Wygląd może być narzędziem politycznym. Takie twierdzenie nie jest dziś obce dla wielu działaczek na rzecz twórczej emancypacji kobiet. Kwestię tę poruszono podczas spotkania "Wizerunek artystki jako narzędzie subwersji". Przekładając problem na realia współczesne, artystka i teoretyczka sztuki Iwona Demko wraz z historyczką sztuki - Agatą Jakubowską omawiały widoczne obecnie nurty i trendy w sposobach wizerunkowej emancypacji dzisiejszych polskich artystek.
Miejsc kulturalnych na mapie Poznania nigdy za wiele! Już w sobotę w samym sercu miasta, na placu Cyryla Ratajskiego otwiera się przestrzeń pracy twórczej Centrala. Otwiera się z przytupem, premierową wystawą algierskich zdjęć Tytusa Grodzickiego "Deglet Nour".
Monika Lisiecka to absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu - w trakcie studiów skupiała się na działaniu w obszarze fotografii i grafiki warsztatowej. Obie dziedziny wciąż pozostają w kręgach zainteresowań artystki, którą dziś można spotkać w poznańskim studiu M&G, a już niedługo - w UAP-owskiej Galerii Duża Scena.
W jakim celu artystki kształtują swój wizerunek? Czy jest to wyraz sprzeciwu wobec formułowanych w ich stronę oczekiwań? Czy strategia subwersji w wizerunku jest jasna i czytelna dla odbiorców? Galeria Miejska Arsenał zaprasza na spotkanie "Wizerunek artystek jako narzędzie subwersji", z cyklu "Dialogowanie historyków sztuki i artystów". Gościem Agaty Jakubowskiej będzie artystka i feministka Iwona Demko.
Spektakle w scenografii Bohdana Cieślaka były prezentowane na deskach najważniejszych polskich teatrów. W swoim portfolio ma współpracę z takimi reżyserami jak Ewa Wycichowska, Lech Raczak czy Marek Pasieczny. A wystawą "Narracje" prezentowaną do 31 marca w Muzeum Narodowym pozwala nam wejrzeć za kulisy tworzenia swoich imponujących scenografii.
- Mapa herstoryczna "Re:wers" powstała po to, by nadać miastu nowych znaczeń i powiązać przestrzeń z pamięcią o kobietach z historii - mówi Magda Szewciów, pomysłodawczyni projektu "Re:wers - herstoryczne mapowanie miasta".
- Jestem zimnolubnym typem osoby, więc Północ była zawsze kierunkiem, który mnie ciągnął - mówi fotografka Justyna Stachowska, której wystawa zdjęć z podróży "Nie deptać mchu, czyli Islandia dla początkujących" zostanie otwarta w niedzielę w klubokawiarni Meskalina.
Wystawa "Narracje. Bohdan Cieślak" w Muzeum Narodowym ma być nie tyle okazją do przyjrzenia się scenograficznym realizacjom artysty, co szansą na zobaczenie tego, co ukryte jest zazwyczaj przed oczami widzów i od czego właściwie projektowanie aranżacji się rozpoczyna. Wernisaż - 17 lutego.
Język i obraz tylko pozornie zdają się kodami z odległych dziedzin komunikacji. Połączenie sztuk wizualnych ze słowami jest dla Jadwigi Sawickiej fundamentem artystycznego przekazu, bez którego jej autorskie malarstwo nie mogłoby się obyć. "Malarstwo pisane" wspomnianej artystki zaprezentowane zostanie podczas wystawy CHAOSY w poznańskiej Galerii EGO. Otwarcie ekspozycji już w piątek, 8 lutego.
Pierwsza monograficzna wystawa Jakuba Paprockiego Proces trwa w galerii FWD: okazała się po części wizytą w muzeum internetu. Powodem tego stanu jest to, że artysta zmarł w 2016 roku, a jego twórczość właśnie w sieci była dotychczas eksponowana. Z perspektywy trzech lat wiele podjętych przez niego tematów społeczno-politycznych zmieniło swój charakter, niektórzy "celebryci" sieci popadli już w zapomnienie, a pewne jego chwyty dziś wywołać mogą nie tylko niezrozumienie, ale wręcz wstręt.
- Ilustruję pewne aspekty swojego życia, ale przede wszystkim bawię się formą - mówi Kuba Kujawa*, poznański tatuażysta i malarz. Jego wystawę "Imperium w ogniu" można od piątku oglądać w Miasto Bar przy ulicy Szewskiej.
Z wykształcenia był historykiem, ale w ostatnich latach życia poświęcił się pasji tworzenia grafik. A że był bardzo skryty i miał wiele tajemnic, to każdy z jego znajomych mógłby opowiedzieć o nim coś innego. Jaki obraz Jakuba Paprockiego jako artysty przyniosą prace prezentowane na wystawie Proces trwa, otwieranej 1 lutego w galerii FWD:?
O jesiennych miesiącach spędzonych w Poznaniu, barwnych historiach z dzieciństwa swojej mamy, a także o znaczeniu i sile wspomnień opowiada rezydentka zamkowego programu artystycznego "Wspomnienia wspomnień" - Bettina Bereś*.
Na architekturę, choćby była wspaniała, patrzymy na co dzień bardzo nieuważnym okiem. Mieszkając w Poznaniu przegapiamy, jak się okazuje, nawet i wygląd Zamku. To, jak wiele nam umyka, uświadomi wystawa "Zwierzyniec zamkowy" otwierana we wtorek w Holu Wielkim CK Zamek.
"Sceny nieistotne" - taki tytuł nosi wystawa, którą w sobotę otwiera Brama Poznania. "Budujemy opowieść o ludziach załatwiających swoje sprawy umykające historii, o prowincjonalnej codzienności Łazarza, pozornie niewartej uwagi" - piszą o niej twórcy.
Piątkowy wieczór, malutka Galeria Jerzego Piotrowicza Pod Koroną. Przed wejściem do środka - tłok. By zobaczyć wystawę Norakiego, trzeba odstać swoje w kolejce. Dwie osoby z kamerą opisują szczegółowo każdą ze stu jedenastu prac, prawie każdy robi sobie telefonem selfie. Czy to jeszcze wystawa, czy już wydarzenie, na którym po prostu należy być?
Artystka wizualna, fotografka, absolwentka poznańskiego Uniwersytetu Arysytycznego zdobyła Paszport Polityki w kategorii "Sztuki wizualne". "Za oryginalną w artystycznym wyrazie analizę zagrożeń, jakie niesie współczesna cywilizacja. Za sztukę mądrze zaangażowaną i ciekawie kwestionującą antropocentryczny punkt widzenia" - napisali w uzasadnieniu wyróżnienia jurorzy.
Jego prace znają zapewne wszyscy poznaniacy, w końcu to on stworzył postać Watchera. Pan Peryskop, jak ochrzcili go mieszkańcy, spogląda na Poznań z wielu miejsc niczym wnikliwy obserwator. Jednak Noriaki, choć kojarzony jest głównie ze street artem, nie stroni od "legalnej" działalności. Jego prace były wystawiane w poznańskiej Galerii R, trafiły nawet na drzwi Wydziału Kultury Urzędu Miasta Poznania. Tym razem w Galerii Jerzego Piotrowicza Pod Koroną będziemy mogli zobaczyć efekty jego czteromiesięcznego pobytu w Barcelonie.
W najbliższy piątek, 11 stycznia, poznański Arsenał zainauguruje nowy rok wystawienniczy wyjątkowym projektem Medio Cuerpo, przybliżającym związek pomiędzy architekturą a znajdującym się w określonej przestrzeni odbiorcą uczestniczącym w procesie percepcji.
Rodriguez Gallery rozpoczyna 2019 rok wystawą indyjskiego artysty Sreshta Rit Premnath. Jego najnowsza solowa wystawa, którą będziemy mieli okazję zobaczyć w poznańskiej galerii opowie o pojęciu horyzontu widzianego jako metafora pamięci, dążenia i granicy. Granicy pomiędzy tym co tu i teraz, a tym co powyżej.
