Interdyscyplinarny projekt SYNESTE7JA.1 to pomysł na przedstawienie tego, jak współczesna technologia umożliwia rozszerzenie naszych możliwości percepcyjnych, zwłaszcza możliwości
wzroku i słuchu.
Punktem wyjściowym jest ciało tancerza. W trakcie tańca jego pozycja może być określona przez wiele parametrów: napięcie mięśni, szybkość i dynamikę ruchu, etc.
Ten zasób informacji, często przez nas niezauważony, stał się główną inspiracją dla powstania projektu. Autorka postawiła przed sobą pytanie: "Czy możemy za pomocą technologii rozwijać nasze możliwości, tworzyć bardziej interesującą, zaskakującą, a przede wszystkim spójną sztukę?" W badaniach posłużono się kinektem ruchowym. Zastosowano kontroler Myo Arband, opaskę nakładaną na rękę. Dzięki niej twórczyni projektu bez problemu mogła uzyskać wszystkie wyżej wymienione dane. Opaska działa bowiem jak czytnik pozycji ręki, prędkości jej ruchów oraz wykonywanych przez nią gestów.
Informacja, po przetworzeniu jej dalej przez kompozytorkę, na żywo, w trakcie występu, staje się dźwiękiem. Umożliwia to słuchaczowi połączenie przestrzeni dźwiękowej z ruchem. Całość dopełnia instalacja wizualna będąca odzwierciedleniem tych dźwięków i przenikająca się z ruchami performera w przestrzeni.
W powyższym projekcie tancerz staje się bezpośrednim inicjatorem informacji, zarówno wizualnej, jak i dźwiękowej. Kreuje on pętlę zwrotną ruchu z muzyką i obrazem, a obie sfery stają się nierozerwalną całością i nawzajem na siebie wpływają. Performer ma władzę nad tym, co dzieje się w trakcie występu, może dogłębniej przekazać swoje emocje i pokazać, jak kreuje swoją artystyczną przestrzeń.koncepcja, muzyka - Aleksandra Słyż
wykonawcy - Agata Dankowska, Anna Kamińska, Paulina Wyrt, Przemysław Degórski, Patryk Durski i Orkiestra Kameralna Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.
Wstęp wolny.
Zobacz ckzamek.pl
