Komu nie zabrakło kiedyś odwagi w rozmowie, na której zależało mu bardziej, aniżeli na innych? Kto kiedyś nie poczuł zawstydzenia w kontakcie z kimś wyjątkowym, komu chciał zadać szereg inteligentnych pytań, a ostatecznie wydusić mógł z siebie tylko te banalne? Dziennikarze, "wywiadowcy", znają to uczucie na pewno...

To oczywiste, że Miłość w czasach popkultury (1999) Myslovitz jest jedną z kluczowych płyt w historii polskiego rocka końca XX wieku. Czy granie jej na żywo bez Artura Rojka w składzie ma sens? Dla wielu będzie to zwykła profanacja i pomysł na siłę, ale mając na uwadze fakt, że nowy lider kapeli radzi sobie całkiem nieźle, to może jednak warto dać temu szansę? Z okazji 25-lecia tego ponadczasowego albumu ukazała się specjalna reedycja płyty. Teraz czas na trasę.

Po pełnej rozmachu jesiennej premierze Deszczowej piosenki na deskach Teatru Muzycznego pojawi się tytuł całkowicie odmienny. Apetyt na czereśnie to kameralny spektakl na dwójkę aktorów z tekstami Agnieszki Osieckiej i z muzyką Macieja Małeckiego.

Swój najnowszy, wydany ledwie kilka tygodni temu znakomity album Sursum corda, będą promowali w pierwszą kwietniową sobotę muzycy zespołu 2Tm2,3. Członkowie jednej z najniezwyklejszych grup krajowego rocka wystąpią w Puszczykowie.

Często mówi się, że muzyka jest jak kolory, że brzmienia mogą przypominać barwy, razem tworząc krajobraz, niczym pejzaż na płótnie. I choć to tylko metafory, to są projekty, które za sprawą swojej artystycznej wrażliwości niemal urzeczywistniają tę myśl, dźwiękami malując nam przed oczami zachwycające obrazy. Tak jest również w przypadku jazzowego duetu Quiet Colors, który już niebawem wystąpi w poznańskim klubie Blue Note, by zaprezentować swoją debiutancką płytę Why.

Uznany przez krytykę i widzów za najlepszy niemiecki film ubiegłego roku, obraz przyniósł twórcy m.in. Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie - filmie Czerwone niebo pisze Przemysław Toboła.

Czy twórcza wolność i bunt rozgoszczą się w murach Muzeum Narodowego w Poznaniu? A może będziemy mieli szansę spotykać się z legendą? O wystawie Ultraawangarda. Koło Klipsa i poznański underground lat 80. XX wieku opowiadają jej współkuratorzy - Anna Borowiec i Krzysztof Gajda. Pyta Agnieszka Nawrocka.

Niezrównani interpretatorzy piosenek Georgesa Brassensa, a także polscy "promotorzy" twórczości katalońskiego barda Lluisa Llacha, znani też z fantastycznych własnych opracowań pieśni sefardyjskich - do Poznania przybywa rzadko tu widziany i słyszany Zespół Reprezentacyjny.

Wielu pracowników sektora usług to osoby niewidzialne - chociaż żyją i pracują pomiędzy nami, nie zatrzymujemy na nich wzroku. Mimo to codzienne korzystamy z ich pracy, bez której coraz trudniej wyobrazić nam sobie zwykły dzień. W tej grupie, na samym dole drabiny prestiżu, znajdują się dostawcy posiłków, działający pod szyldami globalnych korporacji. Ich atrybuty to charakterystyczne, kolorowe plecaki termiczne, telefony z nawigacją i aplikacjami stawiającymi im kolejne zadania oraz rowery albo skutery, na których - bez względu na porę dnia i nocy, pogodę czy warunki drogowe - przemierzają ulice miast, za drobną opłatą wypełniając ewangeliczny obowiązek: karmiąc głodnych i pojąc spragnionych. Wielu z nas zastanawiało się zapewne, kim są ci ludzie: skąd pochodzą i dokąd zmierzają, jakie są ich motywacje, cele, marzenia, radości i problemy. Czy odbierając zamówione posiłki i ciesząc się z zaoszczędzonego tak czasu albo denerwując zbyt długim oczekiwaniem - pomyśleliśmy także o warunkach ich zatrudnienia, dostępnej im osłonie socjalnej, ubezpieczeniu chorobowym, kosztach amortyzacji? Okazję do przemyślenia tych i wielu innych tematów mają widzowie spektaklu Delivery Heroes. Bohaterowie na wynos w Teatrze Polskim. Jego bohaterami i bohaterkami są właśnie dostawcy posiłków.

Natalka Suszczyńska działa jak literacki blender, który rozdrabnia i miksuje konwencje, konwenanse, anegdoty oraz memy, oferując nam nie do końca zdrowe, ale bardzo smaczne, smoothie.