Pierwsze zetknięcie z owocami pracy Pamuły wywołuje wewnętrzne poczucie harmonii, ofiarowujące satysfakcjonujący spokój. To precyzyjny ład, ścisły porządek formy, namaszczające doświadczenie objawiającej się przed odbiorcą symetrii. Nieskazitelna perfekcja. Stabilna, geometryczna materia, śmiało kreśląca swój idealny obszar. Wrażenia te trafnie wpisują się w kod twórczości polskiego artysty malarza, grafika, byłego rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, teoretyka sztuki, który tworzył prace z zakresu technik tradycyjnych, ale również mediów cyfrowych. Dzieło autora obejmuje również litografie, akwaforty, serigrafie, drzeworyty, prace graficzne, grafiki wieloformatowe, druki cyfrowe, animacje komputerowe czy lightboxy. W swoich założeniach odwoływał się do pitagorejskiej "liczby", narzędzia służącego uporządkowaniu rzeczywistości; artysta to jest ten, który to, co chaotyczne potrafi ująć w pewien strukturalistyczny wzór - potrafi, jak to ujmuje Arnheim, w dziele "Sztuka i percepcja wzrokowa", tworzyć pojęcia spostrzeżeniowe - napisał w autorskim Notatniku plastycznym (s. 115).

 Eksponowane prace Jana Pamuły z lat 70. prezentują głównie rezultat fascynacji logicznym porządkiem świata. Cykl Układ z trójkątem ujmuje konsekwencję kolorystycznej wariantywności, geometrycznej różnorodności minimalistycznej formy. Ascetyzm ten nie oznacza jednak ubogości treści; matematyczny porządek przedstawiony w dziełach odwołuje się do zasad regulujących rzeczywistość, zazębiających się niczym ewokowane kształty. Warstwa konceptualna odgrywa w tym wypadku najważniejszą rolę. Unaocznia istotę symetrii, systemowości, harmonicznej perfekcji proporcji. Pamuła zaznaczył także, że w plastycznym studium nad geometrią można wydobyć prawdziwą siłę barwy, a (...) W zasadzie całe malarstwo to kolor. Dla mnie jest on szczególnie istotny. (...) Odczuwam przyjemność obcowania             z kolorem (Rozmowa z Andrzejem Szczepaniakiem).

Jan Pamuła (ur. 16 I 1944 roku w Spytkowicach, zm. 24 VI 2022 roku) w 1961 roku podjął studia malarskie i graficzne na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Długo potem związany z macierzystą uczelnią, gdzie w 1996 roku zdobył tytuł profesora zwyczajnego w Katedrze Sztuk Wizualnych. W latach 1996-2002 pełnił też stanowisko prorektora uczelni, po czym przez dwie kadencje (lata 2002-2008) obejmował funkcję rektora.

Wstęp wolny.

opr.sw

Zobacz galeria-piekary.com.pl/