John Cameron Mitchell szerszej publiczności dał się poznać jako reżyser dramatu rodzinnego Między światami, w którym nominowaną do Oscara rolę zagrała Nicole Kidman. Wcześniej jego specjalnością było kino niepoprawne, prowokujące, odważne obyczajowo i niebanalne formalnie. Zadebiutował kampowym musicalem Cal do szczęścia, w którym sam zagrał główną rolę. Potem zaś był głośny Shortbus - opowieść o życiu seksualno-uczuciowym kilkorga mieszkańców Nowego Jorku.

Jak rozmawiać z dziewczynami znajduje się pomiędzy kinem dla szerokiej publiczności a wcześniejszą czupurną twórczością Mitchella. Film, oparty na opowiadaniu Neila Gaimana, przenosi nas do Londynu lat 70. XX wieku. Trwa właśnie eksplozja kultury punkowej, której gorliwymi wyznawcami są nastoletni bohaterowie - Enn i jego koledzy. Pewnego weekendu przypadkiem trafiają na dziwną imprezę, którą, jak się okaże, zorganizowali kosmici, przebywający w Londynie z wizytą turystyczną. Enn poznaje tam Zan. Dziewczyna z kosmosu ma wyraźnie ochotę oderwać się od swoich towarzyszy i trochę poszaleć na Ziemi. Chłopak zabiera ją więc na eskapadę po londyńskim undergroundzie, w czasie której spotkają m.in. królową punka Boadiceę, graną przez Nicole Kidman.

Obraz zuniformizowanej pozaziemskiej społeczności - gdzie wolność jest koncesjonowana, młodzi są (dosłownie) pożerani przez starszyznę, wszystko zaś wspierają obłudne hasła "pochwały indywidualizmu" - stanowi czytelną aluzję do naszych czasów, w których konsumpcja zabiła wszelką swobodę ciała i ducha. Czy powrót do punkowych korzeni może tę sytuację odmienić? Film Camerona Mitchella nie jest manifestem, raczej - lekko nostalgiczną, a lekko ironiczną - komedią o "starych, dobrych czasach" rebelii. Sugeruje, że mimo wszystko dobrze byłoby posiać znów wśród młodzieży ziarno buntu.

Bartosz Żurawiecki

• "Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach"
• reż. John Cameron Mitchell
• premiera - 10.08

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2018