Jeśli znów bierzecie udział w pogoni za świątecznymi prezentami, ale jakoś mierzi Was przymus nabywania kolejnych przedmiotów i coraz gorzej się z tym czujecie, to książka Rzeczozmęczenie Jamesa Wallmana jest zdecydowanie tą, którą powinniście znaleźć pod choinką.

Spektakl o bombie atomowej, którą mogą oglądać dorośli i dzieci? A jednak - Ewie Szymskiej udało się do końca i z sukcesem przeprowadzić ten zamysł. W "Atomos" młodzi widzowie teatralni obłaskawią koszmary stworzone przez dorosłych, a ci drudzy przejrzą się w portrecie człowieka śniącego wizje zagłady bliźnich.

Najnowsza publikacja poznańskiego Wydawnictwa Axis Mozart. Mity a fakty Wiliama Stafforda w przekładzie Jacka Langa, sprawia wielką radość czytelniczą. Jest świetnym przykładem komparatystycznego ujęcia elementów biografii, wiadomości muzykologicznych i stylu plotki, a może nawet niekiedy fabuły sensacyjnej. Ta praca zbudowana jest w taki sposób, że stanowi wyjątkowy przykład opowieści dopracowanej merytorycznie, ale tak, by faktografia nie przysłaniała narracji oraz fascynującej, nieco romantycznej pokusy pisania o odosobnieniu.

Osiem lat temu Olivier Nakache i Éric Toledano wyreżyserowali "Nietykalnych" - film, który okazał się jedną z najbardziej kasowych produkcji w historii francuskiego kina. Za sprawą "Nadzwyczajnych" w dużej mierze powracają do tematu niepełnosprawności, choć tym razem serwują nam emocje o nieco innej proweniencji.

Najnowszy spektakl operowy Teatru Wielkiego przenosił nas do świata dalekiej Syberii, świata chłodu, pustki, wygnania, utraty człowieczeństwa i samotności. Każdy z widzów był prowadzony swoją ścieżką - Anhellego, Szamana lub Słowackiego. Przy wejściu ci, którzy nie byli ubrani na biało, dostawali białe szaty. Każdy otrzymał także świecącą opaskę na rękę. Atrybuty te budowały poczucie, że publiczność jest elementem jakiegoś wspólnotowego rytuału. Po czasie wiedziałam jednak, że nie czuję się częścią tego misterium.

Jednym z wydarzeń towarzyszących XXVI Dniom Bretanii jest wystawa francuskiego fotografa, Guya Le Querreca.

Koniec z Eddym to historia Innego wśród przeciętnych.

Jeśli zauważysz, że ktoś w twoim otoczeniu krztusi się, jak zareagujesz? Pomożesz tej osobie czy znieruchomiejesz? Trudno odpowiedzieć na to pytanie, ale zapewne zakładasz, że twoje ciało zareaguje "odpowiednio", jakby miało rozpocząć niezależny od twojej woli, odruchowy proces. Wychodząc od pytania "Are you choking?", które według instruktaży ratunkowych jest podstawowym pytaniem, jakie należy zadać krztuszącemu się, Agnieszka Grodziska tworzy serię obiektów artystycznych, rozwijających problem dekodowania procesów adaptacyjnych. W ten sposób powstała wystawa, którą można oglądać w Rodriguez Gallery.

Podczas kolejnego spotkania z cyklu "Spojrzenie na Wschód" w Zamku goście opowiadali o współczesnej Białorusi. Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz, Aneta Prymaka-Oniszk oraz Jędrzej Morawiecki - współautorzy zbioru reportaży "Ojczyzna dobrej jakości. Reportaże z Białorusi" - rozprawiali o dziennikarstwie, młodzieży, historii i tym, co Białorusini myślą o swoim kraju.

Wystawienie jednoaktówki Mishimy Yukio "Wachlarz" otworzyło we wtorek w Poznaniu Przegląd Teatru Japońskiego. Teatr Dainanagekijo z Tsu zaproponował minimalistyczną i rozszerzoną wariację współczesnego dramatu nō japońskiego geniusza teatru.

- Jak chcesz powiedzieć coś, niczego nie musisz krzyczeć - uczą nas Ukrainki w spektaklu "Ja, kobieta/"Я, жінка". To przedstawienie jest ich głosem: nieutemperowanym i osobistym. Skierowanym nie przeciw komuś czy czemuś, a głoszącym wewnętrzną siłę i pasję do życia.

Szczepan Kopyt swoją twórczością udowadnia, że to poezja jest najsilniej zaangażowaną w społeczną moc słowa dziedziną literatury. Narzędzia liryki służą mu do wydobywania dźwięków protestu, ostrzeżeń. Liryczne kontury układają się we wzór manifestu i apelu.

Wiele obiecywałem sobie po filmie "Miara człowieka". Za scenariusz odpowiadał David Scearce, autor znakomitego "Samotnego człowieka". Do tego kilka znanych nazwisk w obsadzie, na czele z Donaldem Sutherlandem. To nie mogło się nie udać, a jednak czuję lekki niedosyt.

W kanadyjskim dramacie "Kolonia" możemy odkryć wielki talent Emilie Bierre, wschodzącej gwiazdy kina kanadyjskiego. W programie Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino to jeden z najlepszych filmów, jeśli nie najlepszy.

Jak na reżysera przed czterdziestką Robert Eggers tworzy zaskakująco dojrzałe kino. Jego monochromatyczny Lighthouse z Willemem Dafoe i Robertem Pattinsonem to reżyserski i aktorski popis najwyższych lotów. Wymagający, ale wart podjętego wysiłku.

Wiele oczekiwałem po "Mój dziadek jest kosmitą", a bardzo się zawiodłem! Ten koprodukcyjniak, w którym partycypowało aż siedem krajów europejskich, okazał się przykładem tego, jak nie powinno się dziś robić filmów dla dzieci w wieku 10+.

Po eksperymentalnej, nakręconej w jednym ujęciu "Victorii", Sebastian Schipper powraca z nowym filmem. W "Drogach" niemiecki twórca opowiada o przyjaźni oraz okrutnym zderzeniu marzeń z rzeczywistością.

O tym, jak rozumieć polskość i w jakich kategoriach ją postrzegać, czy Polska jest polska i czy Polacy są "jedną wielką rodziną" przez dwa najbliższe miesiące porozmawiamy przy okazji wystawy "PLaża" w Galerii FWD: w Pasażu Różowym.

O świątecznych reklamach Allegro mówi cały świat, wzruszają miliony ludzi. Minutka Teatru Baj nie jest częścią żadnej kampanii, ale ze swoim przesłaniem powinna mieć podobną liczbę odsłon.

Zapewne każdy z nas zastanawiał się kiedyś choć przez chwilę, jak to jest znaleźć się w kosmosie. Kiedy myślimy o międzyplanetarnych podróżach, zwykle zastanawia nas wygląd miejsc wcześniej nieodkrytych. Jak one brzmią? Jak je czuć? Może kosmos to coś więcej niż obrazy, a słuchając go, jesteśmy w stanie dowiedzieć się o nim więcej niż tylko wyglądając przez okienko rakiety? W dźwiękową podróż zapraszają twórcy przedstawienia Halo Kosmos!. Bazując na tekście autorstwa Maliny Prześlugi, reżyserka przedstawienia Julia Szmyt, zaprasza publiczność na wyprawę w kosmos, którego nie widać, ale za to dobrze słychać.