Kiedy po II wojnie światowej cały kraj dźwigał się z gruzów, również sztuka przeżywała trudny moment. Wszystko co reprezentowało wyłącznie walory estetyczne ustępowało miejsca przedmiotom użytkowym. Tak też było w przypadku sztuki złotniczej, która ponownie musiała się narodzić, tworząc podwaliny polskiej szkoły srebra. Jej reprezentanci, najpierw indywidualnie, potem wespół ze spółdzielniami złotniczymi, takimi jak m.in. poznańska Spółdzielnia Pracy Przemysłu Artystycznego "RYTOSZTUKA", projektowali i tworzyli biżuterię, zaspokajając potrzeby coraz szerszego grona odbiorców. Jakie projekty były wówczas realizowane? Co determinowało ówczesne wzornictwo? Z czego możemy być dziś dumni, a co warto jednak przemilczeć?
Na te i wiele innych pytań odpowiedzi udzieli wystawa "Od pomysłu do przemysłu. Biżuteria PRL z kolekcji Marii Magdaleny Kwiatkiewicz", której kuratorem jest dr Michał Myśliński z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. - Kolekcja Współczesnej Polskiej Sztuki Złotniczej Marii Magdaleny Kwiatkiewicz zajmuje szczególną pozycję wśród prywatnych i publicznych zbiorów polskiej biżuterii i galanterii - wyjawia dr Michał Myśliński. - Jej gromadzenie kolekcjonerka rozpoczęła już ponad 25 lat temu, gdy sztuce użytkowej PRL nie poświęcano uwagi tak znacznej, jakczynimy to dziś, a zamysłem było tworzenie zbioru o wielowątkowym i przekrojowym charakterze, który stałby się
niejako "obrazem" minionych, różnorakich dokonań projektowych i realizatorskich. Dzięki tej idei nieustannie wzbogacana kolekcja, licząca obecnie kilka tysięcy dzieł, stanowi bodajże jedyny zbiór pozwalający poznać i przedstawić historię polskiego wzornictwa biżuterii i galanterii - od lat tuż powojennych, do najnowszych.
Prezentowany wybór ok. 200 dzieł, chronologicznie osadzonych w latach 1945-89, to oczywiście cząstka kolekcji, ale reprezentatywna dla polskich dokonań w zakresie sztuki złotniczej - mówi.
opr.sw
Zobacz galeriayes.pl/
