Grażyna Kania w Teatrze Polskim pokazuje mechanizmy wykluczenia.

Polana, na horyzoncie rysują się industrialne zabudowania, jednak drzewa odcinają nas od szumu miasta. Sielanka. Jesteśmy daleko. 

"Myślę, że teatr jest - jak pisał Artaud - zarazą; musi pochłonąć cię całego, twoje oczy, nos, usta, wszystkie zmysły, twoje serce..." - mówił w jednym z wywiadów Pippo Delbono. I taki właśnie teatr przywiózł na Maltę.  

Nigdy nie myślałam o rozmowie jako czymś, co trzeba budować. A dokładnie w ten sposób na rozmowę patrzy Lotte van den Berg, kuratorka tegorocznego idiomu Malty zatytułowanego "Paradoks widza".

Rola i znaczenie sztuki, macierzyństwo, konflikty zbrojne i polityka, rasizm i ksenofobia -  projekt Driesa Verhoevena porusza niewygodne tematy i zmusza widzów do zmierzenia się z trudną rzeczywistością. Podczas czterech z zaplanowanych dziesięciu odsłon cyklu performensów, "Ceci n'est pas" zdążył wzbudzić żywe reakcje wśród poznańskiej publiczności. 

Miarowy stukot drewnianych chodaków na bruku i hasła "Żądamy chleba!", "Żądamy obniżek cen!", "Precz z dyktaturą!" na ustach. Plenerowe widowisko teatralne "Stukot" Stowarzyszenia Teatralnego Antrakt, oparte na opowieściach uczestników i świadków wydarzeń, było elementem obchodów 60. rocznicy Czerwca 1956 roku. Wydarzeń nieco mniej znanych, a przecież wciąż wartych przypominania.

Zachwyt muzyką źródeł w ich współczesnej interpretacji, fascynujące spotkania odległych kultur, a niejako przy okazji - artystyczne piękno i szlachetność muzyki. Takimi słowami-hasłami opisać można zakończony w niedzielę Ethno Port. Także jego ostatni dzień przyniósł publiczności sporo zachwytów.

Iwan Wyrypajew - reżyser takich sztuk teatralnych, jak eksperymentalny "Lipiec" czy  niekonwencjonalny "Taniec Delhi" - zadebiutował na scenie operowej. Dla tych, którzy znają bliżej twórczość artysty, jego "Borys Godunow" zrealizowany w Teatrze Wielkim w Poznaniu, mógł być zaskoczeniem. 

Sobota była bodaj najbardziej intensywnym dniem tegorocznego Ethno Portu. Sześć koncertów, jeden po drugim, każdy w odmiennym muzycznym języku - od tradycyjnego śpiewu kurpiowskiego aż po harmonijną polifonię pięciu męskich głosów. Intensywnie, barwnie, różnorodnie. Dokładnie tak, jak być powinno.

Malta Festival ruszył pełną parą. Udowodnił to już pierwszy spektakl w ramach tegorocznego idiomu. Sekcja "Paradoks widza" rozpoczęła się od polskiej premiery spektaklu japońskiej grupy Miss Revolutionary Idol Berserker. Z wyjątkowo wielkim hukiem.

Pełna emocji i głębokich podtekstów współpraca ormiańsko-turecka, eksperymenty polsko-pakistańskie, a wreszcie ludyczny duch Słowiańszczyzny i Karpat. W piątek na Etnho Porcie nie brakowało pięknych doznań.

Najnowsza książka Artura Domosławskiego to ponad dwadzieścia historii ludzi, którzy nie figurują w oficjalnych statystykach rządów państw, są nieobecni w medialnych narracjach i sumieniach większości. Żyją tak, jak gdyby nigdy nie istnieli. "Wykluczeni" - ludzie, którym przypadło żyć "z powietrza i łaski Boga". Autor był gościem Teatru Ósmego Dnia w miniony czwartek.

Wciąż za mało jest tego rodzaju przeglądów. Autorskich, realizowanych przez prawdziwych pasjonatów, przybliżających widzom nieznane w Polsce kinematografie. Takich jak "Kino afgańskie", przygotowane przez Annę Minkiewicz, które do poniedziałku można było oglądać w Nowym Kinie Pałacowym.

Dlaczego każdy prawdziwy filolog ma problem z uczestnictwem we mszy świętej i na czym polega fenomen "czerwonych uszu" wyjaśnił w piątek w Teatrze Polskim Stefan Chwin. Spotkanie to było ostatnim w tym sezonie z cyklu "Boskie narracje. O wierze, religii i bogach rozmowy z pisarzami".

- Upominamy się o pamięć i niechciane dziedzictwo - podczas dyskusji o poznańskiej synagodze w Teatrze Polskim mówiła Joanna Roszak, pisarka, badaczka literatury. 

"W spirali" to kino na wskroś emocjonalne. Tutaj każde wydarzenie, sposób kręcenia ujęć, nawet najmniejszy fragment układanki podporządkowany jest intensywnej relacji dwójki bohaterów, którzy utknęli w spirali psychicznych zależności.  Film przedpremierowo obejrzała poznańska publiczność. 

Kim jest feministka? Czy feminizm to walka o równość czy o dominację kobiet? Jak daleko można posunąć się w przekraczaniu granic wyznaczonych przez patriarchat? O tych i wielu innych kwestiach dyskutowały w Centrum Amarant artystka i twórczyni memów Marta Frej oraz  pisarka, związana z ruchem feminizmu - Agnieszka Graff.

Artystów pokazujących swe prace w Galerii Sztuki Rozruch łączy powiązanie zawodowe z Katedrą Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej. Nie jest to jednak jedyne podobieństwo ich artystycznych dróg.

W Teatrze Animacji w wyjątkowy dzień - Dzień Dziecka, odbyła się wyjątkowa premiera. "Miłość nie boli, kolano boli", niby-spektakl, niby-koncert, to wydarzenie szczególne. Z połączenia pomysłów, talentów oraz entuzjazmu dzieci i dorosłych powstało radosne teatralno-muzyczne zajście, bez krzty mdłego moralizatorstwa i dydaktyzmu skierowanego przez dorosłych do dzieci, bez dziecięcej trywialności wymierzonej w dorosłych.

Wystawa prac Leona Tarasewicza w galerii Ego nie ma dedykowanego tytułu. Funkcjonuje pod enigmatyczną nazwą "Leon Tarasewicz". Sugerować to może, że prezentowana kolekcja ma pretendować do miana opus magnum artysty. To mylące przesłanki: poznańska ekspozycja prac Tarasewicza nie jest próbą podsumowania, a raczej prezentacją kolejnego, radykalnego, choć jednocześnie odwołującego się do tradycji, gestu artysty.