, w trakcie którego literat i muzyk opowiadał o roli opowieści we współczesnym świecie, rytmie prozy i stosowanych strategiach literackich, stanowiło jedną z przedakcji zaplanowanego na maj Festiwalu Fabuły.

- Pozwólmy kilofom przemówić, a łopatom cieszyć się ziemią - mówi ze sceny Arti Grabowski podczas premiery spektaklu Warunki zabudowy. Tego wieczora na deskach Sceny Roboczej pojawiają się betoniarki, cegły i kurz, jednak żadna budowla, droga ani mur nie powstają. W najnowszym przedstawieniu duetu Arti Grabowski/ Zbigniew Szumski twórcy posługują się wielokulturowymi odniesieniami do etosu pracy fizycznej, ukazując jednocześnie mechanizmy społecznego ubezwłasnowolnienia.

Owacje na stojąco, ochy, achy i oczywiście połamane na scenie serca. Legendarny bohater po serii ukłonów znika, a na naszą ekscytację ze spotkania nakłada się pytanie: "Kim byłeś, Don Juanie?".

Ich siła Meg Wolitzer - reklamowana przez wydawcę jako książka feministyczna - to portret zbiorowy Amerykanek w różnym wieku. Ale jego najciekawszą postacią jest jednak pewien młody mężczyzna.

- Metaforyka sportowa ustąpiła miejsca metaforyce militarnej -  mówił  na spotkaniu w Zamku Michał Rusinek. - To jest niepokojące. To jest coś, co odróżnia ten język nazywany tutaj umownie językiem prawicy, dobrej zmiany, od języków poprzednich polityków - tłumaczył. - To nie jest dobrze, kiedy naszego przeciwnika traktujemy jak wroga.

Miasto Poznań wspiera wiele wartościowych kulturalnych przedsięwzięć. Są wśród nich również godne zauważenia wydawnictwa płytowe.

Wystawa plakatów Borisa Bućana w Arsenale jest jedną z pierwszych indywidualnych wystaw tego chorwackiego artysty w Polsce. Zgodnie z zapowiedziami na ekspozycji znaleźć się miało kilkanaście realizacji jego autorstwa. Z przyczyn niezależnych od Galerii nie wszystkie udało się jednak pokazać. Nie zmienia to jednak faktu, że dla tych kilku zaprezentowanych warto na tę wystawę pójść.

Filmowa biografia Zenka Martyniuka, jednej z najbardziej rozpoznawalnych twarzy (a przede wszystkim głosów) nurtu disco polo, to nieudana laurka wystawiona muzykowi, który porywa tłumy odbiorców gatunku. Cóż, koniunkturalne schlebianie masowym gustom, zazwyczaj nie kończy się dobrze. O ile jednak sam Martyniuk jest w tym przynajmniej autentyczny, o tyle duet Jan Hryniak-Marta Hryniak już nie.

Oficyna Multikulti Project zapoczątkowała właśnie bardzo interesującą, poznańską serię płyt. W ostatnim czasie opublikowała też niezwykłą trylogię...

Jest autorem licznych książek i felietonów podróżniczych, w których zaczytywano się w międzywojniu.  W trakcie II wojny światowej zbratał się z polskimi lotnikami przebywającymi w Anglii, czego efektem jest Dywizjon 303. Po wojnie wciąż pisał. Arkady Fiedler, bo o nim mowa, podróżnik i literat, jest bohaterem najnowszej książki Piotra Bojarskiego pt. Fiedler. Głód świata.

Jak wyglądałoby spotkanie Sylvii Plath, Virginii Woolf i... Ivany Trump? To się nikomu nie śniło!

Współpraca między polskimi a niemieckimi artystami, którzy spotykają się na sympozjach organizowanych dzięki pomocy i środkom finansowym Kunstbauwerk e.V. w Vierraden, a konkretnie w tamtejszej dawnej Fabryce Tytoniu, od lat stanowi ciekawy przykład wymiany myśli i idei. Efektem rozmów i wspólnej pracy są projekty eksponowane później w przestrzeniach fabryki. Jedną z tych wystaw przeniesiono do galerii Curators'LAB. Kuratorami wystawy są prof. Sławomir Brzoska i Patrick Huber.

Zupełnie zignorowane przez Akademię Filmową chińsko-amerykańskie Kłamstewko odbiło sobie brak jakiejkolwiek nominacji do Oscarów wygraną cenionej statuetki Independent Spirit w kategorii Najlepszy Film. I w oscarowym tygodniu wydaje się w polskich kinach najciekawszą premierową propozycją.

Możesz wymyślić najpiękniejsze miasto świata albo najbardziej funkcjonalne, lecz bez ludzi, bez mieszkańców, którzy będą tu żyć, stale - mniej lub bardziej świadomie - zmieniając otoczenie, najwspanialsze nawet metropolie nie mają racji bytu. Do takiego wniosku można dojść po lekturze Dobrze nastrojonego miasta Jonathana F.P. Rose'a.

Pełna sala - zajęte wszystkie miejsca, wiele osób stoi lub siedzi na podłodze. To nieczęsty widok, nie tylko na koncertach z cyklu Muzykalny UAM. Sprawcy tego frekwencyjnego zamieszania to KakofoNIKT i Chór Pogłosy. Kto raz ich usłyszy, będzie chciał więcej.