Zaproszony gość ukończył polonistykę i filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ma swój wkład w naukowe zaplecze polskiej humanistyki - jest adiunktem w katedrze Kultury Współczesnej Instytutu Kultury UJ i wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej oraz Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi. Marecki współtworzy przekrojowe czasopismo "HA!art", które zyskało renomę niezależnego i zajmującego się pisarstwem z obrzeży dominującego dyskursu medialnego. To Mareckiemu zawdzięczamy "Lubiewo" Michała Witkowskiego, poezję Mariana Pankowskiego czy sztukę intermedialną Sławomira Shutego. Ponadto, redaktor "HA!artu", próbuje wytrącić odbiorcę z przyzwyczajeń czytelniczych, a jednocześnie oswoić z płynnością pojęcia gatunku - zajmuje się liberaturą, powieścią graficzną, powieściami hipertekstowymi. Można zatem wywnioskować, że ryzykuje wejście w rejony sztuki i literatury, dotąd badaczom mało znane i uznawane za eksperymentalne.

Poznaniacy podczas spotkania w teatrze posłuchają o teorii sztuki nowatorskiej, tej, której założenia sformułowali rosyjscy formaliści w latach 20. ubiegłego wieku. Przedmiotem rozmowy będzie tekst Wiktora Szkłowskiego, czołowego przedstawiciela rosyjskiej szkoły formalistycznej "Sztuka jako chwyt". Entuzjaści tej metodologii uważali, że dzieło należy badać w oderwaniu od czynników zewnętrznych. Przekreślają znaczenie historii, psychologizmu, impresyjności, dydaktyzmu, filozofii w kontekście rozumienia dzieła. Znoszą opozycję na linii forma-treść.

W swoich czasach były to założenia nowatorskie i kontrowersyjne, podobnie jak wprawiające w zakłopotanie genologiczne liberatura czy humanistyka cyfrowa. Rozmowa z Piotrem Mareckim będzie zatem próbą odpowiedzi na pytanie o granice gatunkowe, konwencję i eksperyment w języku i o rozróżnienie literatury od literackości, które już od lat 20 zaprzątały głowy naszych wschodnich sąsiadów.

Marta Maciejewska

• Czytnik: Piotr Marecki
• Teatr Nowy
• 18.12, g. 19
• bilety: 5 zł