Czerwone niebo, zdobywca Srebrnego Niedźwiedzia na zeszłorocznym Berlinale, to kino nieco klaustrofobiczne, a jednak w magiczny sposób wychodzące poza ramy przedstawianego obrazu. Reżyser Christian Petzold potrafi skupić elementy codzienności jak w soczewce, by w genialny sposób wypreparować z nich to, co najważniejsze. W przeslaniu jego filmu i w prawdziwym życiu.

Jeden z nich jest tłumaczem, który biegłość w operowaniu kilkoma językami literackimi przekłada na mowę wiązaną. Drugi stopił poezję z lodem gór lodowych i lodowców, później został kronikarzem światowych tragedii. Trzeci, choć jest jednym z najlepszych slamerów w Europie, dopiero zalicza książkowy debiut. I to właśnie barwne trio zagości w czwartek w Zamku podczas kolejnej odsłony Seryjnych poetów.

Żywiołak - jeden z najważniejszych folk-rockowych zespołów w Polsce - zawita do Klubu pod Minogą, by zabrać nas w magiczną podróż, podczas której naprawdę wszystko może się zdarzyć. Od ponad dwudziestu lat ich muzyka przyciąga rzesze fanów gitarowego grania, które aż skrzy się słowiańskimi i szamańskimi barwami. Jeśli macie ochotę cofnąć się w czasie i posłuchać rockowych opowieści o wierzeniach naszych dawnych przodków, to nie przegapcie tego wieczoru!

(Błoga) bezradność recenzenta najgłośniej dochodzi do głosu wtedy, gdy dzieją się rzeczy trudne do uchwycenia i paradoksalnie bardzo namacalne. Jak opisać to, czego się doświadczyło, nie popadając przy tym w egzaltację? Jakich słów użyć, by choć spróbować przybliżyć te wrażenia, nie dając się jednocześnie porwać nurtowi subiektywizmu? Bezradność w rozkwicie, podobnie jak błogość. Bo skoro już stała się naszym udziałem to znaczy, że spotkaliśmy się przy źródle. Najprawdziwszym, najbardziej przejrzystym i ożywczym.

Mam problem z powieścią Hanyi Yanagihary Do raju. I to wcale nie ten, że chodzi o opasłe tomiszcze, które w polskim wydaniu ma ponad 700 stron. Problem jest poważniejszy - wciąż nie wiem, czy to kolejna próba na drodze ku wielkiej amerykańskiej powieści, czy jednak kolejne zgrabnie napisane czytadło. Wciąż nie wiem więc, czy tę książkę polecać, czy jednak niekoniecznie.

Dwaj dziennikarze, Reinhard Bingener i Markus Wehner, przyjrzeli się relacjom Niemiec i Rosji w okresie poprzedzającym pełnoskalową wojnę na Ukrainie. Wyszedł z tego reportaż niepokojąco przypominający thriller polityczny. O szokujących ustaleniach autorów Moskiewskiego łącznika opowiedzą Mateusz Wiliński, Viktor Savinok oraz Dagmara Świerkowska-Kobus z Instytutu Zachodniego. I to już w poniedziałek 8 maja w Bibliotece Raczyńskich.

Poznańskich fanów ekstremalnego metalu z podziemia czeka nie lada uczta - już niebawem w 2progach, w czasie jednego wieczoru, będą oni mogli poszaleć na koncertach aż pięciu kapel, z których każda zajmuje coraz silniejszą pozycję w undergroundzie. W roli gwiazdy wieczoru wystąpi amerykański Midnight, który zaprezentuje swoją najnowszą płytę Hellish Expectations, a towarzyszyć mu będą szwedzki Dödsrit, belgijski Cyclone oraz dwie inne kapele z USA - Devil Master i High Command.

W ten weekend Teatr Muzyczny zaprasza na swoją najnowszą premierę - "Apetyt na czereśnie" z tekstami Agnieszki Osieckiej i z muzyką Macieja Małeckiego. W Tamie zagrają Myslovitz i LemON, w Blue Nocie Blue Jazz Orchestra i The Chris Slade Timeline, a w Auli Artis CeZik. Prócz tego m.in. wiosenne spacery, oprowadzania kuratorskie i warsztaty dla całych rodzin - dzieje się!

Piątka to tytuł piątego albumu zespołu LemON, wydanego po ponad sześciu latach od ostatniej płyty. Jeśli twórczość ekipy Igora Herbuta nie od dziś darzycie sympatią, to i tym razem nie będziecie zawiedzeni - to nadal przebojowy pop-rock, mądry i szczery, w którym jednak chodzi o coś więcej niż ładną melodię i okrągłe słowo. Jeżeli natomiast dotąd nie przekonaliście się do LemON-a, to chyba najlepszy moment, by dać mu szansę - z pewnością odwdzięczy się z nawiązką.

Komu nie zabrakło kiedyś odwagi w rozmowie, na której zależało mu bardziej, aniżeli na innych? Kto kiedyś nie poczuł zawstydzenia w kontakcie z kimś wyjątkowym, komu chciał zadać szereg inteligentnych pytań, a ostatecznie wydusić mógł z siebie tylko te banalne? Dziennikarze, "wywiadowcy", znają to uczucie na pewno...