Artystka zaprezentuje cykl prac zrealizowanych w technice mieszanej (rysunek, akwarele i grafika komputerowa) oraz towarzyszące im wiersze, które dotyczą wieloletnich zmagań autorki z zaburzeniami odżywiania.
Cykl prac Małgorzaty Bochniarz Różańskiej "The Art of Starvation" jest intymną, boleśnie szczerą opowieścią autorki o zmaganiach z zaburzeniami odżywiania. To ważna wystawa, która przez pryzmat prywatnej historii ukazuje problem dotyczący wielu kobiet, a nawet dzieci. W międzynarodowym badaniu nad negatywnym obrazem własnego ciała młode Polki uplasowały się na pierwszym miejscu wśród nastolatek z 45 krajów Europy i Kanady (badanie Health Behaviour in School-Age Children). 39% jedenastolatek oraz połowa trzynastolatek i piętnastolatek uważa, że jest za gruba. Fakt, że na nadwagę czy otyłość cierpi ok. 18% wskazuje na różnicę pomiędzy tym, jak dziewczęta obiektywnie wyglądają, a jak siebie widzą.
Nie ulega wątpliwości, że pojęcie piękna w odniesieniu do ludzkiego ciała jest jednym z instrumentów służących opresji. W kategorii tej mieszczą się nie tylko obowiązujące w danym miejscu i czasie standardy pożądanego wyglądu, ale również stosunek, jaki jednostka ma mieć do własnego ciała (A. Dworkin). Opresji tej podlegają głównie dziewczęta i kobiety, które są socjalizowane do bycia widzianymi (P. Bourdieu) od najmłodszych lat. Małe dziewczynki uczą się o makijażu, fryzurach, strojach - służą temu różnorodne zabawki, głównie lalki. Zdaniem J. Bergera kobieta zmuszona jest do nieustannej samoobserwacji. Stale jej towarzyszy jej własny obraz.
Dla S. Shapiro Barash nieustający konkurs piękności jest kolejną odsłoną syndromu zbyt małego kawałka tortu, o który kobiety są zmuszone walczyć, ponieważ najbardziej prestiżowe pozycje społeczne wciąż w dużej mierze są zarezerwowane dla mężczyzn. Wobec tego powodzenie u mężczyzn jest nieodzownym elementem sukcesu życiowego kobiety. Inne badaczki upatrują przyczyn w działaniach mediów, rozpowszechnieniu pornografii, konsumpcjonizmie, agresywnym marketingu, kolportującym takie teksty, jak "bądź najpiękniejsza, najszczuplejsza, pokaż innym na co cię stać" czy popkulturze, często sprowadzającej kobiety do roli obiektów seksualnych. Nie można pominąć roli mediów społecznościowych, różnorodnych filtrów i manipulacji fotograficznych, popularyzujących nierealny obraz ciała.
Jak zauważa R. Engeln, pod presją przekazu kulturowego nadajemy coraz mniejsze znaczenie temu, jak się czujemy, a coraz większe temu, jak wyglądamy. To samouprzedmiotowienie może mieć poważne konsekwencje, nie tylko emocjonalne, ale również fizyczne, w skrajnych przypadkach prowadząc nawet do śmierci.
Katarzyna Śmiałowicz - kuratorka