Pacjentów z Gostynina pakowano do ciężarówek i truto tlenkiem węgla, później spalinami samochodowymi. Dzieci z Lublińca traktowano z większą dbałością o pozory terapii. Miesiącami przesycano je luminalem i nie dożywiano, aż poumierają same. Bezduszni Kaliny Błażejowskiej to wstrząsający reportaż o najbardziej ztabuizowanych ofiarach zbrodni hitlerowskich - niepełnosprawnych i pacjentach szpitali psychiatrycznych.
Zdjęcia powstańców wielkopolskich i ich następców - żołnierzy Wojsk Wielkopolskich oraz sprzęt fotograficzny z lat 20. XX wieku można oglądać na otwartej w czwartek 7 grudnia wystawie w Odwachu na Starym Rynku.
- Dobry wieczór. Nazywam się Adam Stępień. Jestem przedstawicielem agencji Expert - usłyszałam w słuchawce telefonu. Wbrew pozorom nie był to telefon od reklamodawcy, który nieetycznymi metodami zdobył mój numer telefonu i za chwilę będzie próbował przekonać mnie do jakiejś usługi czy zakupu, a początek spektaklu Expert Teatru Usta Usta Republika. Przez niecałą godzinę od rozpoczęcia rozmowy będę miała okazję przejść proces rekrutacyjny do programu Ja-Expert, a także odbyć swój pierwszy dyżur jako telefoniczna specjalistka od udzielania porad i podejmowania decyzji.
Belgijsko-holenderski dramat Kiedy stopi się lód to kino mocne i bezkompromisowe. Ośmielę się nawet stwierdzić, że zapadające w pamięć na lata. Wszystko za sprawą uniwersalnych (przynajmniej do pewnego momentu) przeżyć bohaterów, tragicznego momentu zwrotnego i jeszcze bardziej koszmarnego finału.
Otello to pierwsza po długiej przerwie spowodowanej remontem operowa premiera Teatru Wielkiego w Poznaniu. Słynny reżyser David Pountney wystawił rzadko grywane u nas, choć przecież klasyczne, dzieło Giuseppe Verdiego, uznawane za jedno ze szczytowych osiągnięć opery włoskiej. Efekt jest więcej niż zadowalający: to spektakl udany pod wieloma względami, tak muzycznie, jak i inscenizacyjnie, choć wśród konserwatywnej publiczności operowej na pewno znajdą się malkontenci, którym nie spodoba się wizja reżysera.
Od kilkunastu minut siedzę, gapię się w pustą kartkę i nie wiem, jak opowiedzieć krótko i z sensem to, co chciałabym przekazać o powieści Benjamína Labatuta Straszliwa zieleń. Tak więc mija tych kilkanaście minut, czas przecieka mi przez palce... A czas - jak wiemy - w fizyce ma niebagatelne znaczenie.
Mogłoby się wydawać, że festiwal Ale Kino! stworzony z myślą o młodym widzu, będzie oferować tylko filmy łatwe, lekkie i przyjemne. Nic bardziej mylnego, co udowadniają pokazy filmów krótkometrażowych. Prezentowany filmy bywały mocne zarówno w formie jak i treści. Reżyserzy nie bali się podejmować trudnych tematów ważnych dla młodych ludzi, ale też dorosłych.
Uznany twórca teatru lalkowego Konrad Dworakowski po raz drugi w swej karierze sięgnął po słynną powieść Czarnoksiężnik z krainy Oz Lymana Franka Bauma. W poznańskim Teatrze Animacji wystawił autorski spektakl luźno oparty na motywach znanych z literackiego pierwowzoru oraz - oczywiście - słynnego hollywoodzkiego filmu z 1939 roku w reżyserii Victora Fleminga.
W jaki sposób można opowiadać o sztuce średniowiecznej używając narzędzi współczesnych? Lub też: jak mówić o sztuce współczesnej posługując się kontekstem średniowiecznym?
Robert Dandarov to artysta urodzony w Macedonii, który od lat 80. XX wieku mieszka i tworzy w Nowym Jorku. W MAD Art Gallery trwa właśnie jego pierwsza monograficzna wystawa w Polsce, prezentująca serię subiektywnie wybranych obrazów. Jak czytamy w nocie kuratorskiej, Dandarov traktuje sztukę jako bezpieczną przestrzeń, schronienie. Specyfika jego twórczości jest często zestawiana ze wspomnieniem ojczystego kraju, który według artysty był przepełniony "krwią, poezją, wspaniałymi krajobrazami i klasztorami oraz dziwnymi ludźmi".
Po latach eksperymentowania i zabawy z formą Teatr Usta Usta Republika wchodzi w dziecięcy świat. Ewa Kaczmarek i Wojciech Wiński pierwszy raz wspólnie wyreżyserowali bajkę. Wielka Przygoda Małego Snu to propozycja dla dzieci z Polski i Ukrainy.
Barbara Kingslover ujawnia, że pisanie Demona Copperheada było pracą przede wszystkim z twórczością Dickensa i jej interpretacją. Szczególnie zwraca uwagę na rolę, jaką odegrał w tej twórczości David Copperfield, utwór z jednej strony klarowny fabularnie, z drugiej - zaangażowany społecznie, wrażliwy i realistyczny w opisie niesprawiedliwości, krzywd, ubóstwa.
Harald Jähner w swoim Rauszu. Niemcach między wojnami wybiera niełatwą merytorycznie drogę, by opisać rzeczywistość międzywojenną Republiki Weimarskiej. Nie decyduje się na analizę polityczną, by kolejny raz udowadniać, że dojście do władzy ekstremistów to skutek sytuacji gospodarczej oraz populistycznego trendu mówienia o skrzywdzonym i poniżonym społeczeństwie w wyniku ustaleń pokojowych po I wojnie światowej.
Polskie kino science fiction zwykle zatrzymuje się na krótkich i średnich metrażach - z uwagi na budżetowe ograniczenia nie ma szans konkurować z produkcjami z Hollywood. Rękawicę podjął jednak Piotr Biedroń ze swoim filmem W nich cała nadzieja. Tym sposobem możemy oglądać w kinach pierwszy polski obraz postapokaliptyczny od 1985 roku, kiedy to na ekranach pojawił się O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji Piotra Szulkina.
Niełatwe zadanie miało jury. Rozgrywane od 2018 roku Grand Prix Chóralistyki Polskiej wyłania zwycięzcę z grona chórów nominowanych przez inne konkursy w Polsce. Wybrać trzeba zatem najlepszego z najlepszych. Jury poznańskiego konkursu wykazało się szerokim spojrzeniem na występy w trakcie przesłuchań i wydało sprawiedliwe wyroki.
Jest coś wyjątkowego w powrotach na koncerty artystów, których słyszało się wcześniej tylko raz. Czy to, co się wtedy wydarzyło, było prawdziwe? Czy ten zachwyt był dziełem przypadku, czy częścią większej obietnicy? Kiedy na Drugim Spotkaniu okazuje się, że pierwsze było wyjątkiem od reguły, można być rozczarowanym. Kiedy jednak owo Drugie niemalże przebija pierwsze... Wtedy się dzieje.
Z piętnastu próz z tomu Diabeł to czarny pies wyłaniają się Afryka i Bliski Wschód targane nieustającymi konfliktami, w których oprócz bojowników giną całe wioski cywilów. Materializuje się też wyniszczony psychicznie, cyniczny narrator o hemingwayowskiej proweniencji, względem którego nie sposób czuć sympatii ani współczucia. Sándor Jászberényi epatuje turpizmem, pozostawiając czytelników w stanie permanentnego szoku estetycznego. A także zadaje trudne pytania dotyczące słuszność oceny moralnej sztuki.
Przedstawiamy pierwszą część nowego cyklu na Kultura.Poznan.pl. W Operze pod igłą Paweł Binek opowie o wybranych albumach winylowych z rejestracjami poznańskich koncertów i artystów, które, choć nienowe, można (i warto!) nadal dostać.
Czy psy można kochać bardziej od własnej rodziny? Można. Wie o tym najlepiej główny bohater najnowszego filmu Luca Bessona. Tytułowy Dogman to człowiek, który miłości i współczucia zaznał tylko od psów, ludzie okazali się znacznie bardziej rozczarowujący. To propozycja idealna dla wszystkich fanów mema "Nie oglądam filmów, w których krzywda dzieje się psom". Tu krzywda spotyka tylko ludzi, i to tych najgorszych.
Od lat Short Waves Festiwal należy do moich ulubionych festiwali filmowych. W programie zawsze znajdzie się przynajmniej kilka wyjątkowych obrazów, a spektrum poruszanych problemów czy zastosowanych technik realizacyjnych jest bardzo duże. Nie inaczej było i tym razem, chociaż pierwszy pokaz mocno zniechęcił mnie do dalszego oglądania.
