Ryan Coogler nie jest reżyserem z pierwszej lepszej łapanki - ma już na koncie znane i lubiane blockbustery, jak "Creed: Narodziny legendy", "Czarna Pantera" czy "Czarna Pantera: Wakanda w moim sercu". Wspomniane filmy były jednak częściami franczyz, czy to "Rocky'ego", czy filmowego uniwersum Marvela. "Grzesznicy" to natomiast oryginalna historia, która pozwoliła Cooglerowi pokazać pełnię twórczego potencjału.

"Mateusz Dąbrowski. SIĘ" w Galerii Piekary to wystawa, która już od progu może w odbiorcach generować różne wrażenia i przemyślenia. Z zapowiedzi artysty płynie jasny komunikat, że każda z prac jest efektem działania twórczego, które ma też wymiar arteterapeutyczny. Te dwie perspektywy - mniej i bardziej profesjonalna oraz mniej i bardziej terapeutyczna - nakładają się na siebie, a skutki tego są wyjątkowo interesujące.

Jest tu trochę jak w oscarowym filmie "Wszystko wszędzie naraz" i chyba ten natłok wydarzeń, idei, problemów, które na co dzień otaczają, a wręcz pochłaniają bohaterów - tak, chyba to wszystko właśnie przytłoczyło mnie podczas lektury tak zachwalanego "Żądła" Paula Murray'a. Czy w takim razie nie polecam? A skąd! Sama znam czytelników, którzy powieścią Irlandczyka byli zachwyceni.

Różnych opowieści potrzebują słuchacze. Wspaniale byłoby jednak gdyby oprócz tych lukrowanych, wszechobecnych w mediach, mieli również szansę na spotkanie z propozycjami mniej oczywistymi, mniej banalnymi. Takimi jak choćby nowe płyty kwintetu Alana Balcerowskiego, zespołu Armia, Tomasza Wachnowskiego czy Piotra Scholza.

Stereotyp matki trzyma się mocno. Nie tylko ten tradycyjny matki Polki, ale także, ten współczesny, nowoczesnej mamy. Narzucane społeczne wzorce matek dają się we znaki nie tylko im samym. Przekonuje się (i nas) o tym bohaterka powieści Magdaleny Genow "Złodziejka matek".

Książka: jest (krótka). Podmiot/ka/y (zależy) też. mała litera, gdzie powinna być duża - owszem a ponadto bez przecinków kropek płynie niekiedy strumień liter. I duża gdzie zwyczajowo mała - czy to jednak zawsze tak łatwe do Poznania [przekora homonimów]? "Eksperyment ze znikaniem" Zofii Skrzypulec to literatura, o której nie pisze się łatwo. Ale łatwo też się jej nie czyta. To zbiór impresji luźno składających się na obraz egzystencji przebodźcowanego i zatomizowanego podmiotu w ekonomicznej tymczasowości. Artystyczny nieład zmaga się ze zwykłym bajzlem, błyskotliwość językowa z płonnym gadulstwem.

Trójka reżyserów i reżyserek, trzy obsady, trzy dramaty i trzy dni prób. Do tego śmiałego wyzwania już drugi raz Teatr Nowy zaprosił studentów i studentki szkół teatralnych, którzy wyróżnili się podczas zeszłorocznego Forum Młodej Reżyserii w Krakowie. W pierwszym tygodniu marca zaprezentowali oni trzy czytania performatywne dramatów autorstwa buntowników i buntowniczek początku XXI wieku.

Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się w porządku i dopiero po chwili okazuje się, że pozory mylą. Prace Weroniki Gęsickiej prezentowane w ramach wystawy "Pokrzywka" wprowadzają w świat przekraczania granic pomiędzy tym, co realne a nierealne, a także w świat nie zawsze dostrzegalnej manipulacji i niepokoju, który chowa się w najmniejszych gestach.

Francuska aktorka Céline Sallette, która zagrała do tej pory w około sześćdziesięciu produkcjach, na swój pełnometrażowy debiut reżyserski wybrała fabularyzowaną opowieść biograficzną o malarce i rzeźbiarce Niki de Saint Phalle.

Po raz kolejny gościnnie w Filharmonii Poznańskiej dyrygował Paul McCreesh i po raz kolejny było to muzyczne święto. Nie tylko za sprawą jego koncepcji interpretacyjnych, ale przede wszystkim wpływu jaki McCreesh wywiera na orkiestrę.

Nie zliczę już, ilu osobom powiedziałam, żeby koniecznie przeczytały tę książkę, a może książeczkę, bo "Mała empiria" Katarzyny Sobczuk format ma niepozorny, idealny do torebki, gdy wybierasz się w podróż zbiorkomem czy pociągiem. Za to waga treści tego uczestniczącego eseju zasługuje na naszą maksymalną uwagę, bo nie ma opcji, by lektura nie stała się punktem wyjścia niejednej osobistej refleksji.

Parafrazując Gombrowicza: Józef Chełmoński wielkim artystą był. Stworzone przez niego arcydzieła tworzą fundamenty sztuki polskiej. Przetwarzane w popularnych filmach, serialach, remiksowane w rozmaitych wytworach kultury, są inspiracją dla kolejnych pokoleń twórców. Wystawa "Józef Chełmoński 1849-1914" w Muzeum Narodowym w Poznaniu tę jego wielkość jeszcze bardziej przybliża.

Można zrobić porządki w szafie, szukając lżejszej odzieży. Można nawet umyć okna. Ale można też zabrać się za lekturę poradnika - "To nadal pestka! Czyli ogrodnictwo dla dzieci" i w ten osobliwy sposób przygotować się na nowy sezon... na balkonie albo działce. Ja już wybrałam.

Sztuka, która przemawia i otwiera. Sztuka, która współodczuwa, nadaje nowe znaczenia i zmienia perspektywę. "Louder Is Not Always Clearer" w reżyserii Garetha Clarka, wykonaniu Jonny'ego Cotsena i w ich wspólnej koncepcji idealnie wpisuje się w ten sposób myślenia o sztuce. Nie chodzi w niej o efektowność, o oszałamiające rozwiązania techniczne czy podanie tekstu. Chodzi w niej o to, co w nas porusza - a porusza wiele.

Kryzys klimatyczny, wojna i uchodźstwo. Druga edycja organizowanego przez Teatr Wielki festiwalu Przedwiośnie Baletowe nie proponowała eskapizmu od wyzwań teraźniejszości. Dała przestrzeń, by się z nimi zmierzyć. Nie zabrakło jednak także miejsca na choreograficzne poszukiwania i artystyczne debiuty.

"To książka o tym, czego nie da się zapomnieć. Ani wybaczyć" - pisze Ołeksandr Myched na początku swojej książki. Później przypomina natomiast m.in. o zgwałconej przez cały odział kobiecie, która zakopała męża na podwórku czy egzekucjach ludzi skrępowanych trytytkami. "Kryptonim dla Hioba" to reportaż z pierwszego roku pełnoskalowej wojny w Ukrainie spokrewniony z innymi odmianami non-fiction, takimi jak esej. Myched bez ogródek pisze o winie całego narodu rosyjskiego, z entuzjazmem o ukraińskim patriotycznym przebudzeniu pierwszych miesięcy wojny oraz wnikliwie o roli literatury, która musi przejść próbę ludobójstwa.

Chodniki pełne dżdżownic po deszczu, telefony z klapką, wysyłanie wiadomości z bramki internetowej, Encyklopedia Powszechna PWN jako ówczesny ChatGPT, sprawdzanie programu telewizyjnego w telegazecie, gablota z "kryształami" - któreś z tych wspomnień brzmi znajomo? Niektóre z nich doskonale pamiętam, o innych przypomniał mi instagramowy profil polish_nostalgia, na który wpadłam podczas poszukiwania artykułów o nostalgicznych latach 90. To właśnie te szalone, kolorowe, plastikowe lata są bohaterem najnowszej wystawy w CK Zamek, kuratorowanej przez Tomasza Żaglewskiego.

Książki Williama S. Burroughsa często są uznawane za niezwykle trudne bądź nawet niemożliwe do przełożenia na język filmowy. Davidowi Cronenbergowi udało się co prawda z "Nagim lunchem", ale mowa tu o wybitnym reżyserze w szczytowej formie. Czy Luca Guadagnino podołał historii opisanej w powieści wydanej w Polsce pod tytułem "Pedał"?

Pamiętacie ten czas pięć lat temu? Ten dziwny stan zawieszenia? Właśnie zaczynały się pierwsze lockdowny; właśnie okazywało się, że praca, nauka, zarabianie kasy nie są najważniejsze na świecie; właśnie coraz bardziej nie wiedzieliśmy, jak się w tym odnaleźć... Czas naznaczony pandemią.

Dla fanów muzyki elektronicznej było to prawdopodobnie najważniejsze koncertowe wydarzenie tego roku w Poznaniu. Jeden z najbardziej uznanych DJ-ów oraz producentów na świecie odwiedził stolicę Wielkopolski promując swój najnowszy album. Był to koncert wagi ciężkiej.