To był czas jego i jego muzyki. Czas lat 20. i 30. XX wieku, kiedy Ameryka brylowała, a reszta świata chciała, choć na moment, przenieść się do akcji Wielkiego Gatsby'ego i kołysać w rytmie gershwinowskich kompozycji łączących w sobie muzykę klasyczną i jazz. Brat Gershwina, Ira, powiedział o nim kiedyś: "Całym sobą odzwierciedlał nowoczesność cywilizacji, w której żyjemy. Był tak ekscytujący, jak nagłówki dzisiejszych gazet". Gdy Gershwin miał zaledwie 22 lata, nagranie jednej z jego piosenek sprzedało się w milionach egzemplarzy (Swanee), a później było już tylko lepiej: sukcesy na Broadwayu (Lady, Be Good z ponad 300 przedstawieniami w ciągu roku), prestiżowa Nagroda Pulitzera (Of Thee I Sing), 20-tysięczna widownia wypełniona po brzegi (premiera Rumby w Lewishon Sradium) i na sam koniec podbój Hollywood (Shall we dance?).

Dlaczego jego muzyka wzbudzała tak wielkie zainteresowanie słuchaczy? Ponieważ łączyła w sobie materię dźwiękową muzyki klasycznej i popularnej. Jazz traktował on niejako za rodzaj amerykańskiej muzyki ludowej i udowadniał, że folklor może stać się inspiracją dla utworów symfonicznych, nadając im charakterystyczny styl i narodowe piękno. Jego muzyka była, jak sam to ujął: "muzycznym kalejdoskopem Ameryki, w którym mieszają się rasy, narodowości, miesza się blues i wielkomiejskie szaleństwo". Wpływ Gershwina na muzykę i kulturę Ameryki pierwszej połowy XX wieku był tak wielki, że aż trudno uwierzyć, że dokonał tego człowiek, który w wieku zaledwie 39-lat przegrał walkę z nowotworem mózgu.

O niegasnącej sławie Gershwina świadczą kolejne reinterpretacje jego utworów. W tym momencie z pewnością należy przywołać chociażby nieśmiertelną wersję Summertime z opery Porgy and Bess w wykonaniu Elli Fitzgerald, jak i współczesną wersję Summertime - Lany del Rey.

Niedzielny koncert nieBŁĘKITNA RAPDOSIA to okazja, aby przenieść się do amerykańskiego klimatu lat 20. i 30., które, pomimo Wielkiego Kryzysu, bawią się przy dźwiękach broadwayowskich produkcji. Podczas koncertu na scenie usłyszymy sopranistkę Monikę Mych-Nowicką, mezzosopranistkę Galinę Kuklinę, a przy fortepianie towarzyszyć będzie im Olga Lemko. Koncert poprowadzi Jaromir Trafankowski. Dopełnieniem muzycznych uniesień będzie taniec w wykonaniu  Beatrice Rancani oraz Johna Svennsona, który jest również autorem choreografii.

Katarzyna Nowicka

• nieBŁĘKITNA RAPSODIA
• 14.03, g. 18
• Teatr Wielki
  
• bilety: koncert wyprzedany

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2021