Na poznańskiej replice LGBT Film Festival w Centrum Kultury Zamek najbardziej interesowało mnie nowe kino polskie o tematyce queer. A rok mieliśmy naprawdę hojny, bo przyniósł dwa świetne szorty i frapujący dokument o Tęczy Julity Wójcik.

W ciągu jednego wieczoru można było odbyć podróż w czasie, przeskakując do Poznania sprzed 40, 50, a nawet 70 lat. Finał Off Opery 2020 odbył się w klubie Tama, w czwartek 24 września.

- W muralu horyzont jest często tłem, zaledwie nieznacznym elementem z tyłu. Ja go wyciągam na pierwszy plan i bawię się nim - mówi przewrotnie Przemysław Szydłowski, malarz i graficiarz. Jego indywidualna wystawa w Galerii Jak Zawsze coś podsuwa myśl, że - owszem, z tą sferą da się faktycznie zaskakująco wiele uczynić, nie odbierając jej przy tym siły rażenia... albo po prostu siły ciężkości.

W przypadku takich życiorysów jak Jima Jonesa, można machnąć ręką i skwitować, że podobne szaleństwa dzieją się tylko w Ameryce. A w każdym razie gdzieś daleko, za oceanem, na pewno nie za naszym płotem.

Najnowszy spektakl muzyczny Studia Teatralnego Blum La Li Lu był radosną opowieścią o potrzebie śpiewania, wyrażaniu swoich emocji poprzez muzykowanie i zasłuchaniu się w dźwięki świata. Był też opowieścią o tym, że śpiewanie jest dobre w każdej chwili i porze roku. Nawet w czasie deszczowej jesieni, serio!

Poznań powraca jako miasto know how w filmie dla dzieci Tarapaty 2. Jego koproducent, Poznańska Lokalna Organizacja Turystyczna, chce w kinie familijnym promować Wielkopolskę. A że powstał świetny, rozrywkowy film dla widzów młodszych i starszych, z olbrzymim potencjałem na wielki sukces komercyjny - to turystyczna przyszłość naszego regionu zapowiada się doskonale.

Projekt Waclaw Electroacoustic został zainaugurowany. Pierwszy z trzech zaplanowanych filmów z utworami najsłynniejszego kompozytora polskiego renesansu oraz kompozycjami inspirowanymi jego twórczością skupił się wokół hymnu Kryste dniu naszej światłości. Zarówno oryginalny utwór Wacława z Szamotuł, jak i rework Jana Skorupy pokazały, że muzyka renesansu może być wciąż aktualna - potrzebuje tylko dobrych wykonawców oraz twórców, którzy jej istotę ukażą w nowym świetle.

Nana to zaskakująco neofeministyczne przedstawienie, w którym pod pretekstem sprawy kobiet kobiety-aktorki są na scenie poniżane. Nie da się tego również w żadnym razie traktować jako nieudaną adaptację powieści Émile'a Zoli, bo reżyserka Monika Pęcikiewicz stosunek do pierwowzoru ma tyleż swobodny, co instrumentalno-krotochwilny. Efekt? Ponad trzy godziny pseudopornograficznych mąk dla zażenowanego widza.

Zdaję sobie sprawę, że po Niewidzialne kobiety Caroline Criado Perez sięgną przede wszystkim feministki. Może jeszcze kobiety, które wciąż się zastanawiają, co jest nie tak ze światem, w którym żyjemy. Ale panowie, ta książka tak naprawdę jest dla was.

Ignacy Jan Paderewski - polityk, kompozytor, pianista, wirtuoz. Lecz kto jeszcze? Showman, ulubieniec kobiet, jeden z najbogatszych artystów swoich czasów! Czy znamy go takiego?

Matka - tradycyjnie niesmaczna sztuka Witkacego - w nieprzesadzonej, a po klasycznemu pięknej i czystej, acz lekko buduarowej interpretacji Radka Stępnia jest satysfakcjonującą produkcją Teatru Nowego. To spektakl dość surowy i po ludzku wyborny w swej trzeźwej zachowawczości. Zapewni nam miękki, bezpieczny, acz doprawiony smakowitym jadem powrót w przytulne objęcia ukochanego, poznańskiego teatru repertuarowego przy Teatralce.

17. Millenium Docs Against Gravity pozwoliło widzom na unikatową możliwość analizy ludzkich zachowań oraz funkcjonowania świata.

Dziwaczki - pierwszy spektakl na żywo organizowany przez Dom Bretanii - były okazją do spotkania charyzmatycznego Duo du Bas, a także do zmierzenia się z bohaterkami wykluczonymi ze społeczeństwa na wielu poziomach, przez swój starszy wiek, płeć, a także charakteryzujące je niegroźne "szaleństwo".

Ten rok dla nikogo nie jest łaskawy, a w szczególności dla autorów, którzy zdecydowali się wydać przewodnik turystyczny.

Dwa nowe słuchowiska Kuby Kaprala - przeznaczona dla najmłodszych Zmęczona historia, czyli milion przygód na dobranoc i skierowana do osób dojrzałych Szafa - pokazują niepośledni talent literacki wszechstronnego autora sztuk. Bo równie dobrze radzi on sobie w świecie sztuki skierowanej do dzieci, co tej przeznaczonej dla dorosłych.

Jaką uciechą jest biografia Nikołaja Tesli, która ukazała się w Wydawnictwie Poznańskim w tłumaczeniu Jana Szkudlińskiego! Podtytuł, jaki towarzyszy pracy W. Bernarda Carslona to Geniusz na skraju szaleństwa i szaleństwo opowieści o wybitnym naukowcu, poszukiwaczu rozwiązań technologicznych jest znakomitą metodą prowadzenia dramaturgii książki.

Malarstwo czy rzeźba, tradycyjne formy artystycznego wyrazu, robią na nas ogromne wrażenie, często jeszcze zanim zdążymy dostrzec szczegóły. Przyglądamy się im z dystansu, by ogarnąć wzrokiem całość. Z grafiką jest inaczej. Gdyby ująć rzecz nieco bardziej poetycko - między odbiorcą a przedstawieniem wytwarza się specyficzna, intymna relacja. Grafika zaprasza do bliskiego kontaktu.

Drugi dzień tegorocznej edycji Ethno Portu nie zachwycił tak bardzo jak pierwszy. W przypadku Timingeriu zabrakło bezpośredniości i ekspresji, a szepty Mehehe wymagały izolacji myśli i skupienia się tylko na byciu tu i teraz.

- Wystawa Narysowane głową, pomyślane ołówkiem albo czymkolwiek nie jest nostalgiczna, lecz przypomina to, co było właściwie początkiem sztuki. Rysunek był przecież pierwszym językiem i zapisem - patykiem na piasku, na ścianach w grocie w Lascaux, czy gdziekolwiek indziej - mówi prof. Jarosław Kozłowski o nowej wystawie w Archiwum Idei.

Lockdown miał też swoje plusy. Niejako zmusił organizatorów Ethno Portu do zaproszenia zespołów z Polski, a także tych szczególnie bliskich Wielkopolsce. Wreszcie zauważyliśmy, że nie zawsze trzeba sięgać daleko, ponieważ reinterpretacje naszej muzyki tradycyjnej są rewelacyjne.