Inspiracją do napisania opery "Dziecko i czary" stała się sztuka teatralna pióra Colette (właściwie Sidonie-Gabrielle Colette) - głośnej w swoich czasach autorki skandalizującego cyklu powieściowego pt. "Claudine". Na libretto, tworzone wspólnie przez pisarkę i kompozytora, składa się przypowieść z morałem i happy endem, pełna fantastycznych zdarzeń i nieprawdopodobnych, a nawet często groźnych sytuacji. Główny bohater to Chłopiec, który za swoje złe zachowanie, lenistwo i brak szacunku dla Matki zostaje ukarany - przez kilka godzin musi pozostać sam w pokoju. W napadzie złości Chłopiec mści się na otaczających go przedmiotach: tłucze filiżankę, drze książkę, rozrzuca ogień z kominka, psuje zegar, kaleczy wiewiórkę, rzuca się na kota. W pewnym momencie pokrzywdzone "rzeczy" ożywają, zaczynają się skarżyć i grozić swojemu prześladowcy. Następnie wyprowadzają Chłopca do zaczarowanego ogrodu pełnego zwierząt, gdzie odbywa się sąd nad nieznośnym, chociaż teraz już bardzo wystraszonym dzieckiem. W odruchu współczucia Chłopiec opatruje zranioną wiewiórkę, a zgromadzone w ogrodzie postacie pozwalają skruszonemu bohaterowi powrócić do domu, do Mamy.

Więcej...