- Gdy czytamy opisy spektakli Teatru Usta Usta, to poza tropami związanymi z odczarowywaniem miejsc, pojawiają się jeszcze te dotyczące przekształcania przestrzeni nieteatralnych w teatralne czy interakcji z widzem. Dodatkowo, w samym obszarze tematyki spektakli ważna jest wizja świata jako pułapki - mówi Ewa Kaczmarek. W piątek artyści zaprezentują nową, internetową wersję spektaklu Geometria, inspirowanego Zamkiem Franza Kafki. Skorzystają w tym celu z wideokonferencji Zoom - a całe działanie zostanie przeprowadzone na żywo.

Zazwyczaj o polskiej operze wiemy to, że... jest. Wielu skojarzy nazwisko Moniuszki i jego Halkę czy Straszny dwór. Mniej liczni wymienią Szymanowskiego lub któregoś ze współczesnych kompozytorów. Kim jednak był patron jednej z piątkowskich ulic, niejaki Kurpiński?

Rozpoczyna się nabór projektów artystycznych do programu Generatora Malta - społeczno-artystycznej sekcji Festiwalu Malta, który planowo ma się odbyć w dniach 18-27 czerwca. Hasło przewodnie tegorocznej edycji Generatora to "Zaklepane / Ground Rules".

Tak brzmi hasło konkursu literackiego ogłoszonego przez Wydawnictwo Miejskie Posnania i Grupę MTP w setną rocznicę powstania Targów Poznańskich. Do wygrania 25 tys. złotych.

- Bywa tak, że dłonie pokażą więcej, niż artysta by chciał, i to jest doświadczenie piękne, niezwykłe, ale czasami trzeba jednak jakoś się dotrzeć - szkicami i próbami - mówi Gabriela Gorączko*, współautorka i ilustratorka ksiażki Leśna Sprawa, wyróżnionej przez Polską Sekcję IBBY.

Szczepcio i Tońcio, Flip i Flap, Abbott i Costello, Batman i Robin, Chip i Dale, Timon i Pumba, Bolek i Lolek. Od niedawna również Arbuz i Pchełka! Są z różnych światów, mają inny fach w ręku. Ale zawsze spotykamy ich razem. Do grona najlepszych duetów w historii literackiego (i podróżniczego) świata dołączyli z początkiem roku bohaterowie nowej książki Maliny Prześlugi. W czym tkwi ich sekret?

Cieszy niezmiernie to, że akurat Aldona Kopkiewicz wydawana jest  w Poznaniu, że to wydawnictwo Wielkopolskiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury (już w nowym, przyjaznym czytelnikom budynku) opiekuje się tą poezją. Redaktorska wnikliwa opieka Patryka Szaji pozwoliła na opublikowanie delikatnego, czułego, poszukującego formy poetyckiej tomiku Na próbę.

Na naszych oczach zmieniają swoje funkcje obiekty będące świadectwem epoki przemysłowej - koszary, browary, cegielnie, fabryki przekształcane są w mieszkaniowe lofty lub galerie handlowe. Możemy jednak ocalić dla potomnych cząstkę przeszłości, przypominając dawną świetność ceglanych budowli postindustrialnych. Jeszcze tylko do końca marca trwa społeczna akcja Akcja: Stara Rzeźnia zbierająca pamiątki po tym charakterystycznym miejscu na mapie Poznania.

Wedle przypowieści pewien człowiek uratował żmiję od śmierci, następnie zaopiekował się nią i pomógł wrócić do zdrowia, a ta w akcie niewdzięczności zadała mu śmiertelne ukąszenie. Na pytanie konającego, dlaczego to zrobiła, odpowiedziała: sam jesteś sobie winien, wiedziałeś, że jestem żmiją. Po seansie Czarownicy miłości można dojść do wniosku, że z wiedźmami jest jak z mitycznymi żmijami - niezależnie od twoich intencji lepiej żebyś nie miał z nimi nic do czynienia.

- Naszą myślą przewodnią jest przede wszystkim to, co powtarzała Simona: zwierzęta i przyroda są nam równe. Dlatego należy im się szacunek i zrozumienie, bo de facto niewiele się od siebie różnimy - mówi Ula Ziober ze Stowarzyszenia Zielona Grupa i zaprasza do Arsenału na spektakl Simona Kossak teatru kamishibai oraz warsztaty dla dzieci.

- Osobiście uważam to za duży sukces po tych kilku latach pracy, że mamy stałe grono osób, które chcą to miejsce współtworzyć, brać odpowiedzialność za wspólną przestrzeń - mówi Daniel Stachuła*, animator kultury, jeden z koordynatorów przestrzeni Fyrtel Główna.

Nie żyje Antoni Gref, profesor Akademii Muzycznej w Poznaniu, uznany dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu. Miał 79 lat.

- Może upraszczam, ale w wielkopolskiej architekturze jednorodzinnej widać pewien trend. Neomodernizm, skromne kolory, naturalne materiały, kąty proste, duże przeszklenia - mówi Grzegorz Piątek*, badacz i historyk architektury, juror Nagrody Architektonicznej Województwa Wielkopolskiego. - Trudno mi wyodrębnić wyraźną lokalną cechę. Skromność, oszczędność? Może - dodaje Wojciech Krawczuk**, prezes poznańskiego oddziału SARP, również juror Nagrody.

Czwarta odsłona projektu Bieguny - dialogi młodych: INNY konfrontuje widza z dwiema grupami wykluczonymi z głównej narracji - mieszkańcami wsi oraz imigrantami. Marta Markiewicz i Melanie Wróblewska przygotowując prace na wystawę wykorzystały elementy badań socjologiczno-antropologicznych, w których zrezygnowały z zimnego obiektywizmu na rzecz empatii, częściowo przyjmując optykę Innego.

Rysiek Riedel podkreślał to dobitnie w jednym z najsmutniejszych utworów zespołu Dżem, o ciężarze samotności śpiewali także przejmująco m.in. Agnieszka Chylińska w O.N.A, czy Marek Piekarczyk z TSA. Te utwory nie tylko ukształtowały nasze narodowe podejście do bycia samemu, ale wręcz uformowały definicję samotności jako stanu niedobrego, miejmy nadzieję, że przejściowego.

Tegoroczna edycja wystawy Znane/Nieznane prezentującej nowe dzieła studentów Pracowni Otwartych Interpretacji Sztuki jest humanistyczną prowokacją do intelektualnych łamigłówek. Autorzy zamontowali w pracach progi zwalniające zmuszające odbiorcę do trochę większego wysiłku. I nie chodzi tu tylko o wciągnięcie go w grę w rozpoznawanie znanych dzieł z historii sztuki, ale i zapytanie go o sens takiej rozrywki.

"Poznań od stu lat może nie widział takiego wybuchu życia towarzyskiego" - napisała o pobycie Komisji Międzysojuszniczej w wolnym Poznaniu w marcu 1919 roku Janina Żółtowska, żona polskiego dyplomaty.

Bariera dzieląca cywilizowanego humanistę od mordercy w amoku zabijania zdaje się zanikać na wystawie Andrzeja Okińczyca W Imię Boga Jedynego. Nie jesteśmy w stanie wskazać personaliów katów, a ofiary stały się bądź staną się wkrótce anonimowe. Obserwując z przerażeniem bezduszność mechanizmu ludobójstwa, nowych zbrodni z nienawiści w wieku XXI, poznański artysta sięga w osłupieniu w przeszłość, przewidując zarazem nadciągającą apokalipsę. Dostrzega ją w oznakach odradzających się w Europe populizmu, faszyzmu i fanatyzmu.

Czy wystawa XIX-wiecznej sztuki polskich mistrzów pokroju Jana Matejki czy Jacka Malczewskiego ma dziś szansę powodzenia i przyciągnie do muzeum publiczność, w tym także tę młodą? Czy takie malarstwo jest jeszcze dla nas nośnikiem treści, które jakkolwiek jesteśmy w stanie odnieść do naszej rzeczywistości?

- Nasza firma daje możliwości, decyzja należy do ciebie. Ja tylko sprzedaję. Sorry, kochana. To ty kupujesz produkt - mówi w spektaklu Gaz! Grażyna Bieńkowska, cyniczna reprezentantka międzynarodowej korporacji zajmującej się wydobywaniem gazu łupkowego. Komiczno-dramatyczna produkcja Teatru Fredry w Gnieźnie to obraz lokalnej apokalipsy, która spada na normalnych ludzi jako zbyt sroga kara za ich skromne marzenia o "poprawie standardu życia". A wszystko to opowiedziane dialogami rodem z telenoweli, podanymi przez aktorów wynoszących trywialność sztuki na poziom starogreckiej tragedii.