Tradycyjnie już, w pierwszych miesiącach nowego roku, w Kinie Pałacowym w Centrum Kultury Zamek, odbywa się kolejna edycja przeglądu nowego kina japońskiego realizowanego we współpracy z Ambasadą Japonii w Polsce i Japan Foundation. Nieznane oblicza Japonii to zaproszenie do filmowych krain, które nie były dotąd pokazywane na ekranach polskich kin.

Najcenniejszy zabytek poznańskiej architektury będzie znowu dostępny dla zwiedzających. Po długim, trwającym ponad cztery lata, remoncie do życia wraca ratusz poznański. Jego najstarsza część, gotyckie piwnice, była niedostępna od 27 lat! Weekend otwarcia odbędzie się 1-3 marca.

Charakterystyczne frazowanie, wykorzystujące potencjał linii melodycznej i kończące ją niemal zawsze w dolnych rejestrach, śpiew przeplatany fragmentami bliskimi melorecytacji, a do tego mocno rytmiczny fortepian. Nawet przelotne spotkanie z którymkolwiek z tych elementów momentalnie doprowadzi nas do Stanisława Soyki - żywej legendy i króla poetyckiej stałości.

Miłość jest dla średniowiecznych bardów, a nie dla XXI-wiecznych lesbijek? Tak przynajmniej twierdzi Jamie, jedna z bohaterek najnowszego filmu Ethana Coena.

W XX stulecie Poznań wjechał tramwajem elektrycznym lub tradycyjną, konną dorożką, w surducie, meloniku lub słomkowym kanotierze, w powłóczystej, długiej sukni, ukwieconym ogromnym kapeluszu i z talią osy tak wąską, jak to tylko możliwe.

Studio Teatralne działające przy Centrum Kultury Zamek, od lat przyciąga osoby, które w teatrze odnajdują możliwość wyrażania siebie. Trzy lata temu na emeryturę przeszedł jego wieloletni prowadzący, Bogdan Żyłkowski, a Studio objęła Barbara Prądzyńska - aktorka, performerka i pedagożka teatralna. W rozmowie opowiedziała nam o pracy z uczestnikami i uczestniczkami Studia oraz planach na jego rozwój.

Gdy umilkną działa... do pracy przystępują saperzy i historycy. W Muzeum Uzbrojenia na Cytadeli spotkali się badacze zajmujący się bitwą o Poznań w 1945 roku. Przedstawili najnowsze ustalenia, pokazali, co do dzisiaj znajdowane jest na polu bitwy i zapowiedzieli nowe publikacje.

- W smokach jest coś tak głębokiego, wyrażającego naszą naturę... istnieje teoria, że mamy w głowach "maszynkę do tworzenia smoków". Gdyby zrobić eksperyment i zamknąć razem dzieci całkowicie odcięte od kultury, to okaże się, że nie tylko stworzą własną, ale także wymyślą smoka - mówi Anna Jankowiak, znana w mediach społecznościowych jako Wiedźma od wiedzy, jedna z fundatorek Fundacji Muzeum Historii Kobiet oraz autorka książki Bestie Antyku, której premiera już 27 marca.

Amerykański pisarz czy pisarka na przedstawienie tego rodzinnego dramatu potrzebowaliby pewnie opasłego tomiszcza i  wielkiej amerykańskiej powieści - takich książek ukazało się kilka i w Polsce. Francuska pisarka Marie-Hélène Lafon potrzebuje na to samo o wiele mniej miejsca. Być może dlatego, że - jak słusznie przypomina wydawca - autorka "o słowie wie wszystko".

Polska muzyka z czasów PRL-u dla każdego oznacza coś innego. Jedni kojarzą ją głównie z punkowymi hymnami z festiwalu w Jarocinie, inni z rockowych hitów Perfectu, a jeszcze inni z przebojami z lat 60. i 70. I choć od ich powstania minęło już kilka ładnych dekad, to niewiele straciły ze swojej świeżości i energii. Przekonać się o tym będzie można podczas koncertu Poznańskiego Chóru Projektowego, który w towarzystwie wybitnych muzyków zagra koncert The Best of PRL w Auli Artis.

Wielka bitwa o Poznań w styczniu i lutym 1945 roku trwała ponad miesiąc. Niemcy bronili się zażarcie w otoczonym przez Sowietów mieście. Wierzyli, że nadejdzie pomoc i zostaną wyciągnięci z matni.

Twórczość Josepha Conrada znamy ze szkoły po lekturze Jądra ciemności lub Lorda Jima. Gdyby sięgnąć w nią głębiej, dotrze się do zbioru Tajfun i inne opowiadania. Z niego pochodzi opowiadanie Jutro, które stało się kanwą głośnej opery Tadeusza Bairda.

Liza Grobler, Anton Smit i Ennock Mlangeni to południowoafrykańscy artyści, bohaterowie najnowszej wystawy w MAD Art Gallery. Nadzieja Tęczowego Narodu to prezentacja dzieł współczesnych, interdyscyplinarnych, dziejących się na styku malarstwa i rzeźby.

Ostatni weekend ferii bezdyskusyjnie upłynie pod znakiem wydarzeń organizowanych dla najmłodszych. Podpowiadamy na jaki mogą pójść spektakl, w jakich warsztatach wziąć udział. O dorosłych też nie zapomnieliśmy.

Udogodnienia, kultura, rozrywki... Jeśli chcemy korzystać z nowinek i wynalazków, musimy płacić. Nie ma na to rady. Nie jest to rzecz nowa, że istnieje opłata abonamentowa - że tak zarymuję. W czasach sprzed upowszechnienia się telewizji, o internecie i innych współczesnych udogodnieniach nie wspominając, to radio stało się jedną z innowacji symbolizujących postęp, o którym marzyło wielu, żeby nie powiedzieć - wszyscy. Korzystanie z niego zaczęło z kolei szybko podlegać prawnym regulacjom.

Janusz Chlasta - profesjonalista, samouk - przez lata fotografował Gniezno i jego okolice oraz życie mieszkańców regionu. Teraz na podstawie tych zbiorów powstał album Przemiany 1960-1989, wydany przez MOK w Gnieźnie, Opracowaniem koncepcji zajął się Mariusz Forecki - fotograf i dokumentalista, a stroną graficzną Andrzej Dobosz, obaj z poznańskiej fundacji Pix.house, która objęła publikację swoim patronatem. O opowiada Władysław Nielipiński, dzięki któremu fotografie Chlasty udało się wydobyć z niebytu.

Solo czy w duecie, z całym zespołem albo w kwartecie - bez względu na to, w jakiej konfiguracji występuje Stanisław Soyka, zawsze możemy być pewni, że ten koncert będzie udany. Bo niewątpliwie jest jednym z tych artystów, którzy naprawdę potrafią śpiewać i grać o uczuciach - i to nie tylko o miłości. Tym razem wystąpi w składzie, którego jednym z członków jest jego syn - Kuba. Cieszmy się, że w Poznaniu możemy gościć go tak często!

Jedną z twarzy legendarnego King Crimson jest skrzypek i multiinstrumentalista David Cross, który wraz ze swoją grupą zagra w CK Zamek zawartość Larks' Tongues in Aspic (1973) - płyty "Karmazynowego Króla", która odegrała dużą rolę w rozwoju zespołu. Nie zabraknie też kilku utworów z najnowszego, wydanego w ubiegłym roku albumu Crossa pt. Ice Blue, Silver Sky (2023).

Swój film zaczyna według najlepszej recepty na dreszczowiec, jaką podał kiedyś Hitchcock - najpierw trzęsienie ziemi, a potem napięcie powoli rośnie - o filmie Anatomia upadku pisze Przemysław Toboła.

Paryż to miasto, do którego ściągali twórcy z całego świata, by w pełni poczuć niekiedy duszący, przesiąknięty papierosowym dymem czy farbami - tak charakterystyczny zapach sztuki. Tam właśnie ocierali się o siebie wielcy i ci, którzy chcieli nimi zostać. Tworzyły się ugrupowania i stowarzyszenia. Niektóre, jak École de Paris, nie funkcjonujące w ramach oficjalnych struktur, a jednak wyróżniające się.