Twórca koncepcji pomnika 15. Pułku Ułanów Poznańskich, Kopca Wolności na Malcie, Domu Tramwajarza oraz monumentalnego gmachu Wyższej Szkoły Handlowej. 145 lat temu urodził się Adam Ballenstedt (1880-1942).

Ile trzeba mieć wrażliwości i jak bardzo lubić ludzi, żeby fotografować tak, jak robił to Romuald Zielazek! Wśród tysięcy jego zdjęć dominują portrety i obrazy wsi, ale jest też znakomity fotoreportaż z ginącego Żegrza.

Pod koniec sierpnia 1901 roku na zachodnich obrzeżach Poznania rozpoczęto budowę monumentalnego, neogotyckiego gmachu Królewskiego Gimnazjum Augusty Wiktorii, dzisiaj znanego jako I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego, czyli słynny "Marcinek".

Pracowano tutaj dzień i noc, na trzy zmiany, niezależnie od pogody. Budowa trwała rekordowe 13,5 miesiąca. Sto lat temu oddano do użytku most Bolesława Chrobrego.

70 lat temu do Poznania przyjechała słonica Kinga, do dziś najsłynniejsze zwierzę z poznańskiego ogrodu zoologicznego. Była uwielbiana przez publiczność, a wielu poznaniaków chodziło do Starego Zoo tylko dla niej. Spędziła w nim prawie 50 lat.

Ester i Abraham Waksztok mieszkali w Poznaniu, przy ulicy Wrocławskiej 14. To było ich ostatnie miejsce pobytu zanim wybuchła wojna, a oni stali się jednymi z wielu milionów ofiar zagłady ludności żydowskiej. Od 21 sierpnia o ich losie i związku z Poznaniem będą nam przypominać stolpersteine - kamienie pamięci.

Mickiewicz nocą wędrował po pałacowych korytarzach, szukając "ustronia", wątłej postury  Sienkiewicz zwichnął sobie rękę, próbując podnieść małego Rogera Raczyńskiego, Wyczółkowski przyjeżdżał malować dęby, a Malczewski zwoził gospodarzom obrazy. Ale w Rogalinie najważniejsza była rodzina, bywało - ekscentryczna.

Majster 2010 roku był sportowym i kibicowskim szaleństwem, kolejny w 2015 odkupieniem win, ten na stulecie klubu obowiązkiem. Druga i ostatnia część naszego mistrzowskiego minicyklu o Lechu Poznań.

Sto lat temu Winiary, wieś od wieków wędrująca, ale zawsze blisko Poznania, stały się wreszcie jego częścią. Kilka lat później w domu przy ul. Dobrzyckiego zamieszkała rodzina Adamskich. Ich historia, zapisana na starych fotografiach, jest piękną ilustracją losów Wielkopolan w XX wieku.

W czasach, gdy w Poznaniu nie było jeszcze ani jednego basenu, pływacy byli w naszym mieście prawdziwymi gwiazdami. Rozpoznawano ich na ulicach, proszono o autografy. Wyścigi pływackie organizowano na podpoznańskich jeziorach albo w niebezpiecznych wodach Warty.