Litanie ostrobramskie Moniuszko
Wilno przygarnęło Moniuszkę, początkującego kompozytora, absolwenta studiów muzycznych w Berlinie, na długie 18 lat. Młody Stanisław wraz z żoną zamieszkali w domu rodziców i z trudem wiązali koniec z końcem. Kompozytor imał się różnych zajęć, utyskując z humorem nad niedostatecznymi umiejętności muzyków, z którymi przyszło mu współpracować. Wśród wielości zajęć, które wykonywał, znalazła się i praca organisty u świętych Janów - jak nazywają wilnianie kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Jan Chrzciciela. Mimo organistowskiego fachu, Moniuszko rzadko komponował dzieła religijne.
Litanie ostrobramskie uważane są za jeden z najlepszych w jego dorobku utworów tego typu. Sam kompozytor za najbardziej udaną uznawał III Litanię, którą w czasie pobytu w Paryżu zadedykował koledze po fachu - Gioacchinowi Rossiniemu. Rossini pisał w podziękowaniu: Panie i kolego kochany, (...) mogę ci tu wyrazić szczere moje powinszowanie z powodu dzieła, które godnością stylu i religijną prostotą winno zyskać świetne powodzenie.
Wykonawcy:
Marco Guidarini - dyrygent
Mariusz Otto - kierownictwo Chóru
Magdalena Nowacka - sopran
Magdalena Wilczyńska-Goś - mezzosopran
Piotr Friebe - tenor
Damian Konieczek - bas
Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
fot. Ośko Bogunia
Zobacz www.opera.poznan.pl
