W tym roku na LGBT Film Festival literę L reprezentują między innymi dwa filmy tak skrajnie od siebie różne, że nie mogłem powstrzymać się od zestawienia ich ze sobą. Bo tak jak jeden z nich wyjątkowo mnie zachwycił, tak drugi niezwykle zirytował. Pytanie tylko, na ile to skutek mojego wybrednego gustu filmowego i wieku, a w jakim stopniu "zawiniły" same filmy?

Nigdy wcześniej w historii kina nie udało się tak empatycznie pokazać na ekranie zwierząt - o filmie Gunda pisze Bartosz Żurawiecki.

Jeźdżcy sprawiedliwości to gatunkowa mieszanka wybuchowa i fabularna jazda bez trzymanki jednocześnie. Kino psychologiczne i revenge movie w jednym, z naciskiem na wnikliwe sportretowanie wszystkich bohaterów. Mads Mikkelsen, który jest twarzą tego projektu i przy okazji jego marketingowym chwytem, to tylko jeden z wielu powodów, dla których warto wybrać się do kina.

- Christian Petzold swoją wersję germańskiego mitu o ondynach ubrał we współczesne realia. Intryga od początku filmu wygląda znajomo, jakby podpatrzona z Ballad i romansów Adama Mickiewicza - o filmie, który zawita do kin już 24 września, pisze Przemysław Toboła.

Filmowy Najmro ma się tak do prawdziwego Zdzisława Najmrodzkiego, jak filmowy PRL do prawdziwego PRL-u - ten pierwszy jest ładniejszy, bardziej romantyczny i nigdy nie trafiają mu się na drodze współpracujący z socjalistyczną władzą donosiciele.

To już dwunasta odsłona festiwalu filmów LGBT. Imprezy, która zaczęła się jako bardzo skromne wydarzenie ograniczone do jednego warszawskiego kina, dzisiaj zaś objeżdża całą Polskę. W Poznaniu gościnę znalazła w Kinie Pałacowym.

Uprzedzam, że emocjonalna siła Aidy jest obezwładniająca, po seansie długo musiałem dochodzić do siebie - o nowym filmie Jasmili Žbanić pisze Bartosz Żurawiecki.

Selekcja polskich filmów dokumentalnych na 18. edycji Millennium Docs Against Gravity ujawnia bardzo nierówny poziom tej gałęzi krajowej kinematografii. Choć trzeba przyznać, że i tak rzeczy niefikcjonalne od dawna wypadają polskim reżyserom znacznie lepiej, aniżeli fabuły. Trudno jednak odmówić im oddziaływania na widza. Stąd jedne tytuły z selekcji tegorocznej edycji potrafiły zachwyciły, a znowuż inne także i zirytować.

Złe baśnie braci D'Innocenzo to prawdziwe wyzwanie dla ludzkiej wrażliwości. Nawet samemu nie będąc rodzicem odczuwa się przez cały seans tak ogromny niepokój wobec bohaterów dziecięcych i jednoczesną złość wobec bohaterów dorosłych, że 1,5 godziny spędzone w kinie staje się naprawdę wyczerpującym psychicznie i emocjonalnie doświadczeniem.

Nigina Sajfułłajewa w Wierności sięgnęła po temat, którym w kinie dotąd zajmowali się przede wszystkim mężczyźni. Postrzegany głównie z perspektywy odważnych scen erotycznych, jej film jest oczyszczający właśnie z tego powodu, że historię o niewierności i przygodach seksualnych opowiada tym razem kobieta.

W środę - 8 września rozpoczął się proces 20 oskarżonych o współudział w atakach terrorystycznych z 13 listopada 2015 roku w Paryżu. To największy proces karny w historii Francji. Przed nami 20. rocznica zamachu na World Trade Center w USA. W takich okolicznościach Konferencja Iwana Twierdowskiego to dla widzów - a już na pewno tych wysoko wrażliwych - zdecydowanie za dużo.

W Pieśniach opresji Dunka Marianne Hougen-Moraga i Chilijczyk Estephan Wagner poruszyli temat zbrodni dokonywanych w prowadzonej przez nazistów południowoamerykańskiej Colonii Dignidad. Miast typowego dokumentu reporterskiego zdecydowali się na nietypową formę, z pomocą której przełamali medialność makabrycznej historii, by niepostrzeżenie dotrzeć do widza i nim wstrząsnąć.

Mężczyzna z portretu jaki otrzymałam przy wejściu na pokaz to Białorusin Vladimir Chizhevskij. Urodził się 8 marca 1969 roku, zatrzymano go 18.01.2021. Za głośno krzyczał, że Aleksander Łukaszenka nie ma prawa nazywać się człowiekiem. Osadzony został w nowopołockim więzieniu na północy kraju. I nie wie, że napiszę do niego list. Bo o to właśnie jeszcze przed seansem Odwagi poprosił reżyser filmu Aleksiej Paluyan. Ale o wolną Białoruś walczyli również inni ludzie ze zdjęć, jakie w rękach trzymali widzowie. Sala nr 1 kina Muza była pełna.

Bardzo nie lubię Anny Melikian. Widz - młody czy stary, baba czy chłop, twardy czy miękki - powinien uważać na jej filmy. Jej bohaterki zaprowadzą go na skrzyżowanie dróg i tam porzucą, bądź gotowe są jeszcze sprowadzić go na manowce. A fabuły pewnikiem pomieszają rozum. Finały co wrażliwszym jeszcze serce mogą uszkodzić, bo ostro w nim zabełtają. Zresztą, Wróżka niczym się nie różni od reszty. Ostrzegam!

Milo Rau w Nowej Ewangelii na bohatera przedstawienia pasyjnego wybrał kameruńskiego rolnika i aktywistę. Yvan Sagnet walczy o godność pracowników rolniczych wykorzystywanych przez mafię kontrolującą częściowo tę gospodarkę. Przed kamerą staje się najbardziej charyzmatycznym i fascynującym Jezusem, którego widziałem w kinie.

W dwudziestym piątym filmie kinowego uniwersum Marvela po raz pierwszy swoje origin story dostaje bohater azjatyckiego pochodzenia, poza tym wprowadzone zostają elementy chińskiej mitologii oraz sztuki walki.

W ubiegłym roku filmy z 14. edycji Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską były dostępne w całym kraju dzięki platformie Mojeekino.pl. W tym roku - wraz z normalizacją rzeczywistości - powrócimy do nich na dużym ekranie w Kinie Pałacowym w ramach poznańskiej repliki festiwalu. W programie znalazło się 10 tytułów.

Rok temu Poznań dołączył do miast, w których odbywa się replika Millennium Docs Against Gravity. Lokalna publiczność nareszcie otrzymała możliwość oglądania na dużym ekranie najnowszych dokumentów z całego świata, uczestnicząc w największym festiwalu filmowym w Polsce. 18. edycja pod hasłem "Świat się budzi" odbędzie się w dniach 3-12 września.

Jeźdźcy sprawiedliwości Andersa Thomasa Jensena (Jabłko Adama) to studium zemsty w wykonaniu zawodowego żołnierza - Markusa, ale w konwencji czarnej komedii - o duńskim filmie, który zawita do kin już w 4 września, pisze Przemysław Toboła.

Żyjemy w kraju, w którym poziom frustracji, poczucia niemocy i gniewu niebezpiecznie zbliża nas do granicy, za którą czają się akty przemocy. Kiedy po wszystkim opadnie kurz, nie będzie żadnego katharsis, pozostanie jedynie ruina - zdają się mówić twórcy kRAJu.