- Udało mi się namówić Mariusza Foreckiego, aby zacząć opracowywać archiwum fotografii reporterskiej Mariusza Stachowiaka. W Fundacji Pix.House wydaliśmy pierwszą publikację ze zdjęciami dokumentalnymi tego fotografa - mówi Adrian Wykrota. Dzięki książce fotograficznej Bo żyję możemy odkryć surowy, nierzadko wstrząsający i turpistyczny obraz Poznania schyłkowego okresu PRL-u.

Na tę książkę Olgi Tokarczuk czekali nie tylko jej wyznawcy, ale i czytelnicy, których ciekawi, co może pokazać polska pisarka po otrzymaniu literackiej Nagrody Nobla.

Z prawdziwą erudycją ma się do czynienia wtedy, gdy spędza się czas z napisaną, zanotowaną książkową opowieścią o tym, co oznacza i jak traktowana jest płeć w kulturach świata innych niż te europocentryczne. Trzecia płeć świata Waldemara Kuligowskiego to pozycja, jakiej brakowało w dostępie polskiego czytelnika do wiedzy o postrzeganiu tożsamości płciowej.

- Mołdawia zatrzymała się w półkroku i chyba do tej pory nie do końca wie, dokąd ma zmierzać - powiedział Kamil Całus podczas spotkania Zamek Czyta z cyklu Spojrzenie na wschód, które dotyczyło jego książki Mołdawia. Państwo Niekonieczne.

Twórcy nowego projektu pt. Wspólnota śniących realizowanego przez Scenę Roboczą zapowiedzieli, że uczestnicy zostaną zaproszeni do "kolektywnego śnienia". To sformułowanie brzmi tajemniczo. Co się za nim kryje? Poza tym, narzuca się jeszcze jedno charakterystyczne w czasie pandemii pytanie techniczne: jak w ogóle stworzyć wspólnotę, skoro oficjalnie kolektywizowanie się jest niewskazane?

Jakiś czas temu na ulicy Mostowej doszło do zabójstwa kobiety. Na tej samej ulicy mieści się Galeria Piec, w której tworzy artystyczny kolektyw - Młodzi Zdolni Seksowni. Zainteresowani tym tragicznym zdarzeniem artyści i artystki, postanowili zorganizować wystawę tematycznie związaną z kwestią przemocy.

Kino pandemiczne w wyborze Emilii Mazik dla grudniowej odsłony Klubu Krótkiego Kina to dziewięć szortów, na które można patrzeć nie tylko poprzez prymat wiosennego lockdownu i sytuacji bieżącej. Bo trudno nie uśmiechnąć się gorzko na myśl, jak bardzo ich twórcy odwołują się do filmowych obrazów katastrofy, przeczuwanej przez filmowców od tak dawna.

Tony Halik. Tu byłem to dokument obowiązkowy dla wszystkich, którzy wychowali się na programach podróżniczych tego niezwykłego dziennikarza i reportera. Wprawdzie jego główny bohater prócz samego podróżowania najbardziej "lubił siebie w kamerze", a wiele z opowiadanych historii zwyczajnie koloryzował, jednak jego kultowy już program telewizyjny Pieprz i wanilia z 18-milionową widownią przed telewizorami dowodzi, że nie to było najistotniejsze.

Skoro jestem wielkim miłośnikiem krótkometrażówek, to mój wybór na ostatni festiwalowy pokaz mógł być tylko jeden. Blok Nuda i inne krótkie filmy okazał się fantastycznym zwieńczeniem wyjątkowego festiwalu. Wbrew tytułowi nie nudziłem się ani przez sekundę.

Festiwal Ale Kino! to wbrew pozorom nie tylko propozycje filmowe dla najmłodszych. Znajdziemy tu także dramaty kierowane do starszej widowni, które poruszają ważne problemy społeczne. I właśnie takie kino było motywem przewodnim pokazu filmów krótkometrażowych zatytułowanym Muchy i inne krótkie filmy.

Rok 2020 to w świecie muzyki klasycznej 250. rocznica urodzin Ludwika van Beethovena. Zamknięcia filharmonii i teatrów skutecznie utrudniają jej celebrację i wiele z zaplanowanych koncertów nie odbywa się. Jednym z nich był zapowiadany na 4 grudnia koncert poznańskich Filharmoników Uczeń i Mistrz, podczas którego miały zabrzmieć I koncert fortepianowy Beethovena i Symfonia Es-dur nr 84 Josepha Haydna. Kultura nie znosi próżni i to, co stało się przeszkodą dla obchodów jubileuszu Beethovena, okazało się być okazją do poszukiwania innych, mniej oczywistych rocznic. W 2020 roku wypada 170. rocznica urodzin Franza Xavera Scharwenka i to jemu piątkowy koncert internetowy poświęciła Filharmonia Poznańska.

- Gdybyśmy w Polsce stwierdzili teraz, że jesteśmy krajem niebezpiecznym i zaczęlibyśmy dostawać wiadomości o każdym proteście, to w ludziach by powstało odczucie: "Żyję w jakimś niebezpiecznym miejscu, gdzie się zaraz coś wydarzy" - mówi Marta Bogdańska, laureatka konkursu Fundacji Pix.House ZinCall. Jako nagrodę fundacja wydała jej fotograficzny zin plaintext, opowiadający o współczesnym Libanie. W piątek odbyła się jego premiera online.

Ogromną wartością festiwalu Ale Kino! jest to, że prócz filmów fabularnych proponuje młodym widzom również obrazy dokumentalne. W ten sposób tworzy się przyszłą publiczność kinowych dokumentów i czytelników literatury faktu - pokazując, że rzeczywistość jest tak samo, a niekiedy nawet bardziej interesująca niż fikcja.

"Chociaż filozofią nie kuje się marmuru, to jednak myśl filozoficznie ukształtowana kształty marmuru kształtuje. Rzeźbiarz nie tylko musi być urodzonym robotnikiem kamieniarzem, ale i urodzonym filozofem, wżytym w szeroką kulturę filozoficzną" - pisał August Zamoyski w 1968 roku w Jak i dlaczego wyrosłem z formizmu. Pomijając fakt, że cytat ten odnosi się do pewnego etapu w twórczości artysty, myślę, że jest to myśl przewodnia całej jego artystycznej drogi.

Trudno dziś znaleźć przykład takiego pisarza-celebryty, jakim w swoich czasach był Antoni Czechow. Liczne fanki na tyle dotkliwie zakłócały jego domowy mir, że siostra Antona, Masza, wymyśliła w końcu dla nich słodko-gorzką nazwę - "antonówki". I sama, przez całe życie, była antonówką naczelną.

Kiedy kolejny raz kultura została zamknięta na cztery spusty, zaglądamy do sieci, bo tam wciąż można poczuć twórczy ferment. Inaczej, mniej bezpośrednio, może w mniejszym skupieniu rozproszonym przez tysiące domowo-pracowniczych obowiązków, ale jednak. Można też się zawieść. Pobudzeni nadmiarem bodźców nudzimy się szybciej, szybciej też dostrzegamy pewną panikę twórczą artystów i instytucji kultury. Bo skoro zamknęli kina, teatry i sale koncertowe, trzeba tworzyć inaczej. Na już, na żywo, pod projekt. Byle utrzymać się na powierzchni.

Tym razem w ramach festiwalowych propozycji postanowiłem cofnąć się w czasie do baśniowych Chin. Pełnych magii, wojowników, demonów i węży. Sądząc po opisie przygoda ta zapowiadała się naprawdę intrygująco...

- W moim języku nie ma słowa wolność w szerszym znaczeniu. Nie było granic. Nigdy ich nie było. Być może najpierw trzeba zaznać niewoli, by pojąć czym jest wolność - mówi bohaterka filmu Kuessipian, będącego zaproszeniem do poznania tych, o których wciąż wiemy niewiele.

- Ja sam, z pewnym sceptycyzmem, wpadłem w ramiona fotografii cyfrowej chyba około 2000 - 2005 roku i dziś nie wyobrażam sobie powrotu do ciemni i do zapachów chemikaliów - przyznaje fotograf Piotr Topperzer, którego wystawę zdjęć Duński design w obiektywie można oglądać przez cały grudzień i styczeń w Holu Głównym Centrum Kultury Zamek.

Podczas drugiej wojny światowej naziści deportowali z Norwegii 771 Żydów. Ponad tysiącu udało się dostać do Szwecji. Film Wszyscy za jednego Johanne Helgeland poświęcony został tym, którzy uciekli, tym, którzy im pomagali i tym, którzy już nigdy nie wrócili.