Mizmor (lub jak kto woli, מזמור) to jeden z tych podziemnych unikatów, który wśród miłośników muzyki ekstremalnej w ciągu ostatniej dekady zdobył niemal kultowy status. Za tym enigmatycznym projektem kryje się A.L.N. - amerykański multiinstrumentalista z Oregonu. Jego twórczość to głęboko introspektywna wędrówka w głąb egzystencjalnych rozterek, duchowych kryzysów i filozoficznych pytań, wyrażona przez funeralne krajobrazy malowane dźwiękami najczarniejszego doom metalu i ambientu. Klub pod Minogą spowije gęsta mgła...

Nathan Hill już swoją debiutancką powieścią Niksy dobrych parę lat temu zdobył serca i umysły czytelników w wielu miejscach na świecie. Najnowsze - nie zawaham się użyć tego słowa - dzieło amerykańskiego pisarza wznosi się jednak na wyżyny zarówno znakomitej opowieści, jak i zgłębiania zakamarków ludzkich zachowań, wreszcie także literatury.

W październiku w Teatrze Polskim powieje nowościami - najpierw czeka nas premiera Querelle z Brestu w reżyserii Piotra Pacześniaka, a po premierowym weekendzie (17-20.10) rozpocznie się festiwal Bliscy Nieznajomi (20-27.10), tym razem w nowej odsłonie, bo z dopiskiem Queer Fest.

Czy miasto może być oazą spokoju? Co daje nam wytchnienie? I czy może nam w tym pomóc architektura i design? Odpowiedzi na te pytania pomoże znaleźć 11. edycja Poznań Design Festiwal.

Van Gogh, który zachwyca i inspiruje od lat, stanie się bohaterem nowego spektaklu w Teatrze Cortiqué. - Szukałem artysty, o którym mógłbym opowiedzieć w ciekawy sposób - wyjaśnia reżyser i choreograf Viktor Davydiuk. Premiera 19 października.

Kiedyś panny na wydaniu, a dziś żony - i to Hollywood! Żeński zespół Lor z Krakowa zaprasza nas do klubu Blue Note, gdzie zaprezentuje swój nowy album.

Tak na arenie międzynarodowej nazywano jedną z najpopularniejszych śpiewaczek operowych w Europie - Stanisławę Zawadzką! Artystkę, która gościła również na scenie poznańskiego  Teatru Wielkiego. I to niejednokrotnie!

- Rzeka to coś, co jest wyrysowane na mapie, więc pomyślałem, że trzeba pokazać Wartę tak, jak widzą ją kartografowie. Szybko jednak stwierdziłem, że nawet najbardziej dokładna mapa nie odda w pełni tego fenomenu! - o wystawie Warta. Ćwiczenia z wyobraźni w Galerii Śluza mówi jej kurator, Michał Kępski.

Założony w 2011 roku przez austriackiego multiinstrumentalistę Lukasa Goscha - szerzej znanego jako L.G. - projekt Ellende to dziś synonim współczesnego atmosferycznego black metalu, w którym melancholia spotyka się z epickim rozmachem, a surowość gatunku przeplata się z bogactwem harmonicznym i instrumentalnym. To muzyczna czerń, której odcień nie przypomina jednak ani twórczości szaleńców z Mayhem, ani dzisiejszego doom metalu. Dzięki nieustannej ewolucji i poszukiwaniu nowych form wyrazu, Ellende jest  jednym z najbardziej innowacyjnych projektów na scenie metalowej, a album Todbringerin (2024) tylko to potwierdza.

Już za kilka dni w poznańskim Klubie pod Minogą świat baśni, elfów, wróżek i wojowników stanie przed Wami otworem. Nie będzie to jednak świat taki, jakiego mogliście znać z książek czytanych nocą pod kołdrą. Wieczór ten wypełnią bowiem fantastyczne opowieści przy dźwiękach mocnych gitarowych riffów i potężnych uderzeń w bębny. To idealny muzyczny krajobraz do snucia historii, które mogą wydarzyć się jedynie w naszej wyobraźni. Do zanurzenia się w niej zapraszają nas cztery folk metalowe zespoły - Rustica, Dvarga, The Countess i Pagan Sword.

Konrad Dworakowski wyreżyserował już kiedyś Don Kichota. Pisano wtedy m.in. że jest to "spektakl wielowarstwowy, w którym widz wybiera, ile chce odczytać", że jest "piękny pod względem wizualnym i choreograficznym", taki, który "urzeka swoją muzycznością i dowcipem", ale też "zmusza widza do wyjścia poza strefę komfortu". W końcu również, że reżyser "obraca w pył nasze romantyczne wyobrażenie o bohaterze". Jak będzie tym razem? Premiera Don Kichota 2.0 na podstawie powieści Miguela de Cervantesa - 19 października w Teatrze Animacji.

W polskim punku niewiele jest zespołów, które z taką wytrwałością i szczerością przekazują swoje przesłanie jak Dezerter. Od ponad czterech dekad formacja ta pozostaje na czele undergroundowej sceny, nieustannie koncertując i gorzko komentując rzeczywistość. I choć to muzyka, której serce najmocniej biło w okresie PRL-u, to i dziś nie traci na aktualności. Bo bunt wobec absurdów i niesprawiedliwości wciąż zyskuje nowe znaczenia.

Nie wiemy, jak zakończy się wojna w Ukrainie, więc wydaje się, że czas na artystyczne rozliczanie zdarzeń za naszą wschodnią granicą dopiero nadejdzie. Damian Kocur, autor świetnego Chleba i soli, podjął się jednak swego rodzaju podsumowania tego, co się dotychczas wydarzyło, w swoim najnowszym filmie zatytułowanym Pod wulkanem.

Holenderski zespół Dool konsekwentnie przesuwa granice tego, co można osiągnąć w ramach muzyki rockowej. Jego podejście do kompozycji i brzmienia jest zarówno innowacyjne, jak i pełne szacunku dla tradycji gatunku, szczególnie takich jego ikon jak Black Sabbath, Siouxsie And The Banshees, Fields of the Nephilim czy Joy Division. To muzyka, która potrafi być jednocześnie głęboka i introspektywna, ale też energetyczna i porywająca - co samo w sobie stanowi niemałe wyzwanie. O tym, jak Dool to osiąga, będzie można przekonać się w klubie 2progi, gdzie zespół zaprezentuje swoją nową płytę The Shape Of Fluidity (2024).

Niezwykła historia przyjaźni człowieka i zwierzęcia poruszyła serca ludzi na całym świecie. Niedługo później pomyślano o filmowej wersji, której scenariusz sam układa się na kształt franciszkańskiej przypowieści o umiłowaniu natury - o filmie Mój przyjaciel pingwin pisze Przemysław Toboła.

Poetka, dziennikarka, autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek. Choć zapomnieć się o niej nie da, my przypominamy: 17 października w Teatrze Nowym startuje festiwal Pamiętajmy o Osieckiej. 

Prawie trzydzieści lat temu - w małej wiosce Zece Prăjini w rumuńskiej Mołdawii - narodził się pewien fenomen, który zrewolucjonizował współczesną scenę muzyki bałkańskiej, romskiej i klezmerskiej. Zespół Fanfare Ciocârlia, z nieposkromioną energią i fantazją, której nie sposób było zatrzymać, szybko podbił serca słuchaczy od Tokio po Nowy Jork. Teraz czas na Poznań!

W labiryncie ekstremalnego metalu, gdzie granice między gatunkami są przekraczane znacznie śmielej i częściej niż dwadzieścia lat temu, amerykańska Inter Arma jawi się jako zespół, którego dotychczasowa twórczość to monumentalna fuzja metalu z takimi przedrostkami jak sludge-, black-, doom-, death-, post- i progressive-. Te elementy, splecione w hipnotyzującą i potężną całość, potrafią onieśmielić i poruszyć do żywego. Pod Minogą kapela zaprezentuje swój najnowszy album New Heaven (2024).

Mimo chaosu, wojen i niedemokratycznych rządów, scena muzyczna Europy Wschodniej wciąż tętni życiem, przyciągając uwagę fanów na całym świecie. Jednak mało jest kapel, które jej szybki puls potrafią oddać tak autentycznie jak białoruski Nürnberg. Duet z Mińska, działający od 2016 roku, stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli nowej generacji post-punku i zimnej fali. Ich najnowsza płyta Adkaz (2024) tylko potwierdza siłę rażenia, z jaką potrafi w nas uderzyć twórczość Yury'ego Luhautsou i Aleha Sautina - dwóch artystów z niezwykłą wrażliwością na otaczającą ich, co najmniej niepewną rzeczywistość.

Po tej książce każda telewizyjna "śniadaniówka" doprowadza do skurczu żołądka, w miłym głosie prezenterki radiowej pobrzmiewa wołanie o pomoc, a czytany artykuł cuchnie SEO i reklamami. Paulina Januszewska napisała reportaż o patologii w polskich mediach. O śmieciówkach, L4 jak szef się zgodzi, portalozie, kilkunastogodzinnych dyżurach, mobbingu, używkach i rozbitych rodzinach. Opowieść opiera na relacjach dziennikarek i mediaworkerek, które, harując w branży, straciły zdrowie psychiczne (a czasem i fizyczne), aspiracje zawodowe, a często też wiarę w instytucję dziennikarstwa.