"Kryzys mogę znieść / ja nie muszę jeść / lecz niech przestaną truć..." - zaśpiewał w sobotni w wieczór Grzegorz Markowski we fragmencie jednego z największych hitów zespołu Perfect. Można było wówczas z uśmiechem skonstatować prawdę, że muzyka zespołu się nie starzeje - i nie traci na aktualności.
Pytania o aktualność i sceniczną wiarygodność wykonawców pozostają zawsze istotne, ale tego dnia nabierały dodatkowego znaczenia. Występ zespołu odbył się bowiem 31 sierpnia - w 33. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych, a współorganizowany był przez Solidarność Walczącą. Na scenie pojawił się założyciel SW Kornel Morawiecki. Powiedział kilka zdań, odwołujących się do istoty znaczenia słowa "Solidarność" w tym najprostszym, codziennym sensie. A potem zaprosił gwiazdę wieczoru. Wypełniona po brzegi Sala Wielka Zamku zafalowała.
Pomińmy tu rozważania - snute przez niektórych słuchaczy - na ile zespół, tak obficie obecny w mediach w latach osiemdziesiątych, jest reprezentatywny dla ówczesnej opozycji. Przypomnijmy jedynie, że choć grupa powstała kilka lat wcześniej, to jej wielka kariera rozpoczęła się w okresie tzw. "karnawału Solidarności", na przełomie roku 1980 i 1981. Dodajmy, że piosenki w rodzaju "Chcemy być sobą" stawały się - już po 13 grudnia 1981 roku - wyrazem publicznego protestu wobec ówczesnych władz. Przyznajmy wreszcie, że niewiele jest funkcjonujących do dziś zespołów, których muzyka tak trafnie opisywałaby i przypominała tamten czas. Wszak to - paradoksalnie? - dzięki obecności w owych państwowych, opresyjnych mediach, piosenki Perfectu stawały się elementem wspólnego pokoleniowego doświadczenia ludzi z różnych stron politycznego sporu.