"Kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat" - zapisano w Talmudzie. Nicolas Winton uratował 669 żydowskich dzieci. Scenariusz Jednego życia oparto na wspomnieniach "brytyjskiego Schindlera", które spisała jego żona Barbara ponad pół wieku od dramatycznych wydarzeń, jakie rozegrały się w Czechosłowacji w roku 1938, po układzie monachijskim. Film rozgrywa się jednocześnie w  dwóch epokach. W pierwszych kadrach poznajemy 79-letniego Nicolasa Wintona (Anthony Hopkins), gdy porządkuje swoje dokumenty, do których nie zaglądał od pół wieku. Wśród nich jest teczka, która zawiera album ze zdjęciami 669 dzieci, które udało się wywieźć z Czechosłowacji tuż przed wybuchem II wojny światowej.

Londyński broker bowiem, 29-letni Nicolas Winton (Johnny Flynn), po przyjeździe do Pragi, gdy zobaczył tragiczne warunki życia żydowskich uciekinierów z nazistowskich Niemiec i Austrii, postanowił przewieźć dzieci w bezpieczne miejsce do Anglii. Nie działał sam, lecz wspólnie z Dorren Warriner (Romola Garai), szefową organizacji charytatywnej wspierającej uchodźców z Czechosłowacji. Jej współpracownik, Trevor Chadwick (Alex Sharp), wywozi tyle dzieci, ile tylko można zdobyć wiz. Nie jest łatwo przekonać brytyjską biurokrację do wsparcia znajdujących się w tragicznej sytuacji Żydów. Tu kluczową rolę odegrała matka Nicolasa Wintona, Babette (Helena Bonham Carter), która przebijała każdy mur urzędniczej niechęci i lenistwa. Z dworca w Pradze odjechało więc osiem pociągów z dziećmi. Był jeszcze dziewiąty skład. Miał odjechać 1 września 1939 roku...

Przemysław Toboła

• Jedno życie
• reż. James Hawes
• premiera: 31.05

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2024