Місто Познань

Kokaina, o którą zabijali się w Ślepnąc od świateł, to teraz zaledwie specyfik ułatwiający przetrwanie skręta po opio. Na mieście rozgościły się bowiem świetliki - mieszanki oksykodonu i benzodiazepin, zamknięte w fosforyzujących tabletkach. Na gruzach dawnego układu powstaje opioidowe imperium, którym włada demoniczny (i memiczny) psychopata. Dawno temu w Warszawie to głęboko osadzona w pandemicznej rzeczywistości powieść sensacyjna, która nie romantyzuje etosu gangstera. Mówi o pierwotnych instynktach, które czynią ludzi zdolnymi do największych podłości. I ciągną ich do piachu.

Dwóch mężczyzn i jedna kobieta. Brak równowagi wynikającej z egocentrycznych osobowości i nieumiejętności dojrzałego mówienia o swoich uczuciach. Nieumiejętności rozmawiania w ogóle. Powolna agonia związków, przerywana ostatnimi drgawkami uczuć. Studium przypadku w wykonaniu Iry Sachsa ponownie zasługujące na uwagę widzów.

Ćwierćwiecze. Ponad 300 koncertów, tysiące słuchaczy, setki wieczorów, które upłynęły pod znakiem jazzu z prawdziwego zdarzenia. Tego znanego i nieznanego, tradycyjnego i nowatorskiego, tworzącego kanon i wykraczającego poza schematy... 25 lat działalności Ery Jazzu - to właśnie było powodem naszego wspólnego spotkania w Auli UAM w niedzielny wieczór.

Galeria Ego widnieje na mapie wystawienniczej Poznania już od ponad 25 lat. Od tego czasu zmieniła kilka razy siedzibę (z ulicy Dominikańskiej na Wrocławską, a w końcu na ulicę Wyspiańskiego, czyli obecny adres), zainicjowała jubileusz Stanisława Fijałkowskiego i współtworzyła retrospektywę artysty w poznańskim Muzeum Narodowym. Zaprezentowała też ok. 150 wystaw promujących malarstwo, grafikę, rysunek, rzeźbę czy nowe media, zapraszając do współpracy zarówno twórców i twórczynie doskonale znane, jak i osoby dopiero debiutujące na rynku sztuki.

Przy skrzynce pocztowej otworzyłem najnowszy tom Bartłomieja Majzela Nagonka i przypadkowo trafiłem na tekst przegrany zakład, a w nim na frazę: "jeśli próbujesz mnie oswoić - odejdź". I tak jakoś wpadła mi ona w pamięć, że zaczęła rządzić perspektywą patrzenia na otoczenie, napotkanych ludzi. Działała, jakbym był w posiadaniu autentycznej i niewypowiadanej myśli tych, których mijam.  

Widzę tę powieść może nie jako akt oskarżenia, lecz rozliczenie właśnie, z kilkoma zjawiskami i trendami naszej współczesności. I to naprawdę ważnymi - takimi, które mogą dotknąć czy wchłonąć każdego z nas, a my nawet nie zauważymy kiedy.

Ostatni gasi światło, pokaz który oglądać możemy w Galerii Rozruch i którego kuratorami są Krzysztof Ślachciak i Tomasz Jędrzejewski, to kolejne zaproszenie do refleksji nad przemijaniem. Jak piszą organizatorzy tej prezentacji, w której uczestniczy dwudziestu ośmiu artystów, wystawa "będzie koncepcyjnie eksplorować ślad, jaki po sobie zostawiamy zarówno jako jednostki, grupy czy gatunek". Czy rzeczywiście możemy tu mówić o eksploracji? I - jeśli tak - co właściwie eksplorujemy?

Rytualność, zdolność do powtarzalnego angażowania się w struktury zachowań i społeczne uznanie dla tak zdyscyplinowanych form obecności to dla strukturalistów i zwolenników obserwacji systemowej jeden z filarów, na którym opiera się pojęcie "kultury". W najnowszej książce, która ukazała się w niezwykle cennej serii Zrozum prowadzonej przez Wydawnictwo Poznańskie o Rytuałach pisze Dimitris Xygalatas, profesor antropologii z Connecticut.

Wielka owacja wieńczyła w poniedziałek 30 października wspólny koncert Grażyny Łobaszewskiej i Adama Nowaka. Przez blisko dwie godziny słuchaliśmy, na zmianę, piosenek z repertuaru obojga artystów, którzy jednak - wbrew nadziejom słuchaczy - prawie nie śpiewali w duecie.

Barbara Klicka i Agnieszka Waligóra przygotowały w WBPiCAK-u antologię Przyszli zobaczyć poetkę. To zbiór, który zawiera poezje kobiet. Można w pierwszej chwili pomyśleć, że znowu kryterium płci wygrywa. Że teraz, kiedy w świecie literackim wydaje się, że już większość czytelników, jurorów, wydawnictw, przestała faworyzować teksty ze względu na cechy autora, a istotny jest literacki tembr, nie trzeba w ten sposób komponować zbiorów.

Czy baśnie dziś nadal mogą chwytać za serce? Ich ponadczasowe walory na papierze - i w ustnym opowiadaniu - nie słabną. Adaptacje podtrzymują żywotność, próbując nie zgubić ich ducha. Królowa Śniegu Zycha i Bondary przekłada słowną opowieść na ruch.

Na twórców chcących wiarygodnie ukazać na ekranie relację między nastoletnim dzieckiem a rodzicem czeka wiele wyzwań - wystarczą pozbawione autentyzmu dialogi, za dużo pretensji, brak chemii między aktorami i wszystko sypie się niczym domek z kart. Czy mogło jednak zabraknąć chemii między dwojgiem spokrewnionych aktorów - Borysem Szycem i jego debiutującą córką Sonią Szyc?

Szatrawska opowiada o Prusach Wschodnich jak Twardoch o Górnym Śląsku - miotając się między dekadami, rozdrapując pokoleniowe rany i pisząc o wojnie jako mechanizmie przemiany dziejów. Toń to napisana z rozmachem książka o uchodźstwie, przymusowej homogenizacji społeczeństwa i próbach ochrony tożsamości. Oraz o przemocy seksualnej stanowiącej mechanizm upokarzania podbitych i nagradzania najeźdźców.

Romantyczne arcydzieła i współczesna kompozycja na puzon współtworzą program koncertu Filharmonii Poznańskiej, którego gościem będzie Christian Lindberg. Wystąpi on w potrójnej roli dyrygenta, solisty i kompozytora, ponieważ wykona swój koncert puzonowy Golden Eagle.

Tytułowe superposition, to - w tłumaczeniu na język polski - nałożenie się dwóch elementów na siebie. W przypadku historii małżeństwa, Stine i Teita, będzie ono przełomowym momentem w ich związku, a nawet zaważy na całym ich życiu.

Zanele Muholi to osoba artystyczna tworząca w nurcie fotografii, wideo i instalacji. W swojej twórczości skupia się przede wszystkim na tematach takich jak rasa, gender, seksualność, portretując głównie codzienność queerowej społeczności z Republiki Południowej Afryki.

Ależ ja się bałam zabierać za tę powieść! Po znakomitym Stramerze pomysł kontynuacji opowieści o losach zasymilowanej żydowskiej rodziny - w dodatku w Polsce, podczas II wojny światowej - wydawał się karkołomny. A jednak Mikołaj Łoziński, nie pierwszy raz zresztą, udowodnił, że jest znakomitym pisarzem.

Międzynarodowy sukces Twojego Vincenta, łączącego animację filmową z malarstwem, dał DK i Hugh Welchmanom zielone światło do kolejnych twórczych eksperymentów. W Chłopach - polskim kandydacie do Oscara - do mariażu dwóch wymienionych dziedzin sztuki reżyserzy dorzucili jeszcze literaturę. Czy taki artystyczny trójkąt mógł się udać?

W świętowaniu rocznic nie chodzi tylko o liczby, laury i honory. Gdzieś pod nimi kryją się złoża szczęścia i satysfakcji. Drugi z koncertów na 55. jubileusz orkiestry Amadeus dotarł do tych pokładów - odbył się w atmosferze bliskości, wdzięczności i niesienia radości.

Pandemia i remont wygnały zespoły Teatru Wielkiego z ich sceny na prawie 3 lata. Covidowe ograniczenia zniknęły już jakiś czas temu, na koniec prac budowlanych trzeba było czekać dłużej. Nie dziwi zatem dobór znakomitych wykonawców galowego koncertu inaugurującego poremontową działalność teatru.