- Mogłam zostać gdzieś tam w wielkim świecie. Nic z tego. Jestem poznańską "pyrą". Kocham uporządkowany dom, a poznaniacy to moi życiowi kumple - mówi Urszula Sipińska*. Wystawę poświęconą artystce Sipińska - sza la la zabawa trwa da da będzie można oglądać przez cały sierpień w Starym Browarze.
- Eskapizm i snucie własnych, trochę naiwnych i infantylnych narracji jest zjawiskiem związanym z naszym pokoleniem - mówi Øleg&Kaśka*.
- Niemal cały rezerwat pokrywa las, w którym żyje wiele ciekawych gatunków zwierząt - m.in. dzięcioł czarny, dzięcioł duży, kruk... - wymienia Ewa Olejnik*, współzałożycielka PTOP "Salamandra" oraz edukatorka z Rezerwatu Meteoryt Morasko.
- Pomyślałam o starym dobrym kryminale, w którym śledztwo przychodzi prowadzić amatorom, zwykłym ludziom, przypadkowo wciągniętym do sprawy. Chciałam, aby to były osoby związane ze sztuką, ale o bardzo różnym podejściu do życia i spojrzeniu na świat - mówi Joanna Jodełka* o swojej najnowszej książce Córka nieboszczyka, rozpoczynającej serię Siostry Raj.
- Termin "getto ławkowe" nie był mi obcy. Jednak gdy wiosną ubiegłego roku otrzymałem w tej sprawie list od pana Macieja Zaremby Bielawskiego ze Sztokholmu, uświadomiłem sobie, że nie są mi znane szczegóły takich haniebnych wydarzeń w odniesieniu do Uniwersytetu Poznańskiego w okresie międzywojennym - mówi prof. Andrzej Lesicki*. - W sytuacjach, o których dzisiaj byśmy powiedzieli, że należało reagować, nie reagowano - dodaje prof. Maciej Michalski**.
- (..) będziemy tu robić to, co robiliśmy wcześniej, ale w mniejszej skali: małe koncerty, wydarzenia teatralne dedykowane specjalnie dla tych przestrzeni. Chodzi o takie spektakle, w których zamek nie jest wyłącznie tłem, ale również bohaterem wydarzeń - mówi o nowej odsłonie Centrum Kultury Zamek Zofia Starikiewicz*.
- Nie wyobrażamy sobie braku Pyrkonu, tej atmosfery. Wierzę, że głód, który narośnie w tym roku, eksploduje w przyszłym - mówi Jakub Orłowski*, jeden z organizatorów odwołanego w tym roku z powodu pandemii Festiwalu Fantastyki Pyrkon.
- W jednym lubię to, że jest ciche i dzikie, mogę tam poczytać albo poćwiczyć jogę, ale nie mogę się w nim wykąpać, bo jest terenem ścisłej ochrony. W innym lubię pływać, mimo że woda jest nie najczystsza, ale okolice tak piękne, że zostaję tam dłużej na piknik - wylicza Daria Mielcarzewicz*, autorka strony Jeziorawielkopolski.pl, która ruszy 8. lipca w ramach Malta Festival.
- Studia z historii sztuki nauczyły mnie przede wszystkim "patrzeć" oraz rozumieć to, na co się spogląda. Takie umiejętności otwierają nowe możliwości, zaczynasz baczniej przyglądać się detalom kamienic, postumentom pomników, kubaturze budynków, co wcześniej umykało - mówi Arkadiusz Krawczyk*, literaturoznawca i historyka sztuki, z okazji Światowego Dnia Architektury.
- Sztukę Pisania utworzyliśmy dla osób, które myślą o pracy z językiem, o pisaniu zarówno literackim, jak i użytkowym, ale i dla tych, którzy marzą o zanurzeniu się w humanistyce, w wielkim, nieskrępowanym czytaniu - mówi prof. Piotr Śliwiński*, który wraz z prof. Marcinem Jaworskim i dr Krzysztofem Hoffmannem wykreował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza nowy kierunek studiów II stopnia. Zajęcia ruszają 1 października.
- Nauczyłam się na pewno tego, że moi rozmówcy to wspaniali ludzie, z pogodnym usposobieniem, którzy kochają swoją pracę i teatr. I oczywiście bardzo tęsknią za powrotem do normalności, choć przede wszystkim tęsknią za ludźmi - mówi Paulina Andrzejewska-Damięcka*, choreografka i zastępczyni dyrektora ds. artystycznych Teatru Muzycznego w Poznaniu.
- Wychodzimy z założenia, że kino samochodowe, w odróżnieniu od oglądania filmu na kanapie, daje szansę na poczucie magii kina, uczestnictwa w jakimś rytuale, celebracji kulturalnej, której nam przez ostatnie miesiące brakowało - mówi Radosław Tomasik*, organizator kina samochodowego.
- To nie o to chodzi, że po przygodę trzeba jechać od razu na koniec świata, rowerem do Afryki, czy kajakiem przez Atlantyk. Kocham małe podróże, wycieczki, wiem, że wspaniałe rzeczy mogą na nas czekać za rogiem, w najbliższej okolicy. Trzeba jedynie wstać z fotela i ruszyć przed siebie - mówi Łukasz Wierzbicki*, autor m.in. Afryki Kazika. Niebawem ukaże się jego kolejna książka - Wokół świata na wariata.
- Kultura od zawsze jest w jakiegoś rodzaju kryzysie, boryka się z problemami dotyczącymi finansowania, jednocześnie kreując ludzki, humanistyczny fundament w społeczeństwie. To kultura uczy nas różnorodności, opowiada o tolerancji, przenosi wartości intelektualne, próby oszczędzania w tym obszarze są bardzo ryzykowne - mówią inicjatorki i inicjatorzy Apelu wielkopolskich artystek i artystów, który w połowie maja podpisało kilkuset ludzi kultury.
- Wszystkie instrumenty, które dało się wynieść ze szkolnych sal, zostały wypożyczone i pojechały do domów uczniów. Właściwie można powiedzieć, że szkoła z Solnej jest teraz rozsiana po całym Poznaniu. W budynku pozostały tylko organy, fortepiany i pianina - mówi Monika Kusz*, dyrektor Poznańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II stopnia im. M. Karłowicza.
- Wybuchła wojna, która zdemolowała wszystkim życie. Piłkarze poszli na front, wielu poległo. Ci, co przeżyli, wrócili z traumą. Nie można było przejść przez wojnę światową bez szkody na psychice. A tu nagle powstanie! Wszystkie wątki zaczęły mi się wiązać: sport jako przygotowanie do czegoś i kulminacja tego czegoś - mówi Radosław Nawrot*, autor powieści Szachownica, wyróżnionej w konkursie literackim Wydawnictwa Miejskiego Posnania na powieść o powstaniu wielkopolskim.
- Kultura w naszym mieście nie tyle zmieniała się w wyniku działań samorządu, ile raczej działania samorządu ewoluowały w zależności od tego, jakie oczekiwania formułowały rozmaite środowiska ludzi kultury - mówi Grzegorz Ganowicz*, radny Miasta Poznania, w rozmowie przeprowadzonej z okazji 30-lecia samorządu terytorialnego w Polsce.
- Każdy dyrektor ma własną wizję, wedle której prowadzi teatr, a poznański teatr lalek ma szczęście do wyrazistych osobowości - mówi Agata Drwięga* z Teatru Animacji, doktorantka w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów na UAM.
- Taniec jest doznaniem bardzo zmiennym. Raz jest lekarstwem, a raz wyzwaniem. Koi i pobudza. Ma bardzo wiele różnych czynników, które wpływają na nasze życie. Można wiele wyrazić i można z niego bardzo dużo czerpać. Jest dla mnie jak tlen, bez niego nie mam czym oddychać. Tak, bez tańca nie ma życia - opowiada Zofia Grażyńska*, tegoroczna laureatka Medalu Młodej Sztuki 2020.
- Z moją pracą wiąże się wiele niewiadomych, ale jest to też doświadczenie charakterystyczne dla obecnej sytuacji, które zmusza mnie do rewizji mojego filmu i wystawy w Zamku. Uważam, że artysta powinien - nawet, gdy coś jest skończone - reagować i przenosić nastrój czasów, w których żyjemy. Gdybym nie podjęła tematu samotności marcowo-kwietniowej czy strachu przed koronawirusem, to popełniłabym błąd - mówi prof. Izabella Gustowska*.
