Rok 2025 w Polskim Teatrze Tańca upływa pod hasłem "Człowiek - technologia". Program V Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca "Granice natury - granice kultury" również będzie skoncentrowany na połączeniu między światem ludzkim i cyfrowym. Pierwszy spektakl już 23 kwietnia.

Trójka reżyserów i reżyserek, trzy obsady, trzy dramaty i trzy dni prób. Do tego śmiałego wyzwania już drugi raz Teatr Nowy zaprosił studentów i studentki szkół teatralnych, którzy wyróżnili się podczas zeszłorocznego Forum Młodej Reżyserii w Krakowie. W pierwszym tygodniu marca zaprezentowali oni trzy czytania performatywne dramatów autorstwa buntowników i buntowniczek początku XXI wieku.

Potężny Płanetnik, leśna znachorka Baba, tajemniczy Bezkost, niebezpieczna Jędza i zwiastujący nieszczęście Kłobuk to kilkoro bohaterów spektaklu "Opowieści z niepamięci", który w kwietniu wraca do repertuaru Teatru Animacji.

Sztuka, która przemawia i otwiera. Sztuka, która współodczuwa, nadaje nowe znaczenia i zmienia perspektywę. "Louder Is Not Always Clearer" w reżyserii Garetha Clarka, wykonaniu Jonny'ego Cotsena i w ich wspólnej koncepcji idealnie wpisuje się w ten sposób myślenia o sztuce. Nie chodzi w niej o efektowność, o oszałamiające rozwiązania techniczne czy podanie tekstu. Chodzi w niej o to, co w nas porusza - a porusza wiele.

Kryzys klimatyczny, wojna i uchodźstwo. Druga edycja organizowanego przez Teatr Wielki festiwalu Przedwiośnie Baletowe nie proponowała eskapizmu od wyzwań teraźniejszości. Dała przestrzeń, by się z nimi zmierzyć. Nie zabrakło jednak także miejsca na choreograficzne poszukiwania i artystyczne debiuty.

W zapowiedzi wydarzenia czytamy, że wprawny obserwator zauważy, że z miesiąca na miesiąc prace Niny Budzyńskiej - plakaty czy programy Teatru Ósmego Dnia - układają się w fascynującą opowieść. O czym traktuje? I jak się (s)kończy? - O tym, co się akurat tam dzieje, w kontekście sytuacji na świecie, pór roku i takie tam... Jak się skończy - nie wiadomo - mówi artystka. Autorka muralu, który powstał z okazji 60. urodzin Ósemek opowie o swoich inspiracjach i pracy dla legendarnej grupy - 1 kwietnia.

Działa od ponad 12 lat. Tylko w tym roku w organizowanych przez nie kursach uczestniczy około 300 "stadentów i stadentek". O STA - Studiu Sztuki Teatralno Aktorskiej, a także o tym, co można zobaczyć na scenie teatru opowiada jego dyrektor Łukasz Chrzuszcz.

"Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? - Trzeba tylko umieć je popełniać! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się co dzień" - napisał George Bernard Shaw w "Pigmalionie". Do szeregu natchnionych szaleństw Teatru Polskiego dołącza premiera numer 4220. "Pigmalion" w reżyserii Mikity Iłynczyka już 27 marca.

Zdenka Pszczołowska kolejny raz reżyseruje w Teatrze Nowym. Tym razem "Alicję w Krainie Czarów". O swojej bohaterce - nieco starszej niż ta Lewisa Carrolla, opowiada Monice Nawrockiej-Leśnik.

W tym sezonie Teatr Wielki skupia się między innymi na rozwijaniu zainicjowanych rok temu festiwali. Jednym z nich jest Przedwiośnie Baletowe. Jego druga edycja kontynuuje pomysły sprzed roku, ale przede wszystkim pozostaje w ścisłej relacji ze światem zewnętrznym.

Spektakl "Louder Is Not Always Clearer" (z ang. "Głośniej nie zawsze znaczy wyraźniej"), opisany jako "przewrotne przedstawienie, przełamujące stereotypowe postrzeganie osób G/głuchych i niedosłyszących", zobaczymy w 20 marca w Centrum Kultury Zamek.

Informacja, że Teatr Polski przygotowuje rapową wersję "Pana Tadeusza", była dla mnie mniejszym zaskoczeniem niż towarzysząca jej refleksja, że nikt w polskim teatrze dotychczas tego nie zrobił. Poemat o randze epopei narodowej, będący kanonicznym odniesieniem dla patriotycznej wyobraźni, który - choćby we fragmentach - znają niemal wszyscy, wydaje się oczywistym zaproszeniem do tworzenia oryginalnych adaptacji, interpretacji i trawestacji.

"Avenue Q" w reżyserii Łukasza Brzezińskiego z Teatru Muzycznego ma wszelkie dane, by stać się - podobnie jak broadwayowski oryginał - prawdziwym hitem. Musical zręcznie łączący naiwną nostalgię z postaciami z inspirowanymi "Ulicą Sezamkową", rubaszny humor o emancypacyjnych walorach z wszechobecną dziś "kulturą terapii" wydaje się właśnie tym, czego potrzebowała i na co czekała dorosła musicalowa publiczność. Jak każda dobra rozrywka spektakl ten opiera się na serii interesujących napięć - właściwie nic nie jest w nim jednoznaczne, może poza naprawdę wysoką wartością artystycznego wykonania.

Tym razem wyjścia były dwa: albo zachwyci albo zażenuje. Akt wandalizmu na epopei narodowej brzmi kusząco, spektakl w formule koncertowo-musicalowej trochę zaczyna niepokoić, ale dopiero z dopisku "...tylko że rapowy" wieje grozą w teorii bardzo słusznej i wartościowej teatralnej misji trafienia do młodych, która w praktyce zbyt często jednak przybiera karykaturalną, cringową formę.

Tomasz Maśląkowski w "Wielkim złym lisie" przeprowadza wiwisekcję na starych i znanych motywach: matki, lisa i wilka. Lawiruje pomiędzy stereotypami, a jego obserwacje dotyczące porozumienia międzygatunkowego są nieocenionym źródłem wiedzy... o nas samych.

Mocny, niepoprawny politycznie i zabawny musical dla dorosłych zagości w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W nieprzyzwoitej komedii "Avenue Q" o problemach zwykłych ludzi opowiedzą aktorzy i... lalki. Premiera 8 lutego.

"Wielki zły lis" Benjamina Rennera to jeden z najpopularniejszych komiksów we Francji. Zdobył kilka nagród, m.in. dla najlepszego albumu dla dzieci na festiwalu w Angoulême, i doczekał się ekranizacji, za którą twórcy otrzymali Cezara, czyli francuski odpowiednik Oscara, dla najlepszej animacji roku. Czy adaptacja Tomasza Maśląkowskiego w Teatrze Animacji również odniesie sukces? Premiera - 8 lutego.

Powiedzieć, że ten spektakl jest bardzo dobry, to mało. Anna Rozmaniec w monodramie "Maryla - ku przestrodze" zmusza widza do współodczuwania. I wprawia w ruch obrazy, które nie zawsze chce się oglądać. Odwrócić głowy jednak się nie da. Nie pozwala na to historia, forma, przestrzeń, no i oczywiście sama Anna.

"Pan Tadeusz" był już wielokrotnie wystawiany na polskich scenach. Nie trzeba patrzeć daleko - interpretację Mikołaja Grabowskiego możemy oglądać w poznańskim Teatrze Nowym, a Agaty Biziuk w Teatrze Animacji. W styczniu tytuł zagości także w Teatrze Polskim. Czym będzie się różnił od pozostałych? Przede wszystkim formą. Reżyser spektaklu Kamil Białaszek razem z zespołem teatru przygotowuje rapowany musical, który akcję epopei przeniesie do współczesnych polskich blokowisk.

- Czasami wystarczy jeden gest niezgody, tak jak u Maryli. Podczas wręczenia medali tylko ona nie wykonywała gestu hitlerowskiego pozdrowienia. Po ceremonii została zaproszona do loży Hitlera i tam z uśmiechniętym führerem zrobiono jej zdjęcie, które stało się przepustką do ratowania ludzi z obozu. Czasami jest trochę tak - o tym też jest spektakl, że niezależnie od wieku, wykształcenia czy roli, jaką się pełni, jeden gest, nie od razu, ale może zmienić nasze własne albo innych życie - mówi Anna Rozmianiec, która swoje ostatnie urodziny świętowała monodramem "Maryla - ku przestrodze". W rozmowie towarzyszy jej Agnieszka Mikulska z Teatru Fuzja.