Dwadzieścia lat po katastrofie w Czarnobylu Swietłana Aleksijewicz wróciła na miejsce katastrofy porozmawiać z ludźmi, którzy przeżyli wybuch. "Na scenie pojawiają się postacie właśnie takich ocaleńców, lecz tamta czarnobylska historia w spektaklu Kany wpisana jest w ramę współczesności Europy A.D. 2017" - dla portalu Teatralny.pl pisała o spektaklu, który powstał na podstawie reportażu Aleksijewicz Joanna Ostrowska. "Można powiedzieć, że spektakl Kany to typowy przykład teatru zaangażowanego w sprawie. Jest równocześnie dowodem na to, że przedstawienia napominające, ostrzegające mogą być źródłem widzowskiego namysłu nad światem. Tak stać się może jednak tylko wtedy, gdy, tak jak w przypadku Kany, znajdzie się dla tego odpowiednią formę artystyczną" - pisała recenzentka.

"To sceniczna, chóralna opowieść, która bada kondycję świata i psychiki człowieka po wybuchu. Człowieka przygniecionego ciężarem trudnej przeszłości, funkcjonującego w chmurze obrazów i zdań, które przylepiły się do niego w trakcie drogi i które przyniósł ze sobą aż do: teraz, tutaj" - piszą z kolei o spektaklu jego twórcy.

Założony w 1979 r. w Szczecinie przez Zygmunta Duczyńskiego autorski Teatr Kana brał udział we wszystkich ważniejszych festiwalach teatrów poszukujących i festiwalach sztuki w Polsce i na świecie. We wrześniu 1994 r. jako pierwsza polska grupa teatralna zdobył Międzynarodową Nagrodę Krytyków na największym europejskim festiwalu teatralnym w Edynburgu. Od lat 90. XX w. obok teatru działa także multidyscyplinarny Ośrodek wspierający niezależnych twórców.

oprac. sk

• "Gęstość zaludnienia - historia wybuchu" Teatru Kana
• Teatr Ósmego Dnia
• 7.04, g. 19