Jadwiga Sawicka jest twórcą o sporym doświadczeniu artystycznym. Jej dzieła były prezentowane w wielu polskich galeriach sztuki zarówno podczas wystaw zbiorowych, jak i indywidualnych. Warto też nadmienić, że jest malarką parokrotnie nagradzaną. W 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Jana Cybisa, a w 2016 przyznano jej Nagrodę im. Katarzyny Kobro.

Gra z treścią, przekazem i sensami słów to zagadnienie, które w twórczości Jadwigi Sawickiej pojawia się od lat. Nawet wczesne prace artystki zawierały treści pisane, dlatego dziś ze śmiałością możemy mówić tym, że słowa stały się jej znakiem rozpoznawczym.

Sawicka zdecydowała się zamalować większość swoich wcześniejszych obrazów i nanieść na nie późniejszą twórczość. Pierwsze dzieła malarki przepadły w wyniku decyzji samej autorki, jednak świadectwa widzów potwierdzają jej żywe zainteresowanie słowami już na samym początku kariery malarskiej. Wiemy też, że lata 80 upłynęły Sawickiej w duchu nurtu "dzikiej figuracji". Za pomocą swojej twórczości, artystka od lat podejmuje zarówno kwestie ściśle związane ze swoim życiem osobistym, jak i analizuje zagadnienia o społecznym zakresie.

Jej malarstwo lat 90. obfitowało w nawiązania do kultury popularnej, a słowa służyły jako przekaźniki medialnych i mainstreamowych treści. W połączeniu z obrazem codzienna treść pisana przybiera inną niż na co dzień funkcję - przestaje być komunikatem, a staje się elementem autorskiego, odrealnionego uniwersum. Cytat zdaje się być wchłaniany w malarską tkankę, przez co poszerza się jego pierwotne znaczenie. Prace artystki niekiedy wykraczają poza malarstwo, przyjmując formę instalacji artystycznych. W jej dziełach można znaleźć elementy garderoby, które również funkcjonują w stałej relacji ze słowami. Charakterystyczne dla twórczości Sawickiej, "malarstwo pisane"  pierwszy raz zaprezentowane zostało pod tą nazwą podczas wystawy Nic w środku z 2003 roku w krakowskim Bunkrze Sztuki. Ten sposób artystycznej interpretacji świata interesuje artystkę  także dziś, jednak stale szuka w cytatach nowych znaczeń i tematów.

Za szczególnie cenione prace Sawickiej uznawane są takie dzieła jak Nawracanie, oswajanie, tresowanie prezentowane w ramach projektu Zewnętrznej Galerii AMS Czy Polska cię kocha z warszawskiej wystawy zbiorowej Polska.

Język interesuje ją także na poziomie teoretycznym. Jakie są jego granice? Czy mówimy własnym językiem, czy też to język mówi poprzez nas? Kiedy język pozwala rozumieć, a kiedy ogranicza poznanie? W Galerii EGO podobne pytania zostaną zadane w kontekście aktualnych wydarzeń społecznych. Kolejny raz język stał się narzędziem nienawiści, o czym poświadcza tragiczna śmierć prezydenta Pawła Adamowicza. Zapowiedź kuratorska sugeruje, że zdaniem autorki ludzkość stoi nad skrajem przepaści. Sprzeczne komunikaty, mowa nienawiści, werbalna walka dobra ze złem, stają się towarzyszami dzisiejszej codzienności. Chaosy, których obecność Sawicka dostrzega w zastanej rzeczywistości, to produkty skomplikowanej i dynamicznie zmiennej rzeczywistości. Artystka nie zwiastuje takiemu światu pogodnej przyszłości, o czym widzowie będą mogli przekonać się, obserwując jej prace.

Julia Niedziejko

• CHAOSY - Jadwiga Sawicka
• Galeria EGO
• wernisaż : 08.02 g. 19
• wystawa czynna do 30.03

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2019