Dokument "Szukając Vivian Maier" zaczyna się od nowojorskiej aukcji, podczas której młody artysta John Maloof kupuje za grosze kartony pełne negatywów i niewywołanych filmów. Ich właścicielką była pewna samotna kobieta, zmarła niedawno w wieku 83 lat. Maloof potrzebuje do swojego projektu kilku widoczków Nowego Jorku z lat 60., odkrywa jednak, że przypadkowo wszedł w posiadanie fotografii niezwykłej jakości, dokumentujących życie Ameryki (i nie tylko Ameryki) w ciągu kilku dekad. Postanawia dowiedzieć się czegoś więcej o ich autorce. Okazuje się, że Vivian Maier pracowała jako opiekunka do dziecka, często zmieniała miejsce pobytu, za to nie rozstawała się z aparatem fotograficznym zawieszonym na szyi. "Strzelała" zdjęcia dosłownie wszystkiego, co znalazło się w zasięgu jej obiektywu. Była wielkim, samorodnym talentem, miała znakomite oko, wyczucie chwili, w której należy nacisnąć migawkę, kompozycji kadru, oświetlenia, tła. Ale... No właśnie, ale nigdy swoich prac nie wystawiała, rzadko komu je pokazywała, a wręcz większości z nich nawet nie wywołała.

Film Maloofa i Charliego Siskela jest próbą rekonstrukcji życia i osobowości Vivian Maier, chłopczycy o zagadkowej, zamkniętej twarzy z przenikliwym, sarkastycznym spojrzeniem. Dzisiaj, dzięki staraniom twórców, jej zdjęcia trafiają do najlepszych galerii na całym świecie. I przypominają nam - w czasach, gdy słitfocię trzasnąć sobie może każdy i natychmiast wrzucić ją na Facebooka, zbierając potem dziesiątki lajków - co to znaczy sztuka fotografii. Artyzm, który, gdyby nie zbieg okoliczności, nigdy nie zostałby naświetlony i wyeksponowany.

Bartosz Żurawiecki

• "Szukając Vivian Maier" (Finding Vivian Maier), reż. John Maloof, Charlie Siskel
• premiera 9.05