Przed nami kolejna odsłona projektu # nie jesteś mi obojętny, realizowanego przez kuratora Marcina Maćkiewicza w CK Zamek w poczuciu, że teatr zaangażowany ustępuje dziś miejsca teatrowi angażującemu, który nie tyle wywołuje zbiorowe, społeczne reakcje, ile skłania do wielowątkowego oglądu naszej skomplikowanej rzeczywistości. Artyści, którzy już zaprezentowali swoje spektakle w ramach cyklu, to Constanza Macras, Lola Arias, Markus Ohrn. Teraz w Poznaniu pojawi się kolejny gość - Jerome Bel - i kolejny temat. Było już o inności i mniejszości romskiej, o depresji i starości, o przewartościowaniu rodziny i kryzysie męskości. Tym razem przedstawienie i towarzyszące mu wydarzenia poświęcone będą niepełnosprawności. Jerome Bel, uznany francuski choreograf, zajmujący się teatrem eksperymentalnym, zupełnie nieoczekiwanie otrzymał propozycję współpracy z Theater HORA - profesjonalnym zespołem współtworzonym w Zurychu przez aktorów niepełnosprawnych intelektualnie. Nie od razu zdecydował się na wspólne przedsięwzięcie, spektakl jednak powstał. Jak piszą recenzenci, bada on zarówno granice "normalności", jak i granice teatru. Ciekawa jestem efektu tego spotkania. Do dziś najbardziej niezwykłym teatralnym doświadczeniem pozostają dla mnie przedstawienia Pippo Delbono (włoskiego reżysera, który stale pracuje z niepełnosprawnymi artystami), przekraczające granice wszelkich norm i pozostawiające widza w poczuciu, że najpiękniejsza rzecz, jaka mogłaby mu się zdarzyć, to zagranie (a właściwie nie zagranie tylko bycie) w choć jednym z tych spektakli. Bo tam się po prostu jest: niezależnie od wieku, płci, stanu umysłu i fizycznej kondycji. Ważnym dopełnieniem przedstawienia Bela będą instalacje Artura Żmijewskiego Lekcja śpiewu i Lekcja śpiewu II. Usłyszymy chór głuchych dzieci śpiewających pieśni religijne. Żmijewski mówił w jednym z wywiadów: - Zazwyczaj jest tak, że sprawni akceptują inwalidów, jeśli tamci swoim wysiłkiem starają się imitować zachowania sprawnych. Stąd takie powodzenie filmów dokumentalnych o malarzach tworzących stopami czy o beznogich alpinistach. Ale to jest terror sprawnych - spróbuj upodobnić się do nas kaleko - a będziemy cię chwalić. Tymczasem rzeczywista akceptacja odmienności jest piekielnie trudna. A Andrzej Wajs pisał w recenzji: "Bóg nie odróżnia chóru wrzeszczących kalek od harmonijnych zaśpiewów Concerto Koln".

Ewa Obrębowska-Piasecka

• Disabled Theater
• Jérôme Bela/Theater HORA
• 22.09, g. 20
• Sala Wielka CK Zamek
• bilety: 30 i 20 zł
• wydarzenia kontekstowe - wstęp wolny