Pod koniec roku Polski Teatr Tańca przeprowadził się do nowej siedziby przy Taczaka 8. Inauguracja nowej poznańskiej sceny dla widzów planowana jest w Międzynarodowym Dniu Tańca, 29 kwietnia. Z powodu pandemii niestety - w formule online.

Laura Leish proponuje zamianę ról, głów i ciał. Bez wychodzenia z domu.

- W 4.48 Psychosis bardzo chciałem pójść za autorką i odczytać to, co naprawdę zostało w tym tekście napisane - a pominąć to, co kojarzy się z nim poprzez dziwne konteksty, które narosły wokół Sarah Kane - mówi Paweł Demirski*. Premiera jego adaptacji 4.48 Psychosis miała się odbyć dziś w Teatrze Polskim w Poznaniu.

- Uczestniczyłem w pierwszej po przerwie próbie kostiumowej. Radość i świeżość bijąca od artystów była czymś niespotykanym! - mówi Przemysław Kieliszewski*, dyrektor Teatru Muzycznego w Poznaniu.

Wiktor Bagiński zinterpretował tragikomedię Molière'a Don Juan jako dramat psychopatycznego uwodziciela, którego jedynym ratunkiem byłoby nigdy się nie urodzić. We współczesnym odczytaniu mitu słynnego kobieciarza reżyser posługuje się cytatami z biozofa Zapffego i antynatalisty Akermy. Tworząc dzieło będące w równym stopniu przedstawieniem, co filmem, Bagiński zdradza przy tym zainteresowanie body horrorem, kinem nowej ekstremy i nurtem avant porn.

Teatr Usta Usta Republika w Geometrii proponuje osobną i oryginalną wariację na temat Zamku Franza Kafki. Zamiast dokonywać scenicznej adaptacji powieści, Wojciech Wiński próbuje odpowiedzieć na pytanie kim jest jej główny bohater, bądź szerzej - w jaki sposób postaci stworzone przez praskiego pisarza funkcjonują w stworzonej przez niego rzeczywistości.

- "Ten, co przywykł do pościeli, do wygody wśród pokoju (...)" - śpiewa w swojej piosence Bojomir, wskazując palcem na widzów po drugiej stronie ekranu. Tym symbolicznym gestem Teatr Wielki powraca do wymuszonej obostrzeniami praktyki prezentowania wydarzeń za pomocą internetowych transmisji.

W miniserialu Na odwrót, wywrót oraz opak aktorzy Teatru Ósmego Dnia proponują alternatywę dla transmisji spektakli online, które zdążyły już znudzić pandemiczną publiczność. Artyści kierują się myślą, aby ich działanie dokamerowe było dowcipne i szydercze, groteskowe i ekscentryczne, a przede wszystkim - krótkie i nienudne.

- Gdy czytamy opisy spektakli Teatru Usta Usta, to poza tropami związanymi z odczarowywaniem miejsc, pojawiają się jeszcze te dotyczące przekształcania przestrzeni nieteatralnych w teatralne czy interakcji z widzem. Dodatkowo, w samym obszarze tematyki spektakli ważna jest wizja świata jako pułapki - mówi Ewa Kaczmarek. W piątek artyści zaprezentują nową, internetową wersję spektaklu Geometria, inspirowanego Zamkiem Franza Kafki. Skorzystają w tym celu z wideokonferencji Zoom - a całe działanie zostanie przeprowadzone na żywo.

Zazwyczaj o polskiej operze wiemy to, że... jest. Wielu skojarzy nazwisko Moniuszki i jego Halkę czy Straszny dwór. Mniej liczni wymienią Szymanowskiego lub któregoś ze współczesnych kompozytorów. Kim jednak był patron jednej z piątkowskich ulic, niejaki Kurpiński?

- Naszą myślą przewodnią jest przede wszystkim to, co powtarzała Simona: zwierzęta i przyroda są nam równe. Dlatego należy im się szacunek i zrozumienie, bo de facto niewiele się od siebie różnimy - mówi Ula Ziober ze Stowarzyszenia Zielona Grupa i zaprasza do Arsenału na spektakl Simona Kossak teatru kamishibai oraz warsztaty dla dzieci.

- Nasza firma daje możliwości, decyzja należy do ciebie. Ja tylko sprzedaję. Sorry, kochana. To ty kupujesz produkt - mówi w spektaklu Gaz! Grażyna Bieńkowska, cyniczna reprezentantka międzynarodowej korporacji zajmującej się wydobywaniem gazu łupkowego. Komiczno-dramatyczna produkcja Teatru Fredry w Gnieźnie to obraz lokalnej apokalipsy, która spada na normalnych ludzi jako zbyt sroga kara za ich skromne marzenia o "poprawie standardu życia". A wszystko to opowiedziane dialogami rodem z telenoweli, podanymi przez aktorów wynoszących trywialność sztuki na poziom starogreckiej tragedii.

- Simon Stephens stworzył niezłomną kobietę, prawdziwe dziecko nowego millenium, i zbudował w swojej sztuce pewien rytm, beat, który jest jednocześnie rytmem, w którym bije serce Marii - mówi André Hübner-Ochodlo, reżyser spektaklu Maria. Polska prapremiera odbędzie się w ten piątek w Teatrze Nowym w Poznaniu.

- Interesuje nas sytuacja ludzka, wybory i ich konsekwencje. To, co stawiamy na szali i z czym zostajemy. Czy w razie czego mamy szansę na odkupienie win - mówi Marcin Wierzchowski, reżyser spektaklu Gaz!, którego premiera już 13 marca w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie.

- Walka o ogień ma wiele poziomów i znaczeń. Dla mnie jest pędem ku rozwojowi - mówił na konferencji prasowej wokół spektaklu Walka o ogień i wzrost gospodarczy choreograf Mikołaj Karczewski. Polski Teatr Tańca zaprasza na premierę online, która odbędzie się 26 i 27 lutego.

Zamiast tradycyjnej kurtyny widownię od sceny oddzielają półprzezroczyste kotary, odgradzające covidowe oddziały od "czystych", zonę skażoną od wolnej od wirusa. Nie ma najmniejszych wątpliwości: tkwimy w samym środku pandemicznego piekła. Czerwone nosy w reżyserii Jana Klaty - teatralny remake słynnego spektaklu sprzed prawie 30 lat - nie pozwolą nam o tym ani na chwilę zapomnieć.   

- Szczerze mówiąc, sama mam parę pytań do widza. Coraz więcej osób zagląda na mój fanpage i domaga się dialogu. Zapytałabym, czy ludzie naprawdę nie potrzebują żywego teatru i czy rzeczywiście czują się tak dobrze bez tej widocznej, dofinansowanej kultury? Bo ja mam zupełnie inne dane - mówi Edyta Łukaszewska*, aktorka Teatru Nowego w Poznaniu.

- Wojna, głód, dżuma - świat umiera, ale po to, żeby się narodzić na nowo. Jak ziarno gnije, żeby puścić kiełek, z którego wyrośnie piękny owoc, tak i ludzkość musi wpierw zaśmierdzieć, żeby wyrósł z niej kwiat chwały - mówi uprzątacz zwłok Scarron w Czerwonych nosach, sztuce Petera Barnesa o epidemii Czarnej Śmierci w średniowiecznej Europie. Przebój Teatru Nowego w Poznaniu z lat 90. powraca w nowej interpretacji Jana Klaty - w czasach nowej, pandemicznej normalności.

 "Obok cmentarzy i koło wielkich ruchliwych bazarów / spokoju, zmartwień i spleenu / w pobliżu Mekki i Rzymu / paleni słońcem pustyni / idą po świecie pielgrzymi" - aktorki Teatru Emigrant na przemian recytują kolejne wersy wiersza autorstwa Josifa Brodskeigo pt. Pielgrzym. Brzmią jakby rzucały jakieś zaklęcie czy klątwę. To jedna ze scen spektaklu Solitude, który tematycznie oscylował wokół kwestii samotności. Premiera przedstawienia odbyła się online.

Teatr Emigrant powstał mniej więcej rok temu z inicjatywy wolontariuszek Migrant Info Pointu, które poszukiwały przestrzeni swobodnej wypowiedzi artystycznej dla emigrantów mieszkających w Poznaniu. Twórczynie postanowiły wystawić spektakl, w którym wiersze Josifa Brodskiego stanowić będą podstawę dla wypowiedzi scenicznej związanej z wątkiem samotności. Premiera online w niedzielę 7 lutego w Baraku Kultury.