Artysta urodził się w 1990 roku w Jaśle jako Rafał Stanisław Kamiński. W czasie pierwszych kilku latach kariery muzycznej występował w programach telewizyjnych typu Szansa na sukces czy X Factor. W tym czasie zdobył też dwie główne nagrody na festiwalach muzycznych - Grand Prix na Carpathia 2011, a w 2013 roku nagrodę główną na Międzynarodowym Kampusie Artystycznym FAMA. Rok 2013 był zresztą dla niego szczególny, bo właśnie wtedy zaczął występować z zespołem My Best Band In The World.

- Carpathia był dla mnie rzeczą przełomową, takim wiatrem w żagle. Dało mi to wiarę w siebie. Wygrałem go swoją pierwszą, samodzielnie napisaną kompozycją. W 2012 roku miałem licencjat na Akademii Muzycznej i koncert dyplomowy ze swoim autorskim materiałem, który ukazał się później na płycie Morze, ale wtedy śpiewałem go w większości w języku angielskim. W 2013 roku miało miejsce bardzo ważne historyczne wydarzenie dla mnie i mojego zespołu. Odbył się wtedy pierwszy koncert My Best Band In The World. Wtedy wymyśliłem sobie tę nazwę. Trochę się jej wstydziłem - wydała mi się dziwna, strasznie długa, ale pasująca do tego projektu. Zagraliśmy koncert na festiwalu w Szwajcarii, a dwa dni wcześniej próbę dla moich najbliższych znajomych. Ta próba-koncert został nagrany. Moja wytwórnia ma do niego prawa i kto wie, może kiedyś będą chcieli go wydać. W 2014 roku skończyłem definitywnie studia, zostałem magistrem sztuki. Na swoim koncercie dyplomowym grałem piosenki i ze swojej pierwszej płyty, i również z drugiej, które też były w języku angielskim. Już wtedy grałem piosenkę Tygrys, która w języku angielskim miała tytuł Kiss me sweet - wspominał  na swoim kanale na You Tube, gdy 31 grudnia 2020 roku dokonał podsumowania swojej dekady w świecie muzyki.

Jako artysta solowy zadebiutował ostatecznie w 2016 roku albumem studyjnym Morze. Jak przyznawał wtedy w wywiadach: "to są stuprocentowo moje emocje". Materiał, który trafił na ten album, Kaminski skomponował na fortepianie, choć na tym instrumencie zaczął grać stosunkowo późno. - Moja mama bardzo chciała, żebym grał na pianinie i próbowała zapisać mnie do szkoły muzycznej. Ale w ogóle nie miałem zapału do tego instrumentu. I dopiero w gimnazjum, w moim domu kultury, zobaczyłem taką kameralną orkiestrę smyczkową i strasznie zapragnąłem grać na skrzypcach. Zapisałem się do szkoły muzycznej, którą ukończyłem w klasie skrzypiec - powiedział w 2017 roku Justynie Grochal w wywiadzie dla muzyka.interia.pl.

Gdzieś tam indziej

Jego zdaniem czasy "wyjścia i zagrania" już się raczej kończą w muzyce scenicznej. Sam zdecydował się wykreować publiczną postać na potrzeby sytuacji koncertowych. Wykorzystał możliwość zbudowania innego, nierzeczywistego świata na scenie, rządzącej się przecież własnymi, swoistymi prawami. Ralph Kaminski to zatem fantazja stworzona z myślą publiczności, kreacja czerpiąca bardziej z zachodniego myślenia o muzyce popularnej. - Nie gramy darmowych koncertów. Jesteśmy temu przeciwni. Ten rynek się zepsuł. Duża stacja radiowa rozpoczęła pod koniec lat 90. darmowe koncerty. Dużo osób zza granicy się dziwi, że u nas w Polsce są takie koncerty. Gdy są dni miast - jest ich bardzo dużo. My, grając zamknięte koncerty w klubach mamy możliwość zbudowania przestrzeni, swojego własnego świata, przywiezienia scenografii, zrobienia spektaklu. Widz, który przychodzi na koncerty nie tylko chce posłuchać muzyki zagranej na żywo, ale i zobaczyć rodzaj show. Zostać przeniesiony nie tylko muzycznie, ale i wizualnie - gdzieś tam indziej. - powiedział Karolowi Paciorkowi w 84. odcinku Imponderabiliów (kanale na You Tube).

Docierać do ludzi

Drugi album studyjny Kamińskiego Młodość ukazał się w listopadzie 2019 roku. Został nominowany do Fryderyka 2020 w kategorii Album Roku Alternatywa, przegrywając niestety z Esją Hani Rani. W książce LiteraTOURa Paulina Mikuła zacytowała słowa piosenki z tego albumu pt. Tata- przyznając, jak bardzo ją poruszyła. Utwór zaczyna się tak:

"Już mi nie przywieziesz żelek z zagranicy/ Nie zrobisz wstydu w sklepie kurwując na ulicy/ Nie powiem Ci sekretów, co długo w sobie noszę/ Wspomnień garstkę ukryje gdzieś głęboko/ Pamiętam mamę, rzucała granatami"

"W pierwszej chwili byłam wstrząśnięta tym że właśnie usłyszałam, jak ktoś dzieli się ze światem moimi wspomnieniami, moimi przeżyciami i moimi emocjami. A potem uznałam, że ja bym lepiej tego nie ujęła. Bałabym się, nie odważyłabym się pomyśleć o tym, że mój tata nie był taką (...) bo przecież to duże słowa i nie można tak mówić o ojcu, który cię spłodził. Można" - stwierdziła Mikuła, zauważając przy tym, że bardzo wielu słuchaczy muzyka porównywało własne trudne doświadczenia rodzinne do tych opisanych w utworze. Dla Kaminskiego właśnie to, że inni identyfikują się z opowiadanymi przez niego historiami, pozostaje najważniejsze - czyli to, że jego muzyka "dociera do ludzi".

A że jego ostatnia płyta została wydana niedługo przed wybuchem pandemii, to jej promocja była stale odwlekana w czasie. - Nie mogę się doczekać trasy koncertowej. Zagraliśmy kilka festiwali latem - tak z połowę albumu. Chcieliśmy trochę pokazać słuchaczom, czego mogą się spodziewać po tym projekcie - powiedział Kaminski kilka miesięcy po premierze Młodości w Imponderabiliach.

Marek S. Bochniarz

• Ralph Kaminski & My Best Band In The World w ramach trasy Kosmiczne Energie
• 13.06, g. 20
• SkwerPlay - Stadion Poznań, ul. Bułgarska 17
• bilety: 75 zł

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2021