Dziewczyna z Olsztyna, choć teraz to raczej z Berlina, do którego się przeniosła kilka lat temu. Obywatelka świata i niespokojna dusza, która zawalczyła o siebie i nie chcąc zostać kolejną marionetką w rękach wytwórni płytowej zebrała pieniądze za pomocą holenderskiej strony salaband.com, która zajmuje się finansowaniem projektów muzycznych na zasadach crowdfundingu.
Julia Marcell wydała miesiąc temu trzecią płytę, z jednej strony zupełnie niepodobną do poprzednich, z drugiej w pewien sposób zapełniającą przestrzeń miedzy nimi. Początkowo określała swój styl jako classic punk, teraz bliżej jej do post-punka i piano-popu, choć tak właściwie to szufladkowanie nie ma najmniejszego sensu, bowiem od samego początku podążała swoją własną drogą, za co zresztą dostała Paszport Polityki w 2012 roku. Była porównywana do Kate Bush czy PJ Harvey, choć osobiście kojarzy mi się raczej z Natashą Khan znaną jako Bat for Lashes i Björk: nieprzewidywalna, energiczna, momentami szalona...