Laureaci Konkursu o Nagrodę PTPN za najlepszą książkę o Wielkopolsce 2020

W kategorii literatura naukowa wybrano książkę Stanisława Borowiaka, pt. Dwór a wieś folwarczna w Poznańskiem w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku, wydaną przez Wydawnictwo Nauka i Innowacje (Poznań, 2020). Jak czytamy w laudacji napisanej przez prof. Tomasza Jurka: "Publikacja opiera się na jego (autora - przyp. red.) dysertacji doktorskiej napisanej i obronionej pod kierunkiem prof. Witolda Molika. Autor należy więc do znakomitej poznańskiej szkoły badań nad XIX wiekiem. Przedmiotem swej pracy uczynił relacje między dworem a wsią folwarczną w Wielkim Księstwie Poznańskim. W centrum uwagi stają więc nie chłopi-gospodarze ze wsi włościańskich, ale robotnicy rolni. To bardzo ważna grupa społeczna, stanowiąca niegdyś jeden z najliczniejszych elementów struktury społecznej, a mimo to nie budząca dotąd żywszego zainteresowania historyków. Praca ma więc w istocie niemal pionierski charakter. Na uznanie zasługuje sposób ujęcia podjętej problematyki. (...) Praca cechuje się zarazem wielką sumiennością metodyczną i znakomitym warsztatem, oparta jest na niezwykle rozległej kwerendzie źródłowej. Dzieło to na pewno zajmie trwałe miejsce w dorobku polskiej historiografii. Przy tych walorach ogólnych stanowi zarazem bardzo ważne studium".
W kategorii beletrystyka i literatura popularnonaukowa nagrodzona została publikacja autorstwa Piotra Bojarskiego Fiedler. Głód świata, wydana przez Wydawnictwo Poznańskie (Poznań, 2020). Jak czytamy w laudacji napisanej przez prof. Tomasza Mizerkiewicza, "książka pozwala na nowe spotkanie z niezwykle bogatym i skomplikowanym życiorysem poznańskim XX wieku. Sławny pisarz-podróżnik Arkady Fiedler ukazany zostaje jako poznaniak wychowany do działalności patriotycznej w ostatnich latach zaborów, potem walczący w powstaniu wielkopolskim, śmiało wyrywający się w świat podróżnik-reporter, jak rzadko który literat z Poznania w okresie międzywojennym zyskujący niekłamane uznanie w kraju, towarzyszący polskim lotnikom w czasie bitwy o Anglię kanonicznym tomem Dywizjon 303, a potem przez wiele lat znoszący dylematy i koszty wizerunkowe pisarza oficjalnie wydawanego w PRL-u. Książka Bojarskiego to ważne osiągnięcie nowej polskiej biografistyki, która unika brązownictwa i pokazuje, że prawda biograficzna leży w połączeniu świetnych i nieświetnych stron portretowanej osobowości. (...) Razem z nim zastanawiamy się jednak i nad tym, jak dzisiaj rozumieć i oceniać stosunek pisarza do kobiet z krajów kolonialnych, z którymi wiązał się przelotnie węzłem małżeńskim jako biały podróżnik. (...) Piotr Bojarski bez wątpienia sporo się bowiem nauczył pisząc tę książkę i podpatrując Arkadego Fiedlera, dowiedział się nie tylko, czym był "głód świata" poznańskiego podróżnika, ale i czym jest "głód literatury", który tom Bojarskiego w nas rozbudza i zaspokaja wspaniałym dziełem biograficznym".
oprac. red.