65-letnia Sonia Braga, legendarna gwiazda brazylijskich telenowel i dramatów politycznych, takich jak Pocałunek kobiety pająka czy Sezon w piekle, tym razem stworzyła koncertową kreację Clary, niezłomnej kobiety toczącej wojnę z nieuczciwym deweloperem, który chce wymusić na niej sprzedaż mieszkania. Metody, jakich używa, niewiele różnią się od sposobów tzw. "czyścicieli kamienic", o których działaniach było ostatnimi laty głośno w Poznaniu. Sonia Braga kojarzy mi się nieuchronnie z jej pierwszą główną rolą w filmie Dona Flor i jej dwóch mężów (1976), a to dlatego, że kupiłem ten film do emisji w PTV-3, a później selekcjonowałem kolejne latynoskie telenowele na antenę ogólnopolskiej TVP3. Wydarzenia sprzed 20 lat wspominam, gdyż film brazylijskiego reżysera, Klebera Mendonça Filho, ma właśnie formułę kina latynoskiego, z niespieszną fabułą.

Akcja filmu rozpoczyna się w roku 1980, gdy Clara, nucąc przebój Queen Another One Bites The Dust, przyjeżdża na 70. urodziny legendarnej ciotki Luci, do tytułowego "Aquariusa", piętrowego domu niedaleko plaży w Recife. Do mieszkania jubilatki, twardej kobiety, z życiem politycznie zaangażowanym, schodzą się wszyscy znajomi, żywa sąsiedzka wspólnota. Ciocia Lucia z rumieńcem na twarzy wspomina czas rewolucji seksualnej, zgodnie z powiedzeniem, że "nasze prababki nie zawsze były sędziwe". A Clara zbiera słowa otuchy, ma raka piersi. Wyciemnienie ekranu, mija 35 lat i oglądamy świat opustoszałego domu, gdzie mieszka już tylko ona sama. Z chorobą sobie poradziła, mąż umarł kilka lat temu, trójka jej dzieci wpada tylko czasami. Kobieta stworzyła sobie azyl, pełen dobrych wspomnień, aż pewnego dnia do drzwi puka deweloper z propozycją nie do odrzucenia.

Złota Arka dla najlepszego filmu fabularnego na festiwalu filmowym Transatlantyk 2016.

Przemysław Toboła

• "Aquarius"
  
• scen. i reż. Kleber Mendonça Filho
• premiera 30.06