Sprawa Harveya Weinsteina - słynnego amerykańskiego producenta, najpierw oskarżonego o wykorzystywanie seksualne kobiet, a w marcu tego roku skazanego przez sąd na 23 lata więzienia - bezlitośnie obnażyła mechanizmy władzy panujące w filmowym świecie. Nie tylko dyktat białych heteroseksualnych mężczyzn, ale także obłudę środowiska, które przez wiele lat tolerowało tego typu zachowania, a nawet do nich zachęcało. Debiutancki film Kitty Green inspirowany jest właśnie przypadkiem Weinsteina. Rzecz rozgrywa się w ciągu jednego dnia w biurze renomowanej agencji artystycznej. Główna bohaterka, Jane (świetna Julia Garner), jest - zgodnie z tytułem - asystentką szefa, potężnego producenta. Tyra od rana do wieczora, robi dosłownie wszystko, od kserowania dokumentów po umawianie spotkań bossa z reżyserami i aktorami. Jego samego zresztą nie widzimy na ekranie, słyszymy tylko, jak urządza Jane awantury przez telefon.

Podejrzenia bohaterki budzi fakt, że jej szef chce zatrudnić jako kolejną sekretarkę bardzo młodą i kompletnie niedoświadczoną dziewczynę. Czy Jane boi się konkurencji? A może faktycznie mamy tu do czynienia z przykładem tego, co określamy nazbyt oględnie mianem pracy za seks?

Asystentka to film, który zachowując jedność miejsca i czasu, buduje silne wewnętrzne i podskórne napięcie. Tak jak wiecznie napięta jest Jane, która wie, że jest nieustannie oceniana - pod względem zarówno merytorycznym, jak i erotycznym - przez pracujących z nią mężczyzn. Musi zachować pozory i nienaganną postawę schludnej profesjonalistki. Nawet za cenę upokorzenia i przymykania oczu na ewidentne nadużycia władzy.

Bartosz Żurawiecki

• Asystentka
• reż. Kitty Green
• dostępny na platformie Vod.pl

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2020